clarissa ruijgrok schreef op zaterdag 1 september 2007, 10:01:
> Dankbaar, hè, zo'n manegepaardje. Het grote verschil doet 't
> hem. Nou maar hopen dat het zo blijft. Mischien krijgt ze
> zoveel zelfvertrouwen dat ze op een dag praatjes krijgt...ben
> benieuwd.
> Ik heb het hier ook gezien bij een 20-jarige, 10 jaar op de
> manege, weggegaan wegens artrose. Paard had alle luiken
> dichtgegooid.
> Jaar later, meneer is aan het spelen met de jonge dingen, trekt
> een puntlip, glimoogjes van plezier, en maar steigeren in het
> spel, ze dachten dat hij dat niet meer kon....
> En hij ging zijn baasjes uitproberen JoepiiieieieieieYes!
> groetjes
Praatjes tegenover Player heeft ze anders wel... Al goed, want onze Player kan wel heel bitcherig zijn
Het zijn twee volbloedjes en lijken eigenlijk van karakter ongelofelijk veel op elkaar.
Wat ik aan Fea vooral zie is een enorm wantrouwen naar de ruiter toe. Op de grond heeft ze dat niet. Bedoel dus van het moment dat je er naast staat.
Natuurlijk komt er bij dat er nooit MET haar is gereden , wel altijd OP haar. En dat maakt een een wereld van verschil ... Schrik om te vertrouwen, schrik om haar spieren te gebruiken, rug hol trekken, weglopen van werk...
Naja, noem maar op.
En ja zalig om zo'n paardje te zien opbloeien... Nooit gedacht in zo'n recordtijd zo'n verschil te zien, had wel gedacht ze in orde te krijgen, maar na verloop van veel tijd en geduld. Het is nu al een metamorfose.
Blijft natuurlijk werk aan de winkel, ze moet een evenwichtig lijf krijgen....
En die volbloedjes, blijven speciale karaktertjes, vragen om een bepaalde aanpak...
Oja, ze is nog maar 14....
Maar wat leuk dat jij ook zo'n leuke ervaring hebt met zo'n manegepaard..
Warboel
