jo schreef op zaterdag, 10 april 2004, 9:47:


***Maar het castreren van een klophengst in ook weer een ingewikkeldere ingreep met meer risico's dan een gewone castratie.
Ik ga het toch eens uitzoeken hoe dat precies zit vooral omdat ik nu ik op zoek ben naar een nieuw hengstje een paar leuke klophengstjes gezien heb. De vruchtbaarheid is voor mij niet belangrijk, maar ik wil geen grote kans hebben dat hij problemen krijgt. Ik heb er zelf nog nooit iets over gelezen dat ze problemen kunnen krijgen, maar heb er wel geruchten over gehoord. Reden genoeg voor een onderzoekje dus.

Groetjes Viola.

Ik werk met een vrouw die allerlei opleidingen heeft gevolgt.
Van haar kreeg ik dan ook de info over klaphengsten.

Ja, het paard moest naar een soort noorse "uithof".
De kosten worden ook groter.
En het reizen en stress ook erger voor het paard.
Een klaphengst aanschaffen zal dan ook wel niet zo moeilijk zijn, maar hem ooit weer kwijtraken, als het toch te moeilijk wordt.

Wat ik heb begrepen gaan deze hengsten abnormaal gedrag vertonen als ze niet geholpen worden.
Veel vechten, onhandelbaar en daardoor worden ze vaak verstoten of de laagste in rang , wat weer frustraties meebrengt.
Lichamelijk zal er ook wel allerlei problemen kunnen geven.
Bij mannen geeft het een vergrote kans op kanker.

Kijkend naar Marco.........de klapruin...... hij is altijd het eerste paard dat aangevallen wordt als er een nieuw paard in de flok komt.
Hij is ook altijd het eerste paard die zich moet bewijzen en merries bij het voer probeert weg te jagen.
Hij is ook altijd degene die je niet zonder veel strijd het erf afkrijgt, zonder dat er andere paarden meegaan.
De meeste krijgen hem niet eens mee.
Hij is altijd ongeconcentreerd, struikelt, trapt op je hielen.
Aan zijn lichaamsbouw ligt het niet.
Maar ik denk dat andere paarden iets zien, dat wij met mensen ogen niet zien......een lichamelijke en geestelijke afwijking?

Formuleren heb ik wel vaker moeite mee, maar ik bedoel inderdaad niet wat
jij denkt dat ik bedoel. Verder heb ik door mijn opleiding een algemene
kennis over antibiotica en bestrijding van parasieten. En volgens mijn
theoretische kennis klopt de door jouw omschreven theorie niet helemaal.
Moeilijk uit te leggen

Elsbeth,
zou je toch een poging willen doen (uitleggen dus?)?
Ik was namelijk ook in de veronderstelling dat het verstandig is om de
verschillende wormenkuren af te wisselen. Dat Marianne nu zegt dat dit niet
waar is, wil ik dat best aannemen, maar toch wil ik hier nu graag wat meer
zekerheid over. Want volgens mij kun je het niet vergelijken met een
antibiotica-kuur. Dus ik vind het opeens nogal verwarrend worden.
groet, Petra

viola schreef op vrijdag, 9 april 2004, 17:17:
Er zit wel veel verschil tussen de rassen onderling.


Ligt er ook aan wat je onder 'omgaan' verstaat. Persoonlijk vind ik het ronduit gevaarlijk als er diverse hengsten op een stal staan waar ook gewoon kinderen etc rondlopen. En niet alleen dat, wie garandeert mij dat de eigenaar de hengst 100 % van de tijd onder controle heeft? Dat als ik langsloop met mijn paard de hengst niet ineens losloopt en mijn paard aanvalt?
En voor de hengsten zelf vind ik het ook niks. De hele dag maar druk zijn met je hormonen, veel energie verspillen, continu een brul of mep krijgen van alles en iedereen, niet met anderen in de wei kunnen etc etc. Nee, ik ben 100 % voorstander van castreren.

cornelie

Marianne schreef op vrijdag, 9 april 2004, 19:56:

Andersom zijn er ook zat mensen die hun hengst écht een topper vinden en hem daarom niet castreren. Die dan misschien 0-2 merries per jaar dekken, maar tja, het is ook nogal eens een statussymbool om een hengst te hebben.


