Dream schreef op maandag 3 december 2007, 11:21:


Ja t s doodeng om je paard zo te zien, Goofy had t van de zomer, t leek of ie ging stikken,heb m gemasseerd over zijn onderhals en ook direkt de da gebeld. Hij at hooi wat wel fijn van structuur was, kennelijk te schrokkerig. Gelukkig ging t na een half uurtje goed, je schrikt je lam, ik hoop dat je paardje er snel weer bovenop komt. Groetjes Ingrid

Nathalie Lagasse schreef op zondag 2 december 2007, 21:25:

Herkenbaar aan ultralange berenvacht en pluizige oren + geeft pootjes als je het vraagt (als hij zich goed voelt). En één van de mooiste paarden van de

Niks subjectiefs hoor. Je eigen paard is gewoon het mooiste en beste van de hele wereld. Ook al denkt de wereld daar anders over! :)

Wens je paardje van mijnentwege van harte beterschap. Lena

Nog eens bedankt allemaal!

Gisteren zag hij er al veel alerter uit, kreeg ik pootjes en steigertjes ook. Er is een echo van de longen gebeurd en daar zit inderdaad wat vocht op, een verslikkings-longontsteking. Maar, hij heeft er nog geen koorts van gehad, ademt enkel iets sneller, hoest soms en heeft een snotneus. En zowel de DA daar als mijn eigen DA (beide vrouwen trouwens, hiep hiep hoera) vonden het voor de longen beter dat Cesarke zo snel mogelijk naar huis kon ipv. daar in een box te staan. :)* Dusss heb ik hem gisteren meteen mee terug naar huis gekregen! Eens thuis viel hij aan op het droge stro van Huppel's bedje, nat hooi en slobber negerend Huppel zal het dus zonder bedje binnen moeten stellen vanaf nu. Cesar moet echt wel nat hooi nu, vooral voor de longen. Heeft iemand een opinie of voordroog even goed zou kunnen zijn? Is misschien handiger dan hooi voor drie paarden weken midden in de winter namelijk.
Ik moet heb ook nog intramusculair de penicilline geven en ventipulmin doen eten (zou ik dus beter over het stro doen...).

Groetjes,
Nathalie

Nathalie Lagasse schreef op dinsdag 4 december 2007, 4:10:


Wat een opluchting!
Ik denk dat voordroog ook heel goed kan, zit geen stof in en daar gaat het nu om he.
grtjs

Wat fijn dat hij weer thuis is! Nu maar hopen dat hij snel opknapt. Ik kan me je zorgen en schrik goed voorstellen, heb het zelf ook meegemaakt.
Mijn paard heeft 3jaar geleden 2 slokdarmverstoppingen gehad in 2 maanden tijd. De eerste keer kreeg hij het vlak na het voeren van zijn brokken. Zijn luchtpijp zat voor een groot deel dicht, en hij stond letterlijk te stikken op stal. De dierenarts was er binnen een paar minuten en heeft met een sonde de verstopping opgelost. Er was niet duidelijk wat het was geweest. Het is absoluut geen schrokker. Een maand later hetzelfde verhaal, ook vlak na het voeren, maar nu bleef hij rustig en kon hij nog goed ademen. Bij 3 keer de sonde erin, lukte het niet om de slokdarmverstopping op te heffen en moest hij naar de kliniek. Het was een groot bloedbad binnenin, was ze zagen toen ze met een camera naar binnen gingen. Geen prop voer...geen overvolle maag, zijn slokdarm vertoonde geen inkepinkjes( ik weet niet meer hoe je die noemt),niks van dat alles, maar zijn slokdarm was over een lengte van zo'n 30 cm helemaal verlamd. Hij kon niet meer slikken, niks.... Gelukkig bleek het de volgende dag weer allemaal in orde maar moest hij voor alle zekerheid toch nog een dagje blijven. Hij kreeg een emmer over zijn snoet, want hij mocht niets eten en begon daardoor aan het zaagsel in de stal. Het is achteraf niet duidelijk of de sonde's deze verlamming hadden veroorzaakt, door alle schade wat hierdoor was ontstaan, of door de medicijnen die waren ingespoten. Ik kreeg het advies mee om mijn paard fulltime op gras te laten lopen, dit zorgt ervoor dat hij door het grazen een constante speekselstroom produceerd waardoor een verstopping minder makkelijk kan voorkomen. Of het aan de brokken lag is nooit uitgewezen, maar ik vond het wel typisch dat het steeds tijdens het eten van zijn biks gebeurde, terwijl hij echt geen schrokker is. Vanwege de ravage in zijn slokdarm moest hij 4 weken op slobber, en mocht hij wat langer op de wei staan (stond toen bij een pensionstalling). Sindsdien heb ik hem nooit geen biks meer gegeven en staat hij de hele dag (inmiddels ook nacht) buiten in de wei, en heeft hij nooit geen verstopping meer gehad. Ik ben wel nog een hele tijd bang geweest, op de momenten dat mijn paard gevoerd zou worden, ook al kreeg hij geen biks meer. Mijn dierenarts heeft mij geadviseerd om juist wel de wortels te snijden, maar dan in de lengterichting. Mocht er dan een stuk wortel vast komen te zitten in de slokdarm, dan blokkeerd die maar de halve slokdarm, en zit die niet helemaal dicht. Schijfjes nodigen minder uit om te kauwen, en kunnen daardoor weer sneller vast komen te zitten wanneer ze ze in het geheel door proberen te slikken. Misschien heb je hier iets aan.

