Els Kleverlaan schreef op maandag 18 februari 2008, 11:58:
>Hé, hé, het ziet er eindelijk wat beter uit. Vanmorgen geen
> mestophoping. Het puilde nog wel wat uit van achter, maar dat
> was leeg. Ze houdt haar staart niet meer af.
> Verder met mestrapen een paar flinke hopen van Frouk gevonden,
> nog niet bevroren, dus vrij vers.
> Ze heeft gisterenmorgen iets meer gras gehad en we hebben 's
> middags en 's avonds een klein beetje hooi gevoerd.
Hoi Els, mooi dat het nu eindelijk wat beter gaat. Ik denk wel regelmatig aan jullie, ik weet dat je schreef dat chirurgie volgens jouw dierenarts geen optie was. Maar ik twijfel daar nog steeds aan. Natuurlijk dat je er niet rechtdoor in moet snijden, natuurlijk dat er dan door verlittekening alleen meer vernauwing ontstaat. Daarom dat plastische (en andere) chirurgen al lang speciale technieken hebben om dat probleem te omzeilen, meestal komt het er kort gezegd op neer om verschillende schuine sneden te combineren en stukken huid/slijmvlies tov. van elkaar te verschuiven om meer ruimte te krijgen, waarbij een deel verlittekening en verkorting ingecalculeerd zitten en geen probleem vormen. Een V-Y plastie, of W-V-plastie (de vorm van de letters geeft de vorm van de sneden aan, als je je er iets bij kan voorstellen) of weet ik veel wat (ik ben geen plastisch of 'anaal' chirurg). Dat jouw eigen dierenarts het niet kan wil ik meteen geloven, maar er is vast ergens in een kliniek iemand die dit soort dingen vaker doet. Zelf heb ik met Cesarke maanden getobd met zijn mankepoot (arthrose - bleek achteraf ook een kapot ligament waardoor gewricht helemaal scheef belast werd en nog sneller achteruitging). Mijn dierenarts, nochtans een 'paarden'-dierenarts, adviseerde almaar wachten, en wachten, en inspuitingen (oa. cortisone) in het gewricht, en wachten, het zou ooit vanzelf wel verbenen en vastgroeien en pijnvrij worden. Na maanden van op drie benen hupsen
zonder zicht op beterschap ben ik verder gaan kijken, een andere
DA gevraagd, die toch dacht dat ze er ooit van gehoord had dat daar een ingreep voor kon gebeuren, en dan ben ik de RX foto's van Cesar zowel in Merelbeke als in de kliniek in Moerbeke gaan tonen, uitleg gekregen (ja, kon geopereerd worden, werd zelden gedaan want paard zou dan nooit meer te berijden zijn, enkel een paar dure fokmerries hadden ze al gehad) en afgewogen en voor een ingreep in Merelbeke gekozen. Die dan nog maanden moest wachten omdat eerst de cortisone uit het gewricht weg moest zijn. Ik bedoel maar. Mogelijk is het allemaal niet te vergelijken, maar hoe je nu op de sukkel was klonk ook echt niet leuk. Klinkt uit je beschrijving dat er blijvende prolaps is van een stuk rectum... hoe meer ze perst door de verstopping, hoe meer het naar buiten geduwd wordt. Komt bij mensen tenminste zo voor, en voor zover ik weet zijn daar oplossingen voor.
Sorry als ik bemoeizuchtig zou overkomen, is niet de bedoeling, doe vooral wat je zelf het beste lijkt!
Nathalie
Warboel
