Frans Veldman schreef op dinsdag, 4 mei 2004, 18:51:


Hoi,
Even gewoon een verhaaltje hoe het ook kan. De opa van Isabella is Nederlands beste shetlanddekhengst grote maat (is pony van de eeuw geworden oa). Daarom wilden wij wel eens een bezoekje gaan brengen aan haar beroemde familielid, die wij alleen van foto's kenden. Dus zo gingen wij naar midden Nederland op zoek naar Newton en troffen hem aan in de uiterwaarden. Daar had de eigenaar 21 hectare !! land tot zijn beschikking. Daar stond Newton met 19 nakomelingen. Hij zag er niet uit want helemaal onder de klei. Die man vond het eigenlijk maar niets dat ik foto's kwam maken, maar ik vond het geweldig. Die hengst kende ik alleen opgepoetst en nu zo smerig, dat was geweldig. En dat hij zo gehouden werd was nog geweldiger.
De enige reden waarom dit kon was omdat al deze merrie (die zijn dochters waren) drachtig waren op dat moment. Na het veulen was de hengst niet in de wei. Hij mocht dan elders andere merries dekken en de merries op hun beurt gingen naar andere hengsten. En als alles dan weer drachtig was, dan ging de familie weer bij elkaar.

Zo kan het dus ook. Maar deze man fokte ook echt met deze shetten, dus het ging hem juist om de veulens.

Groeten,
Ingrid

schreef op dinsdag, 4 mei 2004, 15:27:
Jammer genoeg weer in het engels.

Maar ik ben aan het composteren nu, maar het gaat niet goed denk ik zo.
Ik heb vorige week de mesthoop die een half jaar lag, omgekeerd. Hij was van mest en (droog) stro opgebouwd. Met af en toe wat kalk en gemaaid gras ertussen. Het zag er eerst goed uit, maar nu komen er paddestoelen op en ik was niet van plan champignons te gaan kweken.
Is dit ernstig dat dit gebeurd?
De mesthoop ligt open, op de grond (oeioei dat mag eigenlijk niet) en de schotten erom heen zijn luchtdoorlatend.

Groeten,
Ingrid

Frans Veldman schreef op dinsdag, 4 mei 2004, 21:37:

Ik weet dat een vriendin het gebruikt tegen pijnlijke gewrichten door artrose en dat het haar aanbevolen is door haar specialist en ook met zeer goed resultaat. Het is dus ook een medicijn voor mensen. Of er eventueel bijverschijnselen bij paarden zijn weet ik ook niet.
Piet

kim geyskens schreef op dinsdag, 4 mei 2004, 19:57:


Je moet er inderdaad wel voor zorgen dat je uiteindelijk naar een fase toe werkt die effectief is. Kom je fysieke kracht te kort dan kun je het eens proberen met een autosleutel in je hand en die uiteindelijk langzaam tegen zijn vel duwen. Er komt dan echt een moment waarop hij een stapje opzij doet en dat is het moment waarop je alle druk laat vallen. Doorgaans is dit maar twee keer nodig en daarna denk het paard al in een eerder stadium 'laat ik maar vast opzij gaan want dadelijk begint het weer heel erg te prikken'.
Be passively persistent: Ik heb nog nooit een paard urenlang tegen een doornenstruik zien duwen.
Als je het maar langzaam opbouwt en je paard in ieder stadium gelegenheid geeft om te wijken dan is dit een zeer vriendelijke doch effectieve methode.

Groeten en succes,
Frans

Ja klopt, ik ken meerdere mensen die het zelf innemen.
Ik geloof niet zo in bijwerkingen van de gluco, want het maakt lichaamseigen stoffen aan.

Ik ben wel vreselijk aan het zoeken wat de oorzaak zou kunnen zijn van die mindere witte lijn. ongeveer een half jaar geleden had hij ook nog wat lichte kneuzinkjes in zijn hoef.
Zou een wormkuur de boosdoener kunnen zijn?

En Jo: heb je je Dolepaard gekocht of is het wat anders geworden?? Die discussie heb ik niet meer gevolgd! Erg leuk dat je de stap hebt gemaakt.

En Ingrid: zou een gewone liksteen leggen op onkruid ook helpen? Jij doet toch strooizout tegen het onkruid?
Hoe schadelijk is zout eigenlijk, weet iemand dat?

jo schreef op dinsdag, 4 mei 2004, 21:15:


Zo aan zijn naam te horen is het vast op zijn Engels?
Jammer dan heb ik er niet veel aan.

Maar laat ik gelijk maar eens een vraagje stellen over de hoeven.
Met dit wat vochtigere weer wordt de straal weer heel erg zacht (terwijl hij met het droge weer keihard was). Met het droge weer was hij mooi, maar nu direct weer losse stukken en ga je snel met een hoevekrabber in wat wekere delen.
Is dit normaal? En moet je die losse stukken verwijderen of gewoon natuurlijk laten afslijten?
Is het misschien beter om het zand en ander vuil langs de straalgroeven te laten zitten zodat dit de kans op rotstraal verminderd? Of heeft een zachtere/weke straal niets met rotstraal te maken?

Oeps paar vragen meer geworden.

Groeten,
Ingrid

Mag ik als biotechnoloog ff reageren?
**********************
Ja, een enting tegen Tetanus werkt zelfs 5 jaar (bij mensen tenminste) en sommige inentingen je hele leven. En dit spul "werkt" toevallig ongeveer een jaar.
Sterk spul? Neehoor, gewoon een immunologische reactie van je lichaam. En afhankelijk van het soort antilichamen blijft dit enkele maanden tot vele jaren in je lichaam aanwezig.
***************
Stond er ook: er is nog geen noodzaak voor en dus niet door de FDA goedegekeurd. Als het succesvol is en er vraag naar komt, kan dit vast nog wel gebeuren. Moet wel 5 tot 15 jaar onderzoek aan vooraf gaan :)

**************************
In dit geval heeft het niets te maken met de hormonale huishouding.
Het beinvloed het immuunsysteem, niet de hormonen.

Je spuit dus een eiwitje in (in dit geval uit een varken) het lichaam maakt antistoffen aan, die toevallig ook werken tegen de eiwitten op de eicel (meen ik te begrijpen uit de geplaatste tekst). Daardoor kunnen de eicellen niet meer bevrucht worden.
Het eiwitje zelf wordt uit het lichaam opgeruimd (binnen enkele uren tot dagen) en het lichaam blijft immuun voor het eiwit.

*************
Nouja, het neemt toch niet weg dat mensen in Nederland met een paar merries en een hengst hun paarden wel op deze manier kunnen houden?
Lijkt mij ook wel een goede optie eigenlijk!


Verder ga ik me niet moeien in de discussie over het forum

Groetjes,
Eveline

Frans Veldman schreef op dinsdag, 4 mei 2004, 21:43:


Hoi Frans,

Laat ik dan een tegenvraag stellen ... hoe weet jij dat je paard het fijn vindt dat jij (als roofdier zeg maar) op zijn rug stapt?

Als je antwoord hebt gegeven, praten we weer verder.

Groeten,
Ingrid