Spirithorses schreef op maandag 21 december 2009, 13:34:


Dat van het laten eten had ik ook al in gedachten maar toen dacht ik eigenlijk direkt erna.....dan wordt eten óók al vervelend dus daarom heb ik dat niet gedaan eigenlijk.

Haha, bakpapier hoe kóm je erop. Als het op maat geknipt is zal het niet zo knisperen denk ik. Het valt te proberen hè.
Ik moet wel zeggen dat Niek niet zo snel schrikt van gekke geluiden gelukkig. Het geluid van de spuitbus deed hem niks maar wat daarna kwam des te meer.

van lennep schreef op maandag 21 december 2009, 12:29:


Goed idee Esther Die ga ik onthouden, voor het geval dat..
Nils en Olly

Nils Vellinga schreef op maandag 21 december 2009, 20:31:


Bij een koudbloed misschien ja. Maar bij een Arabier moet je niet met een ritselend papiertje aankomen dat ook nog vastplakt en blijft zitten als-je-ermee-gaat-rennen-óók.... Vreselijk, en als je harder gaat rennen gaat het nóg harder ritselen in de wind....

Spirithorses schreef op maandag 21 december 2009, 20:34:


Het was vroeger de enige manier om een opgefokte stalknol met een draadwond te ''verbinden''. Verband kreeg je er niet omheen.
Beestje had de eigenaresse al flink in het gezicht gebeten , en de hoefsmid het ziekenhuis ingetrapt.[vriendje van Remond]
180 groot ,ZZ dressuur kwpn'er en kende alle trucjes. Had last van seme , en de hele stal was afgezet met schrikdraad , en door de seme kwam hij niet meer buiten , dus echt opgefokt.

Arm beest....

Gr Esther

Spirithorses schreef op maandag 21 december 2009, 20:34:


Daar kan ik me om één of andere reden wel iets bij voorstellen ja

Spirithorses schreef op maandag 21 december 2009, 20:34:


Daar kan ik me om één of andere reden wel iets bij voorstellen ja

Vanavond gewoon met een paar brokjes geprobeert Niek af te leiden en wat denk je?
Er gebeurde helemaal niets!!
Meneer bleef netjes staan, tilde heel even zijn been een klein stukje van de grond en wilde gewoon nog een brokje...
Pffffff, liefde gaat ook bij paarden gewoon door de maag.
Nu zal de wond ook niet meer zo gevoelig zijn als een paar dagen geleden natuurlijk maar toch, dit hadden we echt niet verwacht.

Het is dat we morgen allemaal weer aan het werk moeten maar anders waren we nog een poosje bij de paarden gebleven. Wat een geweldige plek hebben we daar toch. Heerlijk om de paarden daar zo relaxed te zien rondlopen in hun dikke vacht in de sneeuw. Je staat daar voor je plezier poep te scheppen.