Piet schreef op maandag, 6 september 2004, 15:00:
> Ebby, ik geef hier even antwoord omadat na jouw bericht
> de beschikbare ruimte op was :)
> Ik heb geleerd mijn horloge "weg te gooien" als ik met een
> paard bezig ben. Hoe kan je nu verwachten dat een paard
> rustig is, als je zelf helemaal opgefokt bent? Paard gaat
> voor he, dan maar niet zonodig ergens naar toe. Zoals Egon
> zei, het is geen fiets....., gauw lekke band repareren en
> weg!
> Maar ik denk dat er mensen genoeg zijn op dit forum zijn
> die op de rest van je verhaal beter antwoord kunnen geven
> dan ik.
> Piet
Piet, het klinkt stom en uitvluchterig maar dat doe ik gewoonlijk al... Ik vind het fijn dat je meedenkt :) maar wat er was gebeurt is een incident, ingrijpend denk ik voor onze relatie, maar gewoonlijk doe ik aardig wat dingen anders. Somigen had ik al aangestipt in mijn stuk.
Het is duidelijk dat je mij alleen over i-net "kent" maar ik ben het mens van zonder de horloge, dat (bijna, gelukkig) altijd te laat komt omdat ze zich niet haast, als het niet heel nodig is dat ik die bus echt neem hem mist, altijd aankomt lopen en de bus net voor haar neus ziet langszoeven... Altijd haar horloge vergeet, totaal geen tijdsbesef heeft en waarbij het een kunst is als je haar gestressd krijgt. Vind wachten ook nooit een probleem :). Maar de zeldzame momenten dat ik wel gestressd ben was dus op die dag... Ik had net gebeld, voelde me best schuldig want ik moest thuis nog het eea doen die ik door een slechte planning (ben ik helaas ook heel goed in...) niet had gedaan en ik had net gebeld. Dat belletje maakte me dus gestressd en later de aanwezigheid van mijn vriedin. Stomerdestom, dat blijft maar met deze tip kan ik dus jammer genoeg niets.
groetjes Ebby
Warboel
