fleur schreef op vrijdag 12 januari 2007, 10:23:

Verder is de voedingswaarde volgens mij wel gelijk.

Böske schreef op dinsdag 16 januari 2007, 20:07:


Een salmonella infectie is ernstig, vaak ontstaat het door wormen.
Paarden blijven lang drager, ( ook zo kan besmetting optreden) misschien wel altijd, maar het is wel te genezen. Uitdrogen ligt wel op de loer, zeker jomge dieren zijn natuurlijk extra gevoelig. Een van onze paarden komt uit een salmonella groep, sommige veulens uit die groep hebben zelfs aan het infuus gestaan in de kliniek, en niet allemaal hebben ze het gered.
Ik zou in dit geval toch blindelings op de dierenarts afgaan en zijn/haar adviezen opvolgen. Ik hoop dat je heel snel uitsluitsel hebt. Als de diahree eenmaal over is dan zul je zien dat het veulen snel opknapt.
Het is goed te lezen trouwens dat je met het halster een eind verder bent gekomen!! Goed gedaan!

Es

jose schreef op dinsdag 16 januari 2007, 20:06:


Vitamines toch wel , das toch nooit het probleem geweest?
Ik dacht dat mineralen nog wel eens een probleem waren?!

Gr Esther

Masja schreef op dinsdag 16 januari 2007, 12:59:


Volgens mij heb ik dit maar 1 keer geschreven. Maar dat is me inderdaad gezegt. Maar ik bedoelde niet dat iedereen dit zegt. Wel de meerderheid van de 'paardenmensen' die hem kent.


Ik dacht dat het een duidelijke bijdrage was aan het verhaal. namelijk; hoe er door omstanders naar mij en mijn paard gekeken wordt. Ik gaf er dus mee aan hoe de situatie is. Ik kan dit paard dus niet weg doen; nooit! Ik ben veel te bang voor wat er dan met hem kan gebeuren.


Ik heb dit paard vanaf mijn 11e ... Ik reed toen op een manege. Je weet waarschijnlijk wel hoe de dingen daar meestal gaan. Dus welke adviezen ik daar kreeg. Ik heb daar een paar maanden gestaan met hem. Toen werd hij zo kreupel dat hij op complete weiderust moest... weer 3 maanden. Daarna heb ik nog een paar maanden 'gewoon in de bak' gereden. Toen zijn we begonnen met lessen in Parelli. Dit heb ik zo'n half jaar gedaan... maar we kregen het maar niet voor elkaar en we zijn met de lessen gestopt. Daarna ben ik (als inmiddels 12/13 jarig meisje) samen met mijn moeder (bijna 2 jaar manege en dus 6 maanden parelli ervaring) gaan trainen waarbij we vooral naar de methode van hempfling hebben gekeken. Maar we hebben van allerlij dingen stukjes gepakt. Alles dat 'werkte' werd door ons gebruikt met Milka. Mijn moeder was zwanger, kreeg een kindje en dus moest ik het alleen gaan doen. Vanaf toen ben ik eigenlijk de enige die met Milka werkt. Ik heb alles uit boekjes, internet, filmpjes enz. En ook vooral uit een heleboel kijken en uitproberen. Ik groeide en Milka heeft me enorm veel geleerd.

Inmiddels heb ik ook 2 andere paarden. Beide 3,5 jaar oud. Met hen begin ik net een beetje te 'werken'. Maar zoals ik al aan gaf; Milka gaat niet weg.


Die les heb ik al eerder gehad, maar ik heb me laten gaan. Dat had ik nooit mogen doen.


Hij kent zijn kracht en hij veroorzaakt een gevaarlijke situatie. Maar dit doet hij niet met opzet.

Eltina Pot-van den Broek schreef op dinsdag 16 januari 2007, 20:06:


Ik vind een bosal heerlijk om op te rijden, maar zowel mijn handen als de neus van het paard hebben heel wat te verduren gehad: mijn bosal heeft paardestaart-haar als teugels en daar krijg je erg ruwe handen van...
De bosal heeft een rawhide neusdeel en Foxy kreeg daar een erg ruwe neus van...
Nee geintje: je wordt je erg bewust van wat je eigenlijk in handen hebt en omdat ik mijn paard zonder veel neusdruk (kan) rijd(en) gaat het supergoed met de bosal.
toen ik echter door ging in de lessen en met rechtrijden en naar binnenvallende schouders te maken kreeg, ben ik tijdens het trainen overgestapt op een side-pull: hiermee kan ik (doordat ik stuur aan de zijkant van de neus) voor mijn gevoel beter aan deze problemen werken!

Ik heb geen voorkeur voor een bosal tegenover een touwhalster (emiel Voest model), ik vind zelf de afwisseling (met af en toe ook de halsring) buiten het fijnst.
Het grootste voordeel van het touwhalster is in dat geval de aanschafprijs.... (24 euro tegenover 150!)

Ik moest wel erg wennen aan het 'oppakken' van de teugels: westernteugels aan een touwhalster 'schuif' je korter (heeft ook enige tijd geduurd, voor dat vloeiend ging).
Bij de bosal is me een soort gooi en vangbeweging aangeleerd;
Dit klinkt idioot, maar je gooit met beide handen tegelijk de 'teugels' een stukje omhoog en 'vangt' ze dan weer op de goede lengte....
HOE LEG JE DAT NOU UIT?????

Soms (meestal) heb ik zoveel respect voor al die instructeurs die vol geduld iets nieuw kunnen uitleggen........

Gr. Bianca

ilonka geilings schreef op dinsdag 16 januari 2007, 20:02:


Conrad kan je zeker helpen 200 % procent zeker van , hij is véél beter in het
uitleggen van zijn systeem, stap voor stap . Ik zelf woon te ver (Belgie) en door het constante hatelijk optreden hier ga ik mezelf niet meer profileren als problemsolver, je kan me altijd eens privé mailen en dan kan ik je oplossingen aanreiken .

Eddy .

Esther schreef op dinsdag 16 januari 2007, 20:09:


Oh jawel , als het je nog inet is opgevallen Pien heeft de pijp al aan Maarten gegeven . En in verband met het op de persoon te spelen . Er wordt op niemand zo hard gespeeld als op mij .