Het gaat niet goed met Froukje.

Gisteravond zat ze weer verstopt. Dat is nu de tweede keer sinds de zware verstopping twee weken terug. Afgelopen woensdag heb ik haar vier keer leeggehaald, voor het weer goed ging. Gisteravond zijn we naar de kliniek van de veearts geweest, omdat er bij het leeghalen flink bloed meekwam. Daar schrok ik nogal van, maar het bleek bij de veearts niet ernstig te zijn, waarschijnlijk een gesprongen adertje.
Het is inmiddels heel moeilijk te achterhalen waar de verstoppingen door ontstaan. Woensdag dacht ik dat het kwam, doordat ik het voeren van hooi weer langzaam had opgevoerd, maar daarna heeft ze nauwelijks nog hooi gehad. Veearts heeft gisteren de mest bekeken en er zitten niet (te) veel lange vezels in en ook weinig onverteerde haver.
Gisteren ook met de veearts nog uitgebreid overlegd over een eventuele operatie om de verzakking op te heffen. Volgens haar is dat niet verstandig. Froukje zou ten eerste onder algehele narcose moeten, wat gezien haar leeftijd behoorlijk riskant is. Verder is de kans op volledig herstel minimaal. En ze vroeg zich dan ook nog af, of je aan een zo oud paard nog zoveel kosten zou moeten maken, want het gaat zeer zeker een heleboel geld kosten. Én ze zal na zo'n operatie ook nog flink aan de ontstekingsremmers e.d. moeten, waar ze nu al heel heftig op reageert met pijnlijke voeten.
En dus rest ons niets anders dan het probleem met een dieet op te lossen, wat eigenlijk niet te doen is, omdat ik niet meer weet wat ik haar wel kan voeren. Bietenpulp met lijnzaad wil mevrouw nauwelijks eten. Als ik er zemelen en slobber-mash in doe gaat het wel op. Lijnzaad-olie uit een spuit gaat er prima in, maar heeft ook niet de oplossing gebracht, dat krijgt ze vanaf woensdag. Haver gaat er ook goed in. Maar ze loopt nu heel gevoelig. Gisteren hebben we haar hoeven gedaan, maar dat heeft geen verbetering gegeven (ook geen verslechtering trouwens). Ze is behoorlijk afgevallen, heeft geen dikke oude paardenbuik meer.

Ik ben nu best wel heel verdrietig. We tobben nu al twee jaar met het moeilijke lopen. Wat we ook doen, het biedt geen soelaas. Om haar darmen op gang te houden, moet ik heel verkeerde dingen voeren, waardoor er voor mijn gevoel ook geen verbetering in de hoeven te verwachten is.

Ik zou zo graag willen dat ze nog een tijdje helemaal pijnvrij kan lopen en lekker eten, dat ze gewoon een tijdje een gelukkig paard is. We hoeven niet meer met haar te kunnen werken, maar deze toestand is zo uitzichtloos. Wat ik ook doe, wat ik ook probeer, het loopt telkens spaak.

De veearts zou vandaag met de andere artsen van de praktijk e.e.a. bespreken en mij dan opbellen. Maar ik ben bang dat ook daar geen oplossing meer uit komt.

Els.

Els Kleverlaan schreef op maandag 3 maart 2008, 11:16:


Ik leef compleet met jullie mee, je wilt alleen het beste voor je dier en pijnloos vooral! Ik kan alleen zeggen wat ik persoonlijk zou doen als ik in jullie situatie zou zitten: in laten slapen. Haar laten gaan voordat ze in een kritieke situatie komt, haar laten gaan zonder extra pijn te hoeven lijden. Erg moeilijk wanneer het dier in kwestie eigenlijk nog "goed" is maar hoe goed is ze nog, hoe vaak kan ze terug gaan vallen met die verstopping. Hoe dan ook, je zult waarschijnlijk in een situatie komen waar je jezelf iets kwalijk neemt, of je laat haar inslapen en dan denk je: had ze misschien niet nog een kans gehad, of ze gaat snel erg achteruit en je moet iets op 't laatste moment doen, en dan voel je je ook klote............wat je doet, jullie zullen vast de oplossing vinden en durven te nemen die het beste is voor haar. Sterkte!
Caatje

Els Kleverlaan schreef op maandag 3 maart 2008, 11:16:


Jeetje Els, dat klinkt toch echt niet goed allemaal, ik begrijp dat je verdrietig bent, je doet wat je kunt en meer kun je niet doen. Het zijn enorme dilemma's en ook de leeftijd speelt zeker een rol. Een narcose is zelfs bij een jong paard gevaarlijk en ik denk zeker dat je een punt hebt bij een ouder paard die ook nog eens nog meer problemen heeft het een root risicoa kan zijn m.b.t. bijwerkingen en medicaties etc.
Ik wens jullie heel veel sterkte en wijsheid en wees je alsjeblieft goed bewust dat je echt niet meer kan doen dan je doet. Frouk boft met jullie. Wat je ook zal beslissen dat is in het belang van Frouk.

