Wil schreef op dinsdag 5 februari 2008, 11:43:


Yep maakte er de gewoonte van om huppelend en blaffend de weide in te lopen TOTDAT Catch het welletjes vond en hem de weide uitdreef !Hoofd laag oren in de nek en tanden bloot sindsdien is Prince beetje wantrouweriger geworden naar lichtbruine paardjes toe

Esther schreef op dinsdag 5 februari 2008, 11:54:


Ja, ik heb het inmiddels in de gaten dat je een medische oorzaak bedoelde. Maar evengoed is er een schommeling in dikker en minder dik zijn. Ze slaan echt vet op in het najaar. Misschien toch iets om in je achterhoofd te houden. Ik kan ook niet het begin van jouw lijn vinden over dit onderwerp. Ik weet nu eigenlijk niet of de dierenarts had vastgesteld dat haar dikker worden met haar medische toestand te maken had.

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 5 februari 2008, 13:26:


Dat was ik juist aan't denken!
Couscous sprong onderweg eens met alles tegelijk omhoog toen Gerd de hond met zo'n fluitje terugriep. En ik krijg er zelf ook kippenvel van.
En waarom zou een hond ervan weglopen? Of is het nog iets anders dan zo'n "hoge toon hondenfluitje"?

Marianne
Marianne

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 5 februari 2008, 13:28:


Oh???? Vreemd.... haha.... Hij doet met de hond van de buren niets...
Alhoewel die nooit lang in het weiland loopt. Kan zijn dat ze elkaar nog niet echt in de gaten hebben gehad... Vroeger vond ie het wel leuk om zowel de roeken als de katten uit het weiland te jagen.
Nou, daar kom ik dan vanzelf wel achter he? Op zich is het wel zo makkelijk als ie van zich afmept. Als ze hem aanvallen tenminste.

Mocht ik zo'n fluitje (Dazer) uit gaan proberen zal ik eerst de paarden even laten kennismaken. Eens zien hoe hun reageren.