jose schreef op vrijdag 24 februari 2006, 13:38:


ik heb de foto's van iedereen bekeken en er wat bij gezet.
ik vindt het een erg goede manier zo.
ik heb zelf ook foto's maar ben niet zo erg goed met de computer,mijn man gaat kijken of hij weet hoe het moet.
ga allemaal zo verder en ze worden volgens mij best vaak bekeken want dat staat erbij,alleen zet niet iedereen er een reaktie bij.
dat kan ook komen omdat ze niet ver genoeg naar beneden draaien,dat deedt ik eerst ook niet.
ik hoop dat ik snel mijn foto's kan plaatsen.
groetjes conny

Cassandra Berg schreef op vrijdag 24 februari 2006, 13:36:


Hoi,

Echt op hol heb ik mijn paard maar één keer gehad, en toen had ik ook nooit moeten opstappen trouwens (zoals josé al terecht opmerkte). Ik deed al een jaar Parelli toen en mijn paard is ook gestopt, maar heeft nauwelijks ingebogen toen eigenlijk. Als ik de ORS nu ooit nog toepas is het vanaf het eerste moment dat het dreigt mis te lopen en zitten we dus nog niet noodzakelijk aan hoge snelheid (soms gewoon stap of draf). Een voordeel van de ORS tegenover een noodstop door druk op twee teugels vindt ik dat je zonodig even met je paard in ingebogen houding kan blijven staan, dit is een houding waarin je paard weinig mogelijkheid heeft iets geks te doen, als je een geexciteerd paard aan twee teugels vasthoudt kan ie juist nog steeds heel goed steigeren of bokken ed., plus je paard kalmeert snel van deze aangeleerde houding.

Met vriendelijke groeten,
Nathalie

Tycho schreef op vrijdag 24 februari 2006, 15:28:


Vreemd verhaal. Oorzaak en gevolg lijken míj onwaarschijnlijk. Waarschijnlijker is dat het paard nooit juist heeft leren stoppen en bij een schielijke stop op de voorhand is gestruikeld. Dat staat los van de ORS.

Ik ga niet verder met Parelli doch niet uit kritiek; de basis hou ik bij. In mijn ogen is er níets mis met de eerste twee. Sterker nog alles vóór. Je moet het alleen niet tot wetmatigheid verheffen en ik denk dat je het een stuk dieper maakt als je eerst het boek van Teblick leest.

Die eerste twee paketten zijn een opvoeding van de ruíter. Met die kennis em ervaring in jouw gereedschapskist kan je elke 'richting' op die je wil. Dit sluit níets uit.
Wil je zonder bit of zelfs zonder optoming verder, dan is het daarvoor net zo'n goede basis als het streven naar FEI-oefeningen met S&T of Western of Doma Vaquera of ....

Ga je verder, dan ga je specialiseren en specialiseren houdt altijd compromissen met de niet-specialisatie in. Dat geldt mbt Parelli net zo goed als mbt wat ook; elk voordeel hep...

Zo kies ik voor weerstandsloos-verzamelen omdat dit mijn paard(en) het misnte belast bij mijn natuurritten. Dit kan ik echter niet op alle vlakken doorvoeren; in draf gaat het ten kosten van snelheid. Ondertreden door schenkelbuiging kost paslengte en paslengte = meters = snelheid.
Een compromis dus bij het draven: ik leer het wel aan en ook een sterk verzamelde draf maar wil de onderhoudsdraf niet té kort laten worden.
Voor onze situatie helemaal goed doch als ik endurance zou willen rijden voor de medailles zou ik het zo niet aanleren. .. en o.a. daarom rij ik geen endurance
Bij nóg meer snelheid zoals op het 'turf' is het voorbeeld nóg duidelijker. Zo'n paard stopt inherent op de voorhand maar heeft ook 400 of 800 meter om te 'stoppen'.

Overigens; ieder van jullie hier met een rijbewijs heeft bij het rij-examen geleerd wat de minimale remvertraging is. Kun je uitrekenen waarbinnen een motorvoertuig moet kunnen stoppen. Niet zo schokkend voor een paard, wel een uitdaging voor de ruiter

HC

Huertecilla schreef op vrijdag 24 februari 2006, 13:55:


Even wat anders, jouw hengst zal er wel helemaal niets van begrijpen dat je zo je best doet om te laten zien dat jij de opperhengst bent (piezen over zijn pies, poepen over zijn poep) en vervolgens niet eens van het recht gebruik maakt om al die mooie merries te dekken. Tja HC, het is niet anders. De volgende stap om jouw hengst te laten zien wie de baas is, is onoverkomelijk vrees ik...............

(grapje)
Cassandra

jose schreef op vrijdag 24 februari 2006, 16:00:

Met veel bitten ook achter de oren en veel sterker: daar is de werking vaak mede op gestoeld.


NEE!!!!!!


Het verschil is píjn. Het verschil tussen oncomfie en ondraaglijke pijn, tussen fase 2 en 4+, tussen een duidelijk verzoek en moéten.
Het verschil tussen een stevig hek met schrikdraad en een bielzenrand.

Met een bb kun je alleen vragen; van fluisterend tot met stemverheffing, met een bit alleen maar dreigen en dwingen.

Als je het nu nog niet begrijpt ben je wil je niet en waar geen wil is, is geen weg.

HC

jose schreef op vrijdag 24 februari 2006, 16:00:


Ik vroeg het ook naar aanleiding van de discussie over het gebruik van een bit. Als je goed met een bit rijd trek je daar namelijk ook niet aan.
Aan een BB dus ook niet. Maar stel dat het gebeurd. Wat is dan erger voor het paard?

Cassandra

ilja schreef op donderdag 23 februari 2006, 8:50:


hallo Ilja,
ik heb jouw verhaal gevolgd over het inrijden,een kennis van mij heeft het net als jij met zandzakken gedaan en toen die erafvielen is het paard bang geworden,de zakken gingen scheef hangen en het paard raakte uit balans en hoe wilder hij werd hoe erger de zakken stuiterden.
het was daarna ook zo dat wanneer je op het paard wilde hij je er niet op wilde laten en zijn kont wegdraaide,de eigenaar voelde zich onzeker worden en heeft hulp ingeroepen van een kennis van mij.
ze zijn opnieuw begonnen met het paard via join-up en hebben een westernzadel gebruikt.
het probleem is wanneer je van het paard valt dat hij dat weer ziet als een zandzak en dat was eng,op het westernzadel heb je goede houvast met de knop en het paard kan zijn rug niet zo rond maken met bokken omdat het groter is.
dat ging al een stuk beter en werd getraind in een longeerbak zodat er iemand in het midden staat die doorgaat met join-up.