Groetjes Jolanda

Nathalie Lagasse schreef op zondag 2 december 2007, 17:13:


allleeee waarom heb ik dit bericht over het hoofd gezien!? Ik had het nog niet gelezen. Pff ik heb daar zo'n schrik voor he! Queenie heeft al twee keer zo'n slokdarmverslikking gehad, geen prettig zicht. gelukkig niet naar merelbeke moeten gaan, het ging steedsvan zelf over, maar wel vies hoor: ogen wegdraaien, hoesten, hoofd laag en gestrekt, en neusvloei.

Hoe is het nu met em?
(ik zou misschien beter gewoon dit topic effe verder lezen, misschien weet ik het dan )

Unartica schreef op woensdag 5 december 2007, 20:29:


OK, bedankt voor de info! Hier hebben ze normaal gezien ook wel continu iets te peuteren van eten (hooi, blaadjes, grassprietjes). Ik let nu gewoon op wat ik geef, en alles geweekt. Krachtvoer was toch maar als beloning gelukkig.

Groetjes,
Nathalie

Nathalie Lagasse schreef op zondag 2 december 2007, 17:13:
wat fijn dat je paard weer thuis is,ik wens het veel beterschap toe.
mijn paard heeft het ook eens gehad,hij pakte zón klein appeltje uit de kist die ik in mijn armen had en op wou ruimen,er zaten ook wat rotte appeltjes tussen en mijn eerste reactie was terug pakken ,hij stond achter de draad en sprong weg op mijn reactie en ja hoor wat gebeurd er! het mini appeltje schoot in zijn keel. oooh ik kon mijn eigen wel wat aan doen,stom.al met al samen met da appeltje na uur er uit gekregen,hij was nog geheel heel maar veel bloed eruit en bloednues erbij.
hij wou paar dagen niet drinken,van de pijn en stond op uit drogen,met grote spuiten water in de weer geweest. nu jaar later alles pieko bello maar hooi kan hij niet verdragen,hij is de gelukkige met voordroog hooi,dan hoest hij nooit.
veel sterkte,ik zal aan jullie denken. vroukje

Nathalie Lagasse schreef op zondag 2 december 2007, 17:13:


Vervolg... De dierenarts kwam voor controle en er bleek nog steeds slijm op de longen te zitten, hij heeft ook nog wat neusloop, bijna geen hoesten. Omdat ze schrik had dat er een stuk long zou afsterven moet hij toch nog een nieuwe kuur antibiotica krijgen, iets sterkere, en de ventipulmin moet verder, ook kruiden voor de luchtwegen als de antibiotica op zijn. Weer spuiten dus, gelukkig is het een superpatient, kijk maar:
http://nl.youtube.com/watch?v=YGvUHd3a9bc

Nathalie Lagasse schreef op woensdag 19 december 2007, 12:33:


Hoe ?? ni voorover en broekje laten zakken ! !

Nathalie Lagasse schreef op woensdag 19 december 2007, 12:33:


Super!! Zo braaf van haar!
Sterkte met Cesar !

Gr Esther

van lennep schreef op woensdag 19 december 2007, 12:38:


HEM... zo braaf van hem!
sorry...

Gr Esther

Nathalie Lagasse schreef op woensdag 19 december 2007, 12:33:


Yes! En dát voor een Parellier die met druk werkt
Braaf paard, leuk mens!
Groet, Pien

Nathalie Lagasse schreef op woensdag 19 december 2007, 12:33:


chapeau!!!! Bravo!!!!
ik denk dat ik jou aan mijn oor zou durven laten snijden !
en Cesar vond zz geweldig moedig, hij vroeg zelf om een snoepje de laatste seconden, maar wat hij kreeg was een laatste ontsmetting en dan nog "ok dan niet, geen probleem"-houding
Knap werk!

Nathalie Lagasse schreef op woensdag 19 december 2007, 12:33:


Wow, wat braaf zeg!!!
Paardje staat erbij alsof het de normaalste zaak van de wereld is dat je naalden in hem steekt. Helemaal relax.