Dan zit er een steekje bij mij los. Ik heb mij er totaal niet in verdiept of dat medisch gezien etc allemaal verantwoordelijk is maar als dat niet negatief uitpakt zou ik er zelf wel voor kiezen.

cornelie

Marianne schreef op vrijdag, 9 april 2004, 20:14:
Dat is jouw mening. Mijn mening is toch anders. Zeker nu ik dat live op stal heb kunnen aanschouwen. De hele dag is er die onrust, paarden vernielen zichzelf continu.

cornelie

viola schreef op vrijdag, 9 april 2004, 20:17:
Ook nog een onderwerp op bokt over het wel of niet hengst laten van een paard:
http://www.bokt.nl/forums/viewtopic.php?t=213555

cornelie

elsbeth flipsen schreef op vrijdag, 9 april 2004, 21:05:

Hoi,
Ivermectine werkt toch tegen horzellarven? Dan is het toch vreemd dat jullie DA dit aanraadt als hij toch geen anderen meer verkoopt?

Maar net als wat Henny ook schreef, ik begin een beetje te geloven dat wormen toch resistent kunnen worden voor ivermectine. Waarom komen er anders bij een andere werkzame stof ineens zoveel wormen uit na jarenlang gebruik van een middel met ivermectine?

Ik heb wel het idee dat er steeds meer en meer anti-wormen-middeltjes komen op de markt. Zag gisteren in het blad van de paardendrogist ik weet niet hoeveel middelen inmiddels. Niet normaal meer eigenlijk.
Wat vinden jullie?

Groeten,
Ingrid

Linda schreef op vrijdag, 9 april 2004, 22:37:


Hoi,
Misschien kun je eens je paard echt laten wegen.
Zit er niet een bedrijf in de buurt met een weegbrug?

Bij ons zijn er meerdere. Ik koos destijds voor de oud-ijzer-handel en die mensen vonden het maar wat leuk om een pony te moeten wegen na een hele dag alleen maar saaie vrachtwagens en aanhangers.

Ze deden het voor niets en ik kreeg nog keurig een kaartje mee met daarop de datum en het gewogen gewicht.

Isabella vond het wel wat eng, want de weegbrug wiebelde heel licht en tussen de houten planken van de "brug" kon ze wat water zien onder haar voetjes en dat maakte haar super alert, maar ze bleef keurig stilstaan. Ik moest uiteraard naast de brug gaan staan.

Maar dan weet je wel exact hoeveel je paard of pony weegt.
Gewoon even rondbellen. Zelfs op de gemeentewerf hebben ze vaak al zo'n weegbrug. Ik ken meerdere mensen uit mijn omgeving die hun paard eens ergens zo hebben laten wegen.

Groeten,
Ingrid

Marianne schreef op vrijdag, 9 april 2004, 22:38:

Ja dat zit dus in Strongid en die doodt kennelijk al die rode wormpjes (zie mijn verhaal van kluwen wormpjes in de mest; en niet alleen dood zelfs, ze kropen nog echt door de mest ook nog).


Maar blijft vreemd dat met Eqvalan, waar dus ivermectine in zit, kennelijk die rode wormpjes niet geheel of zelfs niet worden gedood.

Ik zit nu echt weer te denken om straks weer een keer Strongid te gaan geven hoor.

Overigens let op met fenbendazol voor paarden die hoefbevangen zijn geweest. Dit middel kan de kans op hoefbevangenheid in de hand werken.

Groeten,
Ingrid

Marianne schreef op vrijdag, 9 april 2004, 23:03:

Ja dat zei mijn DA ook. Vandaar dat ik rustig de kuur over 3 dagen kon verdelen totdat ik toch het juiste gewicht had (dus 3x 100 kg).
En bij de eerste dag voor 100 kg kwamen al die rode wormpjes er toen al uit. Dus een "onderdosis" is al wel geschikt om wormen te doden.
Maar ik herhaalde het toen dus 3 dagen lang, maar toen kwam er al bijna niets meer uit.

