Monique Meijer schreef op maandag 3 juli 2006, 11:38:
> Hallo,
> Gisteren ben ik naar een wedstrijd westernrijden van een
> plaatselijke westernrijvereniging wezen kijken. Er zouden
> het geheel niet en deed ijverig wat ze vroeg, ze zat
> ongelooflijk vast op de paarderug en liet niet alleen saaie
> gallop rondjes. Zeer terecht werd zij dan ook tot winnares uitgeroepen. Een mooie afsluiting en een schril contrast tegenover het teugelgeruk en sporengeprik!
> Monique
Goh, het lijkt wel westerndag geweest te zijn gisteren dan - wij zijn ook al naar zoiets wezen kijken... de WRAN C wedstrijd te Winschoten.
Op westerngebied zijn we leken, maar ik kan niet anders zeggen dat het alleszins meeviel. Uiteraard zijn we ook veel bij de inrijbak e.d. wezen kijken, ik heb nog expliciet op sporenlidtekens gelet (niet gezien), en uiteraard grove dierenmishandelingen getracht te fotograferen... maar niets van dat alles. Wel veel sporengeprik waar wij de zin totaal niet van zagen (maar dus géén sporenblessures! itt wat je zonder al te veel moeite bij de dressuur aan lekprikkerij tegen kan komen), in véél mindere mate teugelgeruk (kan niet in de schaduw staan van dresuur-/spring-/ijscowedstrijden).
Wat we ook aantroffen was een naar onze smaak als buitenstaander gemoedelijke sfeer, we vonden het nivo niet bijzonder hoog maar dat hoeft ook niet. De verkleedpartijen (de outfit schijnt ook belangrijk te zijn) zeggen ons natuurlijk niets en hebben niet met het feitelijke rijden te maken dus laat ik dat aspect er buiten.
De jury, Dhr. Wittermans, leek ook al uitermate competent... we hebben geen wanklanken, protesten en ruzies vernomen.
Al met al kwam het rustig, beheerst en naar verantwoordelijkheid strevend over. Natuurlijk waren er ook een paar "Bollie en Billie's" bij maar daar wil ik het hier en nu niet over hebben. Zijn wij uitgerekend precies op de verkeerde plek gaan kijken om een smeuïge schandaalreportage te vullen?
Ik heb al kijkend er wel een paar heel andere vragen bij gekregen en misschien dat ons expert Pien daar wat meer over wil vertellen:
1) De houding van een deel van de paarden viel mij erg op; hoofd laag en achter de loodlijn, daarbij een soort kruising van draf/galop als gang. Die houding is hier wel eens eerder ter sprake geweest en ik meen me daaruit te herinneren dat die juist gewenst wordt. Ik heb zelf echter sterk de indruk dat het samengaat met het gebruik van die shanks-westernbitten, met hooggehouden teugels en onderdrijven (al dat geprik dus).
Die shanks zijn niet te vergelijken met de stangbitten uit de dressuur! Er is geen hefboomwerking van teugel naar kinketting of -riem. Wel is er wat hefboom naar achterhoofd. Daardoor krijg je een effect alsof het paard bijna gaat duikelen... Dat te bekijken en fotograferen was overigens 1 van de redenen van mijn aanwezigheid daar
Maar goed, ik heb sterk de indruk dat die "typische houding" veroorzaakt wordt door de manier van rijden, en niet genetisch ingebakken zit zoals hier eerder werd beweerd.
Hoe zit dit nou, hoe wordt hier tegenaan gekeken?
2) Tot onze grote verbazing werd er schier eindeloos "in- c.q. warmgereden" (en t was al zo warm!)... het leek wel alsof de paarden eerst bekaf moesten zijn van al het galopperen voor er een (zoals al gezegd uiterst rustig, beheerst en beschaafd) proefje af kon.
???
3) We hebben maar 1 optoming met bosal gezien. Verder allemaal bitten... nou dacht ik altijd dat die bitloze optomingen ook zo typisch western waren (ook iets waar ik eigenlijk voor kwam), maar blijkbaar niet (meer) populair?
4) Waar staat een WRAN C wedstrijd binnen het geheel van westernwedstrijden?
Groeten, Egon
We cannot solve problems with the same thinking that created them. -
Einstein
Warboel