Els Kleverlaan schreef op maandag 3 maart 2008, 11:16:


Verschrikkelijk moeilijk inderdaad. Nou heb ik jullie situatie niet tot op de details toe gevolgd, maar gras was ook geen optie? Ik las ergens dat jullie gras zo goed als op was, en haar naar een andere plek verhuizen, is dat haalbaar? Dat is wat er nu in mij opkwam hoor, ik denk dat jullie elke optie wel besproken hebben zo langzamerhand.
Wat betreft het ervoor blijven knokken of kiezen voor een rustig einde.. ik denk dat je je eigen paard het beste kent, het beste aan haar kunt zien of ze er nog voor wil gaan of niet (denk aan esther en bret bijvoorbeeld), of ze nog plezier heeft in de dag, in haar leven. Stel dat je ervoor gaat knokken en doet wat nodig is, is haar leven daarna nog waardig? Ik denk dat als paarden nog willen, ze de pijn, de behandelingen, het moeilijke genezingsproces en alles wat daar verder bij komt kijken, kunnen dragen. Denk aan mensen, die laat je ook niet meteen inslapen, die gaan soms ook door ontzettende moeilijke periodes, omdat er nog hoop is. Is er geen hoop meer, dan is er ook geen reden om ervoor te knokken, om de pijn te doorstaan. Aangezien paarden in dat opzicht geen keuzes kunnen maken, omdat ze niet kunnen begrijpen wat dat inhoudt, zullen jullie die keuze moeten maken voor haar. Zolang jullie in haar belang handelen, kan er geen verkeerde keuze zijn denk ik. Het is alleen aan jullie om dat in te schatten, en dat is vreselijk moeilijk.
Ik wens jullie hierbij héél veel sterkte en wens froukje het allerbeste toe.

Sieta schreef op maandag 3 maart 2008, 11:56:


Verdorie Els,

Ik durf je écht geen raad geven. Alleen maar alle steun toewensen.
Ik weet dat ook jij het onmogelijke doet voor je paardjes.

Zolang Froukje nog een ietsie-pitsie paardwaardig leven kan hebben, moet je er voor blijven gaan. Maar dat kan jij beter dan wie dan ook zelf wel invullen. Jij bent tenslotte dag en nacht met Froukje begaan.

Heel veel sterkte én wijsheid is wat ik je wens.

Mèrde .............!!!!!!!!!!!!!

Herman,
"Enkel zij die het onzichtbare zien, kunnen het onmogelijke doen."

Sieta schreef op maandag 3 maart 2008, 11:56:


Zou dit niet een moment kunnen zijn om te rade te gaan bij een alternatieve methode, die van Erik laarakker of zo. Ik heb geen idee wat er tegenwoordig allemaal mogelijk is. Jaren geleden heb ik eens een paard laten behandelen met acupunctuur (was kreupel). Met succes.
En dat was niet eens zo duur, omdat het snel resultaat had. De hele rambam van foto's maken en dergelijke had veel meer gekost.
Als je zo iets zou willen proberen zou ik er goed over nadenken wat dan precies. Dit om te voorkomen dat je van het ene in het andere belandt en dat het een hele dure grap gaat worden.

Els Kleverlaan schreef op maandag 3 maart 2008, 11:16:


Jeetje, weer zo'n verdrietige en pijnlijke situatie, voor paard en eigenaar... Wat kan ik anders zeggen dan dat ik het beste voor jullie hoop... Véél sterkte toegewenst Els!

Moniek schreef op maandag 3 maart 2008, 12:12:


En dat goed nadenken is nu juist zo moeilijk, als er allemaal van die gevoelens door je lijf gieren.....

De titel hier zegt alles: MOEILIJK!

Voor je gevoel doe je het nooit goed (genoeg) maar ik denk, als ik lees wat jullie allemaal voor haar hebben gedaan, je het ALLEEN MAAR goed doet, WAT je ook beslist!

