Huertecilla schreef op woensdag 22 februari 2006, 16:17:


Nee hoor....geen ultime bevrediging....het is gewoonweg simpel luisteren naar je paard en het toestaan bij hoge nood die te ledigen....

maar ik vind het

Ineens???? Man.... zoiets voel je toch al lang aankomen? dat i moet? dat i zoekende is?


Ik snap niet wat er voor hem onprettig aan is om op zijn keuzeplak zijn behoefte te kunnen doen....wat voor jou niet prettig is , is nmm. niet relevant in dit punt.


JUIST !!! dus wie moet zich hier nu aanpassen ?
Voor wie is het nu een probleem?
Dit heet in jou ogen dus niet excuus zoeken voor je daden ? zoals je tegenover andere stelt als die bitloos rijden maar de door jou voorgestelde halsring niet willen uitproberen?


Vind JIJ....ik vind dat dus wel relevant omdat jij niet de problemen hebt die aangehaald werden zoals het in een stad rijden...zo blijkt uit je eigen verhalen.
JUIST daarom mijn in mijn ogen heeel normale vraag waarom juist JIJ dit zou willen aanleren.

als de problematiek buiten jouw referentiekader

Ik zou het....voor de zoveelste keer , op prijs stellen als je mijn door jou laag gewaardeerde en ingeschatte inteligentie hier op dit forum eens buiten beschouwing laat en je tot het wel of niet beantwoorden van mijn stellingen beperkt inplaats van persoonlijk gerichte hatelijke opmerkingen te plaatsen!

Nick

Monique Meijer schreef op woensdag 22 februari 2006, 15:06:


Bedankt Monique, ik ga direct bellen!

Huertecilla schreef op woensdag 22 februari 2006, 16:17:


Overingens heb ik best een antwoord, maar die schrijf ik jou niet tenzij je over de brug komt met bakken met geld , laten we zeggen zo'n 10.000 euro...en je daarnaast een door de notaris opgemaakte verklaring ondertekend dat je het op geen enkele manier openbaar maakt op straffe van 5000 euro per overtreding

Ik heb hier tenslotte veel tijd in gestoken en dat zal toch iemand moeten betalen he ? :)

Nick

Loes Scheres schreef op dinsdag 21 februari 2006, 19:59:


Na 3 jaar lijkt me dit geen probleem meer opleveren tenzij het al 3 jaar lang niet of maar heel weinig geregend heeft.
Ik zou wel goed kijken WAT er aan onkruid groeit....

Nick

Nick Altena schreef op woensdag 22 februari 2006, 18:00:


Je hebt gelijk Nick. Veel plezier met meegaan met jouw hengst. Ik geef toe: ik vind het nog knap inspannend zonder teugels op Capricho door de wijde wereld

HC

Marjolein Mepschen schreef op woensdag 22 februari 2006, 16:45:


Zakken vind ik idd ook alles behalve een oplossing. Grote kans dat je daar juist angst door creeert.
Ik blijf bij mijn eerste idee: pijn. Laat je paard even nakijken.
Je hebt deze gedachte nu in je hoofd vastgezet dat het het niet accepteren van gewicht zou zijn....laat dit even los, want ik heb nog nooit een paard specifiek bang hiervoor gezien. Ja wel dat er opeens iets boven ze uit toornt, en dat beweegt dan ook nog eens. En dat gewicht, ja dat vinden ze ook best moeilijk, ze moeten weer een soort van andere balans vinden. Ik ontken dit allemaal niet....maar dat is toch iets anders, dat gaat anders...snap je?
Maar je schreef dat je paard ingereden was? Hoe ging dat dan? Een paard wat ingereden is kan toch probleemloos iemand op de rug dragen (tenminste dat is mijn soort van definitie van inrijden).
Egon heeft pas een nieuwe jonge hengst, vers uit de wei. nog nooit iets mee gedaan. Hij is er gewoon op gaan zitten met zijn 80 kilo. Maar ja, IJslanders zijn dan natuurlijk ook makke knuffelponnies
Zo, nu heb ik het opgeschreven....hij wilde niet opscheppen
Ik heb vroeger ook best een paar paarden ingereden, idem dito. Er op en huppekee, mee naast een ander paard naar buiten.
Het zou niet zo'n vreselijk probleem moeten zijn, vandaar dat ik denk aan pijn ergens.

Saskia

Yolanda Kuitert schreef op woensdag 22 februari 2006, 14:05:


Ik heb goede ervaringen met Gerry
http://www.equireva.nl/
Ze doet fysio en acupunctuur.

