Spirithorses schreef op vrijdag 8 december 2006, 9:02:


In het wild gaat er natuurlijk ook weleens iets mis en gaan er paarden dood. Ik vind daarom dat je niet kunt zeggen "In de natuur is er ook niemand die..." en het om die reden daarom dus ook niet te doen.


Jovarna is ook staande bevallen en Banouck is in 4 armen naar de grond begeleid. Wel knapte meteen de navelstreng; bij Holly en Spirit dan?

groetjes, Petra
www.jovarna.tk
www.paardmenscoaching.tk

Spirit schreef op vrijdag 8 december 2006, 9:23:


Ons hooiland is precies 1 hec. Uitsluitend hooiland, paarden komen daar normaal gesproken niet voor begrazing. Ieder najaar, nú zo'n beetje, komen de schapen van de buurman en maken er binnen 2 weken een golfcourse van.
Van 1 hec. land, zonder idiote bemesting, dus óf 1 x normaal geinjecteerd, of het jaar daarna rond de 200/250 kilo kunstmest, en dan 1 jaar niets..... makkelijk zo'n 250 baaltjes voor de 1e snee. Onze pers is weleens onregelmatig maar de meeste baaltjes wegen meer dan 20 kilo. En sommigen helaas 45..... Ik laat het vrij strak persen.

De 2e snee, wat wij dus al nooit doen, levert zonder mest na de 1e maaien, zo rond de 100 baaltjes op.

Meestal komen we niet aan de 2e snee toe en komen de schapen september al om te vreten. En december/jan. nogmaals.

Als je een hoog stuk land hebt kun je er ook voor kiezen om 1 x flink te hooien, en daarna alsnog paarden erop.

Groet,
Wil.

http://www.paardnatuurlijk.nl/index_js.htm?http://www.paardnatuurlijk.nl/onderzoek/magnesium.htm

Schaf een goed magnesium-supplement aan bij vermoeden van magnesium tekort zie link.

jose schreef op vrijdag 8 december 2006, 10:47:


Hoe mensen dingen toch verschillend kunnen lezen he?
1) Het artikel is conservatief. Tekenend is dat ze een eiwitrijke weide als indicatie voor hoefbevangenheid zien. Niet echt hun vakgebied bijgehouden zeg maar. Dat geeft ook te denken voor de rest van het artikel.
2) De rode draad in het verhaal is dat OCD met name voorkomt als veulens te snel groeien. Dat zeiden Pien en ik eerder ook al.
3) Veel merries hebben overgewicht, en voeden hun veulen al in de baarmoeder te rijk.
4) Ze hebben ontdekt dat er veel insuline-afhankelijke groeihormonen zijn, die een rol spelen bij het ontstaan van OCD. Goh, was er niet "iets" met insuline?
5) Ze doen net of brokjes de enige manier zijn om koper aan het menu toe te voegen. Kennelijk hebben ze nog nooit gehoord van een liksteen?

Jij kiest voor extra koper toevoegen aan het menu. Prima. Zelf weten.

Ik kies er voor om de merrie niet te dik te laten zijn, en de veulens juist zo langzaam mogelijk te laten groeien. Bij een langzamere groeisnelheid is er sowieso minder koper nodig en is er meer tijd om koper op te nemen.

Het schijnt dat OCD nauwelijks of niet voorkomt bij veulens die zonder toevoegingen op de weide opgroeien. En dat is veelzeggend.

Maarre, ik heb eigenlijk niet meer zo'n zin in deze discussie. Als je maar genoeg zoekt vindt je vanzelf wel ergens een stel conservatieve dierenartsen die de brokjes de hemel in prijzen, en dat wordt een welles-nietus verhaal. We kunnen ook wel het forum gaan overspoelen met tekstjes van hoefsmeden die hoefijzers als enige oplossing zien om hoefproblemen op te lossen, maar daar gaan we ook niet anders door denken.