Heel veel sterkte toegewenst,
vertrouw op jezelf en de liefdevolle kennis van je eigen paard!

Groet Bianca

Els Kleverlaan schreef op maandag 3 maart 2008, 11:16:


Wat een afschuwelijke spagaat!
Je relaas lijkt haast een legitimatie naar dat ene wat je als mens voor een paard kunt beslissen als het lijden te erg wordt. Ik snap dat je met de gedachte speelt, het is ook wel eens door mijn hoofd geschoten.
Weet je zeker dat de verstopping door de verzakking wordt veroorzaakt of kan het toch nog in de samenstelling van het dieet zitten? Ik snap dat je laatste optie een dieet is. Maar wat in haar geval goed is voor de darmen is slecht voor de hoeven en omgekeerd, mens wat moeilijk.
Misschien noem ik het geheel overbodig en is het allang de revue gepasseerd, maar had je zemelen al eens geprobeerd? Dat vliegt laxerend door de darmen heen.

Meid ik wou dat ik het wist en je kon helpen!

Els Kleverlaan schreef op maandag 3 maart 2008, 11:16:


Ach wat een zorgen! Sterkte.... en een beetje hoop dat die oplossing toch komt.

Els Kleverlaan schreef op maandag 3 maart 2008, 11:16:


Maar Els toch...

Marianne

Iedereen heel erg bedankt voor het meeleven/denken.

Veearts heeft tussen de middag gebeld en weet ook geen oplossing meer. Alleen paraffine-olie door het voer mengen, een halve liter per dag. Maar dat hebben we al geprobeerd en dan eet Froukje haar voer niet meer.

Ik heb nu een besluit genomen. We geven Froukje de slobber die ze wel lust (bietenpulp met lijnzaad, zemelen, slobber-mash en lijnzaadolie) met een klein plukje hooi, drie maal per dag. Als het goed is raakt ze daar niet van verstopt. Ik kijk dan verder hoe het met haar voeten gaat. Gaat ze nog beroerder lopen, dan is het einde verhaal. Raakt ze weer verstopt, ook.

Volgende week dinsdag komt de paardentandarts. Misschien dat dat ook nog wat geeft.

Froukje is nog steeds erg enthousiast. Probeerde zelfs te draven net dat ik ging voeren. Ze kijkt ook fris uit haar ogen, dat vond de veearts zelfs gisteravond nog, toen ze zo verstopt zat. Ze is ook erg meewerkend. Liep gisteren op haar zere voeten zo de vreemde paardentrailer van de buurman in, geen probleem. Ook bij de veearts was ze heel braaf.

Mocht het mis gaan, dan heeft ze i.i.g. de laatste dagen lekker gegeten.

Ik heb vanmorgen flink lopen snotteren. Ben er nu overheen. Besluit is genomen....

Els.

Els Kleverlaan schreef op maandag 3 maart 2008, 15:03:


Een dapper en wijs besluit Els ook al valt het niet mee, je doet echt wat je kunt en laat ook het paard in zijn waarde. Ik weet hoe moeilijk het is om zo'n besluit te moeten nemen, met Ör hebben we ook de keuze gemaakt omdat de kwaliteit om een paardwaardig bestaan er niet meer was voor haar. Zij is ingeslapen met haar hoofd op mijn schoot en ze keek me aan alsof ze me bedankte. Ik heb ook heel wat traantjes gelaten voor de beslissing er was, erna ook, maar ik kijk met een enorm respect en dankbaarheid terug naar Ör onze super-öma voor de kleintjes. Je zal nog meer snotteren hoor Els, maar dat is gewoon terecht het is niet niets.
Heel veel sterkte!

Es

Els Kleverlaan schreef op maandag 3 maart 2008, 15:03:


Zeg Els en achteraan Opgieten ? Is dat geen oplossing darmpje eindje erin en olie oplossing .Kweetet symptoombestrijding maar dit geeft haar mischien genoeg rust om er bovenop te komen

Els Kleverlaan schreef op maandag 3 maart 2008, 15:03:


Els, volg je gevoel, het is inderdaad zo tegenstrijdig qua voer, wat goed voor haar darmen is is weer het verkeerde voor haar voeten.. Welk besluit je ook neemt, geniet van de tijd die je nog met haar hebt en verwen haar nog even lekker.. je hebt alles gedaan wat in jouw vermogen ligt, wees daarvan overtuigd! In elk geval heel veel sterkte!

Caroline