Esther

Aan beide kanten van het paard werken, dus rechts en links dingen doen. Vaak is dat alleen links. Als je erop hangt is het dan goed, maar zodra je been erover heen legt; paniek! er verschijnt een been aan de rechter kant. Dus ook aan rechts bekend maken dat je daar dingen kunt opleggen, hangen ed.

Marjolein Mepschen schreef op woensdag 22 februari 2006, 16:45:


Ik denk dat je stappen te groot zijn. Als je paard er bang van wordt, ben je nèt een stap te ver gegaan.
Babysteps is enorm belangrijk. Je onderschat het incasseringsvermogen van een paard, wat betreft het "dragen" van dingen op zijn rug.
Voor ons is het heel normaal; voor een paard niet.
Waarom zou je een zak op de rug leggen?? Dat gaat schuiven, en veroorzaakt paniek.
Begin eens met een pad of sjabrak met dekensingel, en ga daar mee wandelen en grondwerk doen tot het helemaal oké is. Let goed op de signalen die je paard geeft als je het dekje erop legt. Let op de oren en ogen. Krijg je toestemming?? Zijn er tekenen van angst/verzet, zoals oogwit, niet stil blijven staan, orenspel, spierspanning, dan mag je niet doorgaan, maar begin je overnieuw. Approch en retreat.
Net zolang tot het okee is. Dan geef je je paard ruim de tijd om dit te ervaren alvorens je weer een stapje verder gaat.

Groetjes, Trea

Nick Altena schreef op woensdag 22 februari 2006, 18:02:


Ik kan je zo alle namen in het hebreeuws geven, van meer dan de helft weet ik niet de nederlandse benaming.

loes

Esther schreef op maandag 20 februari 2006, 20:52:

Beste Esther,

ik heb even moeten zoeken wanneer het bericht langs gekomen was, want ik herinner mij inderdaad een melding aan ons adres. Overigens heb ik zelf de petitie wel getekend, daar ik er iig geen kwaad in zag. Op dit forum had ik er immers wat vreselijke verhalen over gelezen.


De site die wij toegestuurd kregen was de volgende:

http://kruiskruid.petities.nl/index.php?go=home

De reactie namens het Voetpad was als volgt:

"Sint Jacobskruid is giftig, dat weten alle veeartsen en hooivergaarders. Op de door jou genoemde website wordt wel paniek gezaaid, maar er staan geen cijfers. Ik heb zelf geen gegevens ontvangen over een toenemend aantal slachtoffers, menselijk of dierlijk, van Sint Jacobskruid. Ik houd het erop dat deze aktie een hoax is.

Sint Jacobskruid is makkelijk te herkennen en ook te bestrijden. Op die website wordt daarover geen informatie gegeven. Dat suggereert al dat het om een opgefokt spookprobleem gaat."


het plantje is ons zeker niet onbekend, maar verder kan ik je wel gelijk geven. Maarten had meer onderzoek kunnen doen, waarom hij dat niet deed, is mij niet bekend en ik voel verder niet de behoefte een door hem ingenomen standpunt te verdedigen.


Als het het verongelijkte gevoel dat uit jouw schrijven blijkt weg kan nemen, wil ik graag invloed uitoefenen de betreffende informatie aan de leden door te zenden. Natuurlijk ben jij ook welkom dat te komen doen.
Heb je in ieder geval (naast deze site) nog een link met gestaafde informatie over de toenemende risico's van deze rotplant?


Ik vind het jammer dat je deze, voor mij kwetsende, opmerkingen maakt, maar "ken" je beetje van het forum en zie wel dat het voortkomt uit goede bedoelingen en de frustratie dat niet iedereen er zo naar kijkt. Mancho is pas 40 en beledigd dat je hem oud noemt.

Groetjes,
Marlies

Michiel schreef op woensdag 22 februari 2006, 13:57:


Wel als dit in "vakjes" gaat en het 1 niet met het ander geïntegreerd is.
Als je je grondwerk simultaan en in direct verband doet met rijdend werk, en dit alles in de omgeving(en) waarvoor het bedoeld is, speelt dit niet.

Het ingedeelde vakjesdenken is denk ik ook bij veel "methoden" een euvel; ik zie het bij Hempfling tot clickeren...


Sja, neem nou die dressuurkampioentjes van ons aller Anky (volgens haar eigen zeggen)...

Groeten, Egon

Idunn schreef op woensdag 22 februari 2006, 18:56:


Precies. Daarom is de andere voor de hand liggende mogelijkheid, naast fysiek trauma, opgelopen psychische trauma's tijdens dat "inrijden".

Groeten, Egon


Jaja, stomme troel!

Loes Scheres schreef op woensdag 22 februari 2006, 19:52:


Probeer achter de Latijnse namen te komen.
Esther