Ik heb een 20-jarige fjord die, zover ik weet, al zijn hele leven last heeft van staart en maneneczeem (compleet met hele dikke manenkam en tot bloedens aan toe openschuren). In de jaren al van alles geprobeerd hiertegen (Molkosan, ander voer, niet bijvoeren, deken, etc). Hij heeft eigenlijk altijd in weilanden gestaan. Sinds halverwege vorig jaar heb ik hem aan huis en staat hij met een andere fjord in een loopstal met paddock. Ik kan nu voor het eerst de momenten dat hij op het weiland gaat zelf bepalen.
Hij heeft zich dit jaar eind april voor het eerst heel erg open geschuurd, dat was nadat hij op een zonnige warme dag overdag een paar uur op het weiland heeft gestaan. Daarvoor ging het grazen nog goed (steeds korte periodes in de avond). Na een paar dagen in de paddock ging het weer beter, toen mocht hij weer op het gras werd het weer erger... De tricker lijkt dus bij gras te zitten. Ik ben nu de laatste dagen de regels rondom het fructaan in de gaten aan het houden... en op de 'juiste' moment mijn fjord voor een of twee uur op het gras te laten. Dit lijkt goed te werken. Zijn manenkam is nog wel dik, maar hij lijkt nauwelijks nog jeuk te hebben (en normaal was de jeuk duidelijk aanwezig want hij schuurt dan tegen alles dat hij tegen komt).
Wie heeft er ervaring met eczeem en fructaan? Ik kan me namelijk voorstellen dat er wel een relatie is. Mijn fjord is namelijk ook aantal keer hoefbevangen geweest en hier gevoelig voor. Ik werd ooit gewaarschuwd door een ervaren paardenvrouw dat ik zijn manenkam in de gaten kon houden, als die hard wordt zou hij tegen bevangenheid aan zitten... het verhaal was toen dat daar als eerste eiwitten(?) worden opgeslagen (als ik het goed onthouden heb) maar misschien ligt die relatie toch in de fructaan?

Ik ben heel benieuwd naar ervaringen of misschien zijn er mensen die dit ook eens willen proberen?

Groet,

Sylvia

Sylvia JJ schreef op dinsdag 20 mei 2008, 17:45:


Een tijdje terug had ik een gesprek met een vrouw die paarden opvangt. Zij had een fries opgenomen die van de kwelders kwam. Dit dier wilde in eerste instantie het gras op het nieuwe adres niet eten en appels hoefde hij al helemaal niet. Ik kan me voorstellen dat er een verband tussen fructaan en zomereczeem is en vraag me dan ook af of je er goed aan zou doen om kleimineralen, zeeschelpenkalk en zeezout op het land te strooien.

Groet,
Collane

Hebben mineralen, zeeschelpenkalk en zeezout dan ieen andere invloed op het gehalte fructaan in het gras dan bijvoorbeeld gewone kalk?
Mijn paard heeft zijn hele leven redelijk dicht bij de kust gewoond. Nu wonen we in noord-oost nederland. Op zich merkte ik geen verschil in hevigheid van het eczeem...

Groet,
Sylvia

Sylvia JJ schreef op vrijdag 23 mei 2008, 7:16:


Ik vind de relatie fructaan en zomereczeem heel logisch. Teveel suiker verzuurd het lichaam. Eczeem ontstaat o.a. doordat het lichaam te zuur is. De bloedstroom raakt dan als het ware oververhit. De zon daarbij, zal de zaak alleen maar verergeren (meer verhitten). Als een dier alleen maar fructaanhoudend gras tot z'n beschikking heeft zal de eczeem alleen maar erger worden. Van nature zout eten verkoeld. Met zout eten bedoel ik niet dat je puur zout moet nemen. Dit stukje legt wel zo ongeveer uit wat ik bedoel http://www.fonteine.com/zeemineralen.html

Er bestaat trouwens ook graszaad voor grassen met een fructaanarmgehalte http://www.agerland.nl/site/assets/files/downloads/folder_Vita_horse_paarden.pdf

Met zout eten bedoel ik

Ik kan me herinneren dat Zeewier door Coleby en tevens door diverse dierenartsen gespecialiseerd in Zomereczeem werd genoemd. Hier zitten dan veel mineralen in die van oorsprong uit de zee komen.

muriel schreef op vrijdag 23 mei 2008, 17:05:


Zou 'n reden kunnen zijn waarom Chaser tot op heden toe geen klachten meer laat zien?
Aangezien we vlak aan de kust zitten mag ik aannemen dat er voldoende zouten in deze bodem zitten. De grondstructuur hier is geen zand! Het is rode en okergele leem, vermengd met 'iets' zand. Het blijkt nog net niet aan je schep plakken....

Weet wel dat de groenten de grond uitscheuren hier!! Zo hard gaat het.

muriel schreef op vrijdag 23 mei 2008, 17:05:


Daar kijk ik niet vreemd van op. Wat ook vaak vergeten wordt is het belang van bitters. Bitters houden de bloedstroom schoon. (bijv. paardenbloem is een bitter) Ik ben dan zeker, net als wel meer hier, van mening dat een paard niet alleen op gras kan gedijen, maar dat er gevarieerd eten nodig is om gezond te blijven (geldt ook voor mensen). Ik bied daarom datgene wat ik denk dat mijn paarden nodig hebben los aan, hetzij in gedroogde vorm, hetzij in verse vorm.

Een paar jaar geleden had Djahleena bijvoorbeeld een enorme behoefte aan kleefkruid. Kleefkruid is bloedzuiverend en ze was toen herstellende van mok. Met een paard blij aan het draad staande was 'onkruid' wieden trouwens een erg dankbaar klusje Op een gegeven moment had ze het niet meer nodig en liet ze het liggen. Bohnny (shet) heeft bijvoorbeeld meer behoefte aan zeewier.

Groet,
Collane

Bedankt voor de interessante links.
Mijn fjord heeft een poos veel brandnetels gegeten en die schijnen een vochtafdrijvende werking te hebben. Nu kijkt hij niet eens meer naar brandnetels... ze weten zelf inderdaad goed wat ze nodig hebben!

Het gaat trouwens nog steeds goed met hem op het land. We hebben het nu al opgevoerd na 3 uur weidegang en nog steeds geen overmatige jeuk. Zijn wonden zijn al dicht aan het gaan.... en zijn manenkam is iets minder hard.
Ik hou mijn hart nog even vast, maar ik hoop echt dat ik zo een werkbare oplossing heb voor allebei!