Groeten,
Frans

Monique Meijer schreef op vrijdag 8 december 2006, 10:06:


Broekie!
Els

Els Kleverlaan schreef op vrijdag 8 december 2006, 11:36:


Oh, dank je wel, broekie klinkt goed (beter dan oud mens of zoiets .
Nog even wachten tot volgend jaar, dan ben ik 35 en mag ik ook kijken (aaahhh, het schiet al op).
Monique

Monique Meijer schreef op vrijdag 8 december 2006, 10:06:


Klik links of onderaan op help en kijk helemaal onderaan op de pagina die dan komt....zie jij ze ook.

Nick

Frans Veldman schreef op vrijdag 8 december 2006, 11:14:


Het gaat mij er ook beslist niet om dat jij of iemand anders perse iets bij moet geven.
Ook snap ik wel dat in zo'n onderwerp iedereen iets kan plakken en knippen en kan interpreteren om gelijk te krijgen of om zijn mening te onderschrijven. En het is nu eenmaal menseigen om de dingen zo te zien zoals ze hem of haar het beste uitkomen.

Jij leest ergens: een paard heeft bij extra belasting geen verhoogde behoefte aan eiwit. En dan denk jij direct dat je gelijk hebt dat de energiebehoefte van het paard wel toenoemt bij meer sporten, maar de eiwit inname niet.

Ik vind het logisch dat bij meer belasting een hogere behoefte is aan alles: aan energie, aan voedingsstoffen en dus ook aan eiwit, dit omdat alle processen in het lichaam sneller gaan. Ik zie in de tabellen terug dat er wel degelijk toeslagen gelden bij meer belasting, dracht etc voor wat betreft eiwit inname (VREp).

Waar het mij gewoon om gaat is die vreselijk eenzijdige en strakke kijk: alle kr achtvoer en bijvoer is slecht en uit hooi, blok en gras halen ze alles wel.
Ten eerste omdat in ons hooi en ons gras dus niet alles zit wat nodig is, met name de belangrijke mineralen en spoorelementen zoals zink, koper, selenium, kobalt e.d. Dat heeft het rantsoenberekeningsvoorbeeld aangetoond.
Jij zegt dan: geef meer hooi. Tja, je kunt een paard niet dwingen meer hooi te eten is het wel?
Jij zegt dan: ja maar we hebben nog het blok.
Het argument: de tekorten halen ze uit een likblok gaat mi niet altijd en niet volledig op.
Ten eerste moeten ze dan al aardig verorberen van een blok. Wat likt een paard nou per dag aan een blok? Ten tweede zijn dit ook veel mineralen en spoorelementen van anorganische oorsprong en hoe noemen ze dat, zijn geisoleerd aanwezig. En zo hoog zijn die concetraties in die paar likjes per dag echt niet.
Zoals eerder vermeld worden stoffen in hun natuurlijke oorsprong en samenhang beter opgenomen en lijkt het erop dat paarden, als ze de keus hebben, zelf zoeken en kiezen voor wat ze nodig hebben. Een blok smaakt zout, zoals je zag in het voorbeeld, is natrium en jodium ruim voorhanden in het hooi, ergo een paard likt alleen om die reden misschien niet eens genoeg aan een blok om de mineralen die hij nodig heeft op te nemen.

Ik wil laten zien, o.a. door het geven van informatie en links, dat het gewoon zo zwart wit niet is, dat goede kr achtvoergiften of andere bijvoer in normale en verstandige hoeveelheden niet perse slecht is en er voor kan zorgen dat je paard gewoon in een goede gezondheid en in balans blijft.

Dezen had ik al eens eerder gegeven, maar nog maar eens, er zal vast in deze lange draad wel eens iets verloren zijn gegaan.

