Hanne schreef op woensdag 1 februari 2006, 12:27:


Ja, het is erg, en je ziet het elke dag om je heen, de ruitertjes op hun paard in het bos, in het dressuurbakje, en over de sprongetjes.

Isabel

Isabel van der Made schreef op woensdag 1 februari 2006, 12:32:


Ja, dat is het ook...juist dat!!!
Die foto's zijn realiteit, niet van goh dat komt wel eens voor.
Neee Ik zie het inderdaad dagelijks om me heen en helemaal niet alleen de ruitertjes, meestal de volwassenen die of tegen hun kroost te keer gaan."pak 'm eens aan, hij moet naar jou luisteren, jij bent de baas" of zelf wel even laten zien(voelen|) aan hun paard wie er wel niet de baas is!
Heb mijn dochter eens midden in de bak van haar pony gesleurd omdat "hij niet deed wat zij wilde" en hem als straf hard schopte. Op dat moment was dat misschien onnadenkend maar het maakte me zo boos. Nu zijn we 3 jaar verder en heeft ze zo ongeveer alles maar dan ook echt alles wat ze ooit heeft geleerd op die zo professionele maneges ge-delete...
Gelukkig is onze jongste dochter (9) gelijk al alles anders gaan aanpakken met hulp van haar oudste zus.

Gr Caroline

Patchouli schreef op woensdag 1 februari 2006, 12:41:


Of echt heel simpel aan het 'paardrijden' zijn. Paard 'aan de teugel' kijk eens naar dat bit waar continu spanning opstaat. Maar ook de ruiter die met losse teugel in het bos rijdt, en paard ziet iets engs en maakt een spurtje, hoppa, ruk aan het bit.
En kijk dan nog maar eens goed naar die gruwel foto's en vertel mij waar het verschil zit, elke aanraking van de teugel waar een bit aanzit, is precies diezelfde gruwel als op die foto's.
Lijkt het erger op die foto's omdat het close-up opnames zijn, of omdat er foto's van bloedende monden tussen zitten?

Ik vind het wel interessant dat door de foto's er reacties van afschuw los komen, en als we het hier hebben over wel of niet een bit in de mond van je eigen paard, er altijd reacties zijn, 'ach, een bit is toch niet zo erg, paard pakt dat bit toch zomaar op, het is veiliger'.

Jawel, een bit is wel erg, onder welke omstandigheden dan ook. Ga zelf maar eens met zo'n stuk ijzer in je mond lopen, let wel, laat iemand anders de teugels vasthouden.

Isabel

e m kraak schreef op woensdag 1 februari 2006, 1:01:


Relaxt en alert, dat is altijd de gouden mix.
Die combinatie daar gaat het om, ook bij mensen trouwens.
En waar één van de beide overheerst is er geen balans
en harmonie meer.

Neem een sporter, als je goed kijkt zie je aan zijn bewegingen, de vloeiendheid van ontspanning. Is de sporter niet ontspannen dan heeft hij er last van, zichtbaar in gehaastheid, ergernissen en inschatting fouten. Iemand die mediteert weet dat meer ontspanning vanzelf meer alertheid oplevert en die combi zal bewaakt en onderhouden moeten worden.

Bij paardrijden geld hetzelfde een relaxt paard is vanzelf alert. Als door wat voor een oorzaak dan ook één van beide in disbalans komt dan is dat verre van ideaal. Bij paard rijden komt het erop aan beide goed in je vel te zitten. Die oorzaken herstellen, dat is natuurlijk een interessant thema.

Zoals ik schreef dat Jur te weinig vertrouwen voelt op dit moment om alleen met mij van stal te vertrekken. Dan kun je zien wat ik hierboven beschreef. Te weinig ontspanning, en de vergrote alertheid maakt hem angstig. Hij kan veel minder goed nadenken en maakt inschattingsfouten, reageert over, etc. Mijn taak is het dan hem te helpen om te ontspannen. Bijvoorbeeld door een heenweg er meer naast te lopen. Achter mij aanlopen, kan echter de balans weer doorslaan naar suffe volgzaamheid, dus te weinig alertheid. Dan is schouder aan schouder lopen en samen alert en ontspannen zijn beter.

