Isabel van der Made schreef op maandag, 19 juli 2004, 14:35:


Nylon hoefbeslag is beslist niet dun. Het is eigenlijk vanuit draversstandpunt uit gezien heel lomp beslag. Het wordt toegepast voor gevoelige voeten. Stalen ijzers (ik ken alleen draver/volbloed-ijzers) beginnen bij 5mm dik en ik dacht 13 mm breed. Nylon hoefbeslag is al gauw meer dan 1 cm dik en ook veel breder(2 cm). Ook is het meestal gesloten (In de hiel dus). Er blijft dus een kleinere opening naar de zool over. De afstand van bodem tot zool is door het dikkere nylon minstens 1 cm groter dan bij onbeslagen hoeven. En dat sluit best wel een groot aantal kleinere steentjes die pijn kunnen doen uit.
Om de zool te beschermen worden zooltjes tussen ijzer en hoef toegepast. Die kunnen van allerlei materiaal zijn. Ik noem er een paar: rubber, leer, kunstof, aluminium meestal gelaagd met kunstof er tussen. Ect ect . Daar kun je al dan niet siliconen tussenspuiten om de zool nog enige tegendruk te geven. Maar al met al krijg je steeds meer gewicht aan de hoeven, en ga zelf maar eens hardlopen met bv legerkistjes.

Hoop je wat wijzer gemaakt te hebben;
Hans

e m kraak schreef op maandag, 19 juli 2004, 14:59:


ik heb het begrepen, dank jullie voor de overtuigend eensluidende mening :)

Huertecilla schreef op maandag, 19 juli 2004, 8:59:


Eigenlijk is de vraagstelling nu gewoon mag je op een openbare weg een verbod voor paarden opleggen? Vroeger was het geen openbare weg nu wel.
En idd die informatieplicht is er wel, maar staat hier dus NIET in de gratis huis aan huisbladen. Daarvoor moet je een abonnement nemen op de lokale krant.
We zijn wel goed voor onze rechten opgekomen anders was alles onteigend, zonder vergoeding, maar zijn dus niet wakker genoeg geweest om te vragen hoe de mensen met paard hun erf af moeten komen. We hebben in ieder geval wel autoos kunnen weren. Vroeger was het pad niet openbaar, maar had wel een openbaar karakter, nu is het pad wel openbaar. En ik vraag me nu af, gezien de veranderde sitauatie of er nog wel recht is te ontlenen uit de oude situatie, dat is die recht van reed. Misschien toch maar juridische hulp zoeken, maar het had kunnen zijn dat iemand dat wist, en daarmee had ik naar de gemeente kunnen gaan.

groeten Esther

Ingrid den Ouden schreef op maandag, 19 juli 2004, 13:35:


Een "steile"hoefstand van 53 graden is voor mij best even wennen. Ik ben gewend bij hoeven met ijzers ca 49 graden. Maar de voetas ziet er prima uit. En dat is belangrijk. De lengte van de hoef van mijn draver is 3 1/4 inch.en dat is heel normaal voor een paard van 1.55 mtr. Ik zou de hoek naar bv 51 graden kunnen brengen door alleen de hiel wat korter te maken. Er zit wat materiaal dat weg kan, dus waarom niet? Het enige dat me tegenhoud is dat dit zijn natuurlijke slijtage is . En de voetas ziet er ook goed uit. Hij loopt er uitstekend in balans op. Dus doe ik voorlopig maar niets. En let wel ik experimenteer ook maar sinds kort met onbeslagen hoeven. Geboeid door de site: barefoothorse.com.

Het kantelpunt van zijn hoef is niet precies in het midden, maar dat is geen uitzondering eerder regel. De meeste paarden kantelen niet precies in het midden. Zo loopt ie nou eenmaal en daar kun je beter niets aan doen anders veroorzaak je wringen in de gewrichten.

Groet
Hans

Piet schreef op maandag, 19 juli 2004, 15:45:


Uuuh, ff voor de goede orde en om misverstanden te voorkomen: Bel en ik zijn het in deze helemaal niet zo eens! Zij vindt dat je beter het tuig in de kast kan leggen, ik niet. Ook vindt zij dat je beter eerst verder kunt met leren conditioneren met Shiny, ik wederom niet! (Ik vind dat friendly game versus wijken-voor-druk als 2-eenheid altijd eerder komt).

Met tuig in de kast leggen zou je een afkoelingsperiode kunnen hebben... maar paarden hebben nu eenmaal een paardengeheugen dus vraag ik me af of je daar wel zoveel mee opschiet.
Wat ik zou doen, meer in détail dan: met dat tuig in zijn buurt rommelen, evt. schoonmaken, uit elkaar halen, weer in elkaar zetten, of gewoon aan een paal hangen, etc... of het zélf demonstratief om doen :) , maar dit alles zonder focus op Shiny. Hij wordt zelf vast wel nieuwsgierig wat je allemaal nou weer voor gekkigheid met dat ding uithaalt. Allemaal simpel friendly game - maar mét dat tuig dus (de eerste tijd hém dus niet eens om wíllen doen! - als het goed gaat komt hij je na verloop van tijd vragen of 'ie ook met je tuig spelen mag... dan ben je er bijna. Nog steeds niet om doen. Als het ding uit elkaar kan alles laten zien - friendly game doen met alle onderdelen, etc.). Als je het onder leerprocessen opzoeken wil heet het habituatie/imitatie en het opwekken van verlangen (heel belangrijk in bijv. reklametoepassingen!).

Wat het operant conditioneren betreft, vind ik dat je de ins en outs daarvan beter eerst zelf GRONDIG in je hersenpan moet stampen. Méér lezen. Er is ontzettend veel mee geëxperimenteerd en gepubliceerd (ook met mensen! - en dan blijkt dat nauwelijks anders dan met ratten, honden of paarden tenzij je wel heel veel moeite in je proef stopt om een verschil te WILLEN aantonen). Meest wel in het Engels natuurlijk. Wat ik ook leuk vind is naar andere mensen (en/of hun dieren) kijken en dan trachten te ontleden hoe dat in elkaar zit, wat ze doen en waarom, en waarom het wel of niet werkt. Ik garandeer dat er een wereld voor je opengaat, en je mensen en andere dieren helemaal fris en opnieuw gaat bezien.
Als je nou toch persé meteen iets simpels in praktijk met Shiny wilt doen, haal het tuig dan uit elkaar en gebruik liever de onderdelen als target dan het hele ding. Aan de hand van dat spelletje kun je succesievelijk het tuig "samen" in elkaar gaan zetten, en zo kom je ook weer tot iets... maar friendly game staat steeds voorop. Hoop dat je hier wat aan hebt.

My 2c, Egon