Een artikel van Anneke Hallebeek over rantsoen en ziekte bij het paard:
http://www.dehoefslag.nl/content.asp?menuid=138

Wat ik er even uitgeknipt heb is de volgende passage:

Bij paarden met hoefbevangenheid - veelal een verstoring van de fermentatie in de blinde en dikke darm ñ wordt geadviseerd een beperkte hoeveelheid grof stengelig hooi te voeren. Zeker als ze toch te dik zijn, heeft het paard maar heel weinig energie nodig. Een paar plakken hooi per dag voldoende geven energie. *De kans is echter aanzienlijk dat er tekorten optreden van andere voedingsstoffen, zelfs van eiwit als het hooi van een onbemeste weide komt. Ondertussen lijdt het paard of de pony aan een ontstekingsreactie in zijn hoeven en heeft het dus juist extra ondersteuning nodig van bepaalde aminozuren, spoorelementen en vitaminen.* Dus naast het hooi moet iets extraís gegeven worden met de overige nutriÎnten in de goede verhoudingen, zonder extra energie.

http://www.ijslanders.info/voedinghallebeek.html
Weer een leuk artikel van Anneke Hallebeek

Als je je ruwvoer niet kunt analyseren (wat voor de meeste mensen geldt), moet je uitgaan van de laagste waarden die het ruwvoer kan bevatten. *Je kunt je paard beter wat te veel supplementen bijgeven dan dat hij langdurig tekort krijgt. Een tekort geeft op korte termijn weinig problemen, maar op de langere duur zal het paard ziek worden. Dat komt overigens niet veel voor. We zien wel paarden die minder weerstand hebben, slecht verharen en minder goed presteren als ze langere tijd voedingsstoffen tekort komen. Misschien speelt dit ook een rol bij paarden met zomereczeem.*

http://www.tinley.nl/HGmaart2004/geophagiabijpaarden.htm
Een leuk artikel dat beschrijft hoe paarden zelf op zoek gaan naar koper en ijzer.

Ik ben dus in dat licht ook zeker benieuwd wat Peet aan reactie op haar vragen terug krijgt bij Anneke Hallebeek.

Met dank voor het lezen, gegroet.

van lennep schreef op donderdag 7 december 2006, 11:27:


De baby kiest hier instinctief voor een melkproduct.
Haar instinctieve keuze is nog zo sterk dat werkt door alle bewerkingen
heen. Toen heeft ze zich een keertje vast gebeten in het papproduct VLA. En die zoetigheid stond haar wel aan natuurlijk en bleef dit opeisen.

Nu zal ze inmiddels wel zo oud zijn, dat vast voedsel meer variatie geeft.
En nu maar hopen dat de ouders niet weer dezelfde fouten maken.
Een peuter dat niet wil eten is slechts bij uitzondering levens bedreigend. Gewoon laten kiezen uit uitsluitend gezond voedsel, zonder de maaltijd van de ouders op te dringen, dan komt dit wel goed. Kunstmatige zoetigheid omzeilt het instinct. Van de honing snoepen dit dit niet, daar stop je echt wel mee, dat gaat zwaar en naar aanvoelen. Meng je die honing nu door al je eten dan werkt dit weer niet, dan blijf je door eten. Ook (zon)gedroogde vruchten omzeilt het instinct gemakkelijk. Groentes onbewerkt en solo instictief eten, met hun bijzondere smaken, dat vond ik altijd lastig, daarom meng ik die wel en maak het op smaak. Juist om er meer van te eten. Anders zou ik een veel te grote fruiteter zijn.

Ons voedsel instinct is niet evolutionair weg, wat veel mensen denken, het is slechts verborgen onder een heel dun laagje fysieke verwarring.
Iedereen die 2 - 3 dagen onbewerkt voedsel eet, heeft het in alle hevigheid terug. En dat geeft je lijf precies aan welke vrucht en groente je nu wilt eten en hoeveel van elk en voel je de weerzin als je over die grenzen heen gaat. En dat is precies wat er gebeurd aan vele eet tafels waar kinderen gepresst worden iets te eten wat niet bij hun past op dat moment.

Voor paarden kun je dan ook stellen dat mengvoeders niet goed zijn.
Omdat ze dan niet kunnen stoppen als ze genoeg van het ene hebben.
En net als bij mensen zijn wellicht granen een soort snoep voor ze, waarin ze blijven dooreten.

Michiel