Ze heeft twee boeken geschreven inmiddels. Ik heb die van de TAO van de equus gelezen. Wat ik nu ga zeggen is heel vervelend voor sommigen, maar.. het kwam op mij over als iemand die jarenlang ongelukkig geweest is in haar huwelijk en leven en zichzelf klem heeft laten zetten en niet heeft kunnen bereiken wat ze wilde.

Dat ze zich daarvan losgeworsteld heeft is zeer zeker te prijzen, alleen jammer dat ze meteen het bovennatuurlijke ingaat. Je ziet heel vaak dat mensen die zich realiseren dat het leven dat ze geleerd hebben niet het leven was dat ze wilden, in de paranormale hoek begeven omdat je daar ook aanzien, status en macht kan verwerven met alleen maar een goed verhaal. Je hoeft geen 6 jarige veeartsen studie te doen, maar met je bovennatuurlijk gaven die je ontwikkeld hebt, kan je ook ineens medische diagnoses 'stellen'.

Met een rationele methode zoals Piet die beschrijft, of bijvoorbeeld het programma van Parelli kan je ook bereiken wat je wil, maar bij elke methode geldt 'consequent zijn' en weten hoe een paard leert. Je kan nog zoveel alternatieve boeken lezen en 'praten' met je paard via telepathie, maar dan zul je deze problemen blijven houden.

Piet schreef op maandag 28 april 2008, 0:34:


Piet ik heb verschillende kinderen leren fietsen. Evenwicht leren op 2 wielen. Dat gaat precies zo als de aanwijzingen in het boek, (begrijp ik uit deze briefwisseling). Iemand anders zien fietsen, helpt alleen voor de eerste grove indruk. Daarna helpt het als je ongestoord 1 en zo veilig mogelijk 2 kunt oefenen met een oplopende moeilijkheidsgraad 3. Leren zwemmen paard rijden en autorijden precies zo. Dat zijn de 3 basis voorwaarden waarbinnen iemand goed kan oefenen.

Iemand niet storen in zijn leerproces doe je door als helper zelf kalm en vriendelijk te zijn, geduldig ook en enthousiast (dat is clickeren) mee te leven, en alleen aanwijzingen te geven die to the point zijn, dat is 1

Veiligheid bevorder je door, alles over te nemen, wat het leerdoel op dat moment nog niet dient. Door geen kritiek te geven op de dingen die nog niet lukken, en wel aanwijzen wat er wél gedaan moet worden (en dat bovendien zo min mogelijk). In principe is het onveilig om aanwijzingen te krijgen, al ontkom je er niet aan. Als je dit beseft dan is daar ook de goede balans. Dat is 2

Zorgen voor een oplopende moeilijkheidsgraad, gaat vanzelf als aan 1 en 2 voldaan is. Iedereen zoekt zelf de volgende stap in zijn eigen tempo en met eigen keuze's daarin. Het enige wat je kunt doen is zorgen voor structuur waarin er niets overgeslagen wordt. Als je iets nieuws leert heb je te weinig overzicht van alles wat nodig is om het te kunnen. Doordat je het zelf wel kan, kun je dus vragen met die dingen te gaan oefenen. Dat is 3

Groetjes, Michiel

Michiel schreef op maandag 28 april 2008, 11:10:


Je beschrijft mijn manier van werken, maar wat staat er nou in dat boek?

Piet
My Best Whisper is a Click

Je vraagt het waarschijnlijk aan Michiel, maar als het ok is antwoord ik daar even op.
Heel in't kort, met een voorbeeld, de rest zet ik op m'n space, later, anders wordt het te persoonlijk.
Stel nu: er komt iemand binnen in een zaaltje hooggevoelige mensen staan. Hij geeft hen de hand, zegt goeiendag en antwoordt dat alles goed gaat met hem, maar zijn schouders hangen naar beneden en zijn ogen staan uitdrukkingsloos---> lichaamstaal zegt: de verbale communictatie stemt niet overeen met verbale communicatie, hij komt niet geloofwaardig over. Dus: LICHAAMSTAAL is hier sterker dan de WOORDEN die hij gebruikt. Tot daar toe behandel jij dat.
Stel nu: Er komt nog iemand binnen, mooi gekleed, prachtige vent met smile van hier tot...hij zegt vriendelijk goeiendag, maakt vlot praatje, alles aan die vent wijst erop dat hij zich goed in z'n vel voelt. Toch heeft 1 van die hooggevoelige mensen een naar gevoel bij de ontmoeting, ze kan het niet omschrijven wat het precies is, maar ondanks dat de lichaamstaal zegt: die vent voelt zich goed, de woorden die hij spreekt zijn ook positief, achter dat uiterlijke vertoon zit iets.
Daarover gaat het boek ...