Groeten
Ingrid

Hoi,
Gisteren de hoefjes van Isabella wat bijgewerkt.
Ze stonden wat scheef en op advies van Isabel aan de slag gegaan.
Het viel me op dat ze sowieso wat te lang waren in de toon want de wand kwam duidelijk al onder de zool uit, dus er was werk aan de winkel deze keer.
Ik had alleen een vijl, leek me wat handiger met die kleine voetjes als een nijptang (want zoveel wand stak er nu ook niet uit).

Maar toen kwam het. Wat een gedoe zeg. Op mijn knieen ernaast, maar Isabella had weer zo'n "ik-vertik-het-dag", dus het werd voetje vragen, rasprasp, baf, voetje vragen, rasprasp, baf enz. Niet leuk en erg vermoeiend. Had ik net dat voetje lekker in de hand liggen, trok ze het weer terug. Ik dacht nog even: vasthouden: maar toen ging ze er gewoon bij liggen (op haar knieen dan).
Maar goed, zo is ze, ze was voorheen nog veel erger.

Probleem is echter dat ik nog niet lekker de slag te pakken heb. Rechts voor werkt het makkelijkst als ik de voet naar voren brengen (ik ben rechtshandig), want dan zit er geen paard in de weg.
Maar bij links voor lukt dit weer niet, want dan zit er een hals in de weg. Hoe dan ook, ik moet de slag echt zien te pakken.

Hoe doen jullie dat (althans diegene die het zelf doen)? Voet "normaal" optillen, dan lukt rechts niet omdat ik al snel met de vijl en mijn elleboog in haar lijf zit te porren. Heel onhandig dus allemaal. Zelfs achter ging niet lekker.

En dan nog zowat; zo zijn wij mensen ... als je met je ene hand kracht zet doe je dat met de andere ook. Dus als ik rechts met de vijl krachtig op en neer ging, dan merkte ik dat ik links, waar de ik voet vasthad, ook meer kracht ging zetten en dus in haar kroonrand zeg maar ging knijpen. Ja geen wonder dat ze haar voet neer wilde zetten.

Wel gelachen, maar ik had het ook na een half uur echt warm gekregen en was toen nog niet klaar zelfs.

Maar resultaat mag er best wezen. Ze staat al minder X-benerig op haar hoefjes. Alleen links nu nog erg (en die was eerst het minst eigenlijk). Maar niet alles in eens willen. Ik vond dat ik niet mocht mopperen.

Groeten,
Ingrid

viola schreef op zaterdag, 10 april 2004, 8:19:


de hengst heeft hier geen last van, hij is dan minder vruchtbaar omdat slechts een teelbal gezond zaad geeft, tegen een klophengst zeggen ze hier een "pietje" voor een kweker is hij waardeloos.
hij blijft echter een hengst! soms word een klophengst gecastreerd en neemt men enkel de uitwendige bal weg, omdat de andere operatief moet verwijderd worden, en dit kost veel geld!!
het gevolg is dat een argeloze koper denkt dat hij een ruin heeft, en pikt het hengstegedrag niet,denkend dat dit verzet is,met een gevecht tot gevolg, en frustratie voor het paard .
als een paard hengstegedrag vertoont is de tijd rijp voor kastratie, dit kan al vanaf 10 maand, meestal wacht men tot de herfst om te snijden omdat de kans op infectie door vliegen dan minder is, hoe vroeger men dit doet hoe minder last hij zal hebben (wat men niet kent, mist men niet)op geestelijk vlak .
een ruin blijft moedig als een hengst, en is regelmatiger in gedrag,maar heeft geen last van hormonen,het is echter mogelijk dat er brave hengsten zijn die gewoon tussen de merrie's buitenrijden, veel westernruiters rijden hierop, je moet dan wel consekwent zijn, en hem ten alle tijden kunnen tegenhouden !!!

daag, fons

Ingrid den Ouden schreef op zaterdag, 10 april 2004, 18:06:


Nou, als je dat blad van de paardendrogist leest, zijn er niet alleen steeds meer anti-worm-middelen maar ook ontieglijk veel overbodige toevoegingen aan voer, kruiden, druppeltjes etc.

