Sandra Boshuizen schreef op zaterdag 24 december 2005, 11:09:
> Michiel schreef op vrijdag 23 december 2005, 22:31:
Mooi te lezen Sandra, paarden doen veel onderling met dit hoofd zwaaien. Tessel vond het ook inspirerend dat zadel verhaal.
Ik zeg trouwens altijd, met geklaag over te lang pc. dat het een veel actievere en creatievere bezigheid is dan tv kijken, wat de klaagers meestal doen
> bij de bieb ook boeken laten komen. Als ze de boeken bij jou
> hebben kunnen ze die bij ons reserveren en laten komen. Dat is
> dus een mogelijkheid.
Inderdaad als er ook maar 1 boek in de bieb is ergens in NL dan verschijnt hij hier thuis op mijn pc, en kan ik het online bestellen.
Helaas niet dus met een aantal hele goede boeken.
>> Vanmiddag had ik maar drie kwartier, waarin ik Shadow
>> achtervoeten bekapt heb en voor de steunsels. Ze stond heel
>> braaf en was voor haar doen al snel uitgegeten op het hooi. Op
>> zich vreemd, voor haar die nog steeds zonder hooi 24 uur op het
>> gras staat. Toen ik haar terug moest brengen wilde ze absoluut
>> niet meer terug naar de wei. Ik heb er haar er in moeten
>> trekken.
Over communicatie gesproken, Shadow was ziek en wou daarom niet terug in de wei gisteren. Vanmiddag vonden Tessel en ik haar doodziek staan. De dierenarts kon geen oorzaak vinden, alleen dat ze bijna niet meer kon ademen en dat het wel snel afgelopen zou zijn. Gisteren om 12 uur nog een fit paard dat plots opvalt door geen eetlust en ja wel een ingevallen plek in de buik/tegen de achter schouder. Drie uren later was ze dood.
> Als Bright mij iets duidelijk wil maken geeft ze me eerst een
> duw met haar hoofd. Dat is zoiets als aandacht vragen. Zoals ik
> haar naam roep. Vervolgens hangt het van de situatie af wat ze
> ons. We moeten het van overwicht hebben.
> Ik heb haar uiteindelijk een lel met het halstertouw gegeven om
> haar op haar plaats te wijzen.
> Ik denk dat paarden het op zich niet begrijpen dat wij als mens de signalen die zij uitzenden niet begrijpen terwijl ze onze signalen haarfijn begrijpen. Ze gaan dan naar andere manieren zoeken om te communiceren met ons. Want volgens mij is het duwen met haar hoofd en het duiden naar het onderwerp van aandacht geen communicatiemiddel tussen paarden. Maar ook dat weet ik niet zeker. Daar wilde ik die boeken voor raadplegen. Dit is wel een verschrikkelijk lang verhaal geworden. Ik ben trouwens blij dat jij je ook in dit onderwerp verdiept. Wat ik mis bij paardeneigenaren om mij heen is dat ze heel veel tijd steken in het beleren van paarden, in het verschil tussen al die trainingsprogramma's en dat niemand de moeite neemt om naar zijn paard te luisteren. Het is voor mij toch meer tweerichtingsverkeer. Voor jou ook wel geloof ik.
Groetjes, Michiel
Warboel