En hier valt nog veel meer over te zeggen, toch?

Michiel

Jennifer schreef op dinsdag 31 januari 2006, 18:21:


Jennifer,
wil je mij de naam van dat topic geven en waar die staat?

groet, Petra
www.jovarna.tk
http://jovarna.web-log.nl

e m kraak schreef op woensdag 1 februari 2006, 0:01:


) Creatief met Photoshop?????

Moniek schreef op woensdag 1 februari 2006, 11:56:


Wat ik begrepen heb , maar dat weet ik niet zeker , kun je hier mee beginnen als je paard al geen wormen heeft. Dan zou je hem wormen vrij kunnen houden met verm x.

je kunt het nagaan door geregeld ontlasting door de dierenarts te laten onderzoeken.

Ik wou er ook mee beginnen , bij Maike in iedergeval. Die heeft nou twee keer ivamec ingespoten gekregen. Hij heeft dus wormen , maar als het goed is straks niet meer , hoop ik. Dan mest laten controleren en dan beginnen met verm x , of dat andere middel waar ik de naam zo niet van weet.
Ik ben benieuwd!!

Groetjes Esther

van lennep schreef op woensdag 1 februari 2006, 13:45:


Besef je echter alsjeblieft wel dat lintworm alleen met bloedonderzoek te bepalen is.
En dat de ingekapselde wormen helemaal onzichtbaar zijn, die leggen geen eitjes, dus zijn ook niet met een mestonderzoek te bepalen.
Of de 'natuurlijke' wormmiddelen werken tegen horzellarven, weet ik al helemaal niet.
Dus niet verstandig om te denken dat je met Verm-x of iets dergelijks en af en toe een mestonderzoek veilig bent.

Je paard kan erg ziek worden, of erger, als de wormoverlast groot is. Het schijnt ook, dat lintworm tegenwoordig vaker geconstateerd wordt bij paarden.

Isabel

Moniek schreef op woensdag 1 februari 2006, 11:56:


Of het werkt kun je maar op EEN manier nagaan:
Neem een paard dat aantoonbaar last heeft van een wormbesmetting (dus mest/bloed laten analyseren). Daarna het Verm-X poeder geven, en daarna dezelfde testen herhalen. Is de wormbesmetting dan aantoonbaar minder, dan werkt het middel.
Voor zover ik weet is er nog niemand die dat op deze voor de hand liggende manier getest heeft.

Kreten als: "Ik geef het aan mijn paarden, en volgens de DA hebben ze geen last van wormen" is geen indicatie dat het middel werkt. Want het is immers niet bekend of de paarden vooraf wel last hadden van wormen. Als dat niet zo is, dan is het logisch dat de paarden na de kuur ook geen wormen hebben. Met peperkoek zou je dan evengoed kunnen "ontwormen".

Ik ben zelf nogal sceptisch over alternatieve ontwormmiddelen, want steeds weer blijkt dat er geheimzinnig wordt gedaan over de ingredienten, bewijsmateriaal omtrent de werking van het middel ontbreekt, en meestal beloften worden gedaan die niet kunnen worden waargemaakt ("geen resistentie").

De reguliere ontwormmiddelen zijn niet gebaseerd op het volledig vernietigen van de wormen, maar op het toebrengen van strategische klappen, waardoor de paarden wel altijd enigzins besmet blijven maar een wormbesmetting nooit uit de hand kan lopen. Als je gaat prutsen met middelen waarvan de werking op zijn zachts gezegd vaag is zal je in eerste instantie er weinig van merken; het kan lang duren voordat de wormenpopulatie is toegenomen. De vraag is daarna hoe je erachter komt wanneer dat is. Een mestonderzoek is niet afdoende. Tegen de tijd dat je paard echt verschijnselen van een wormbesmetting krijgt is er al onherstelbare schade opgetreden. Je bent dan gewoon te laat.

Ik sta wel open voor alternatieve middelen, maar begin er pas aan wanneer er ondubbelzinnig is aangetoond dat ze werken, en bekend is tegen welke soort wormen ze werken, en hoe snel de wormen (en dat gebeurt ALTIJD) resistent worden tegen het middel. Mijn paarden zijn me net iets te lief om als proefkonijn te fungeren.

Groeten,
Frans