Is het jullie ook opgevallen dat in vrijwel de helft van alle spulletjes tea-tree olie zit? van spul voor de vacht, tot inhalatie-olie en massage-vloeistof

Eigenlijk zijn er maar een paar stoffen waarmee je kunt ontwormen, in de catalogus stond het ook mooi uitgelegd.
Ivermectine is sinds kort patent-vrij, dus kan nu door alle fabrikanten gebruikt worden.
Tegen ivermectine is nog geen resistentie bekend.
Moxidectine en ivermectine zijn de enige 2 die ook horzellarven bestrijden, maar die hoef je eigenlijk alleen in november 1x toe te dienen.
Pyrantel en Fenbendazol hebben bekende resistentie. En praziquantel is dan weer alleen tegen lintworm.
Van moxidectine heb ik gehoord dat die langdurig in het lichaam aanwezig blijft (opgeslagen in vetweefsel dacht ik) en dan langzaam vrij komt. Vandaar dat dit het middel is wat je maar eens in de 12 weken hoeft te geven.

Verder staat er dan weer een advertentie voor een compleet jaarpakket ontwormingspasta, waar bij staat dat je ieder jaar moet wisselen van soort maar geen reden daarbij genoemd...

Vandaag heb ik iets gezien wat ik toch even moet vertellen.
Ik verveelde me nogal als ik bij mijn vriend was en hij moest werken. Dus kwam hij met het idee om eens aan een boer te vragen die paarden had of ik daar eens wat met die paarden mocht doen, poetsen, uitmesten etc. Nou kende hij een man met heeeel veeel paarden en ponys. En die vond dat prima. Dus ik ging vandaag even langs.
Gigantisch!! Overal grote schuren met gehinnik. Geen manegemeisjes, geen manegebakken etc. Raar ???!!! Ik werd doorgestuurd naar een kleine donkere stal. daar werd net een klein merrietje gedekt door een prachtige welengst vastgehouden door de staleigenaar.
Even kennis gemaakt, en ik werd rondgeleid. Ik viel van de ene verbazing in de andere. en van de ene walging in de andere...
Overal stonden pony´s. Alle schuren waren vol, 160 ponys. Sommige bereden, andere aleen halstermak, maar met geen van alle werd iets gedaan, behalve gefokt en gebruikt als bloedmachines voor medicijnen... Ze zagen er op zich best goed uit, moest ik zeggen. Niet mager, best gezond, sommige wat kale plekjes. Ze mochten de halve dag de wei op... Ze werden voor zover ik kon zien niet mishandeld, maar gewon liefdeloos behandeld, zoals je met een auto of fiets omgaat. Eenmaal drachtig dan gingen ze een tijdje naar een bedrijf waar bloed werd getapt.

Hier mag ik dus zaterdags mijn tijd doorbrengen als ik in Drenthe ben. Volgens mij weet ik niet waar ik moet beginnen, 160 ponies die ik allemaal aandacht en liefde wil geven. Die ik allemaal wil wennen aan menselijk contact, misshien zelfs wel wil leren spelen met mensen... Moet ik hier wel aan beginnen???
Ooit wel eens gehoord dat mensen paardenbloed gebruiken voor medicijnen??? Voor mij was dit volkomen nieuw. Arme paardjes allemaal even mooi, even lief, even prachtig, en staan ze daar, gepopt in loopstallen, zonder een strobedje... Zouden deze paarden iets te kort komen? of hebben paarden genoeg aan het leven in kuddeverband en halve dag weidegang? Wat denken jullie, zouden deze paarden gelukkig zijn. Ik ben daar zo verdeeld in van mening.
Ze leken helemaal niet ongelukkig of zo, maar wel bang voor de mens.

Wa zal ik doen? gewoon eens proberen?
Ik twijfel er wel over. Wat voor zin heeft het???

groetjes sandra