Ridder schreef op dinsdag 29 april 2008, 8:30:


Sorry, weeral fout: ik bedoel: NON verbale communicatie stemt niet overeen met verbale comm.

Ridder schreef op dinsdag 29 april 2008, 8:30:


En wat schiet je daarmee op dat te weten of te voelen dat die man zich ergens stiekem niet goed voelt?
Ergens in een bericht hierboven staat ook een verhaal over in je kracht komen door t

Ridder schreef op dinsdag 29 april 2008, 8:30:


En wat schiet je daarmee op dat te weten of te voelen dat die man zich ergens stiekem niet goed voelt?
Ergens in een bericht hierboven staat ook een verhaal over in je kracht komen door t

Geertje schreef op dinsdag 29 april 2008, 9:05:


Duidelijk, dat ging mis :).

Nog eens:

En wat schiet je daarmee op dat te weten of te voelen dat die man zich ergens stiekem niet goed voelt?
Ergens in een bericht hierboven staat ook een verhaal over in je kracht komen door te gronden enz enz. Ik ben wel bekend met alle termen enzo en ik vind het dat toch altijd zo jammer dat dat als DE manier wordt beschreven om in je kracht te komen. Ik ben totaaaaal niet gegrond, dat weet ik heel goed van mezelf. Ik vind het een vervelend gevoel om wel gegrond te zijn, daarbij moet ik daar enorm veel energie in stoppen. Maar ik zit wel in mijn kracht, paarden komen niet snel in mijn persoonlijke ruimte en ik sta er wel gewoon. Dus wat heeft dat toch met gronden te maken. Als ik mijn best doe gegrond te zijn, schiet ik daar geen steek mee op. Zo jammer dat veel cursussen die zich daar op richten allemaal beginnen met gronden...

Misschien omdat jij die man kan zijn, die tegenover een hooggevoelig paard staat?
Het gaat niet alleen over gronden, het gaat ook over congruentie en incongruentie en tal van andere zaken die je kan vergelijken met klassieke geneeskunde versus alternatieve, wetenschap versus filosofie. Maar als jij er voor jezelf de antwoorden in terug vindt en je beter voelt, waarom niet?
Waarom denk jij dat je niet gegrond bent en wat versta jij onder ongegrond zijn? Misschien kom je anders over tegenover je paardje, dit is ook zo vaag. Ook 'zweverige mensen' kunnen krachtig overkomen, omdat ze zelfvertrouwen hebben. Als jij dat uitstraalt naar je paard, dan hoef je daar toch niet meer aan te werken? Als je jezelf niet goed voelt bij dat gronden, dan ben je weer niet meer in evenwicht en is dit niet ok voor jou, dat een medicament helpt bij de ene persoon en niet bij de andere wil nog niet zeggen dat het daarom geen goed medicament is, maar wel dat de ene iets anders nodig heeft dan de andere. Ik zweef mijlen ver weg, mijn aandacht is niet bij de zaak, dus ik heb daar wel baat bij.
We gaan maar iets aannemen als het met wetenschappellijke bewijzen aangetoond kan worden, maar er is nog zoveel dat we niet weten. Daarvoor is het niet persé paranormaal, misschien is het ook puur natuurkundig te verklaren.
Ik heb het al gezegd, ieder zoekt zijn manier van werken, het is zo moeilijk voor mij om daar concreet en beknopt een uitleg aan te geven.
Waarom was een gecastreerde pony bang voor mij, negeerde hij me en waarom kwam ik wel overeen met een mishandelde, Andalusische hengst (ik die zo bang ben voor hengsten) en voelde ik me zo goed bij hem ondanks dat hij vreselijk schrikkerig was en ik een vreselijk broekschijter ben? Waarom schrok hij niet bij mij toen er veel lawaai was in de piste en bij z'n bazinnetje wel en voelde ik me ook niet bang op zijn rug? waarom lekte hij aan mijn hand en negeerde hij zijn bazinnetje? Daarom en voor tal van andere zaken betekende dit boek veel voor mij.