Hallo Cornelie,

Ik had jouw reactie van Nanda over Pride bewaart vanwege het volgende
stukje:

of het niet van de kudde vandaan willen als iedereen buiten staat. Je zou op
het eerste gezicht haast denken dat hij verlatingsangst heeft, maar het
omgekeerde blijkt waar te zijn. Hij voelt zich juist verantwoordelijk naar
de andere paarden toe en ook vooral naar de merrie die naast hem staat. De
reden dat hij dat vroeger niet had heeft niets te maken met de verschillende
stallen, maar met zijn eigen persoonlijke ontwikkeling. Hij is enorm
gegroeid en bekleed nu een veel hogere positie in de kudde dan vroeger. Die
hogere positie brengt ook verantwoordelijkheden met zich mee en daarom voelt
hij zich verantwoordelijk voor de merrie naast hem. Ook wanneer hij naar
binnen moet terwijl de rest buiten blijft speelt dat
verantwoordelijkheidsgevoel op. <<

Toen ik dit las, begon bij mij als het ware het kwartje te vallen wat
Jovarna betreft. Jovarna wil ook niet (meer) alleen op stal staan. Ik kan
haar wel gewoon bij de kudde weghalen en ook het erf verlaten is geen
probleem. Tijdens een bosrit loopt ze wel vaak te hinniken, iets wat ze
voorheen, toen ze nog niet bij deze kudde woonde, nooit deed. Maar alleen op
stal staan, dat vindt ze maar niks.
Nu was het mij al opgevallen dat Jovarna zich echt aan 't ontwikkelen is en
een bepaalde rol krijgt/neemt binnen de kudde. Haar positie in de wei, haar
gedrag, haar houding etc beginnen echt op een leidende merrie te lijken!
Mooi voorbeeld: Eergisteren passeerde een hele enge pony met een nog enger
wagentje de wei en dat vonden ze ENGGG! Dus met z'n allen vol in galop,
behalve Jovarna, zij richtte haar hoofd op en keek, ze bleef rustig staan en
de andere paarden en pony's kwamen toen allemaal naar Jovarna toegerend en
bleven bij haar staan, vertrouwend op haar! Dat vond ik heel bijzonder en
voor mij een teken dat ze echt haar alpha kwaliteiten (en dus haar
verantwoordelijkheidsgevoel) aan 't ontwikkelen is!
Wat ik me nu afvraag, is of jij Nanda nog om advies hebt gevraagd omtrent
dit verantwoordelijkheidsgevoel van Pride en het niet alleen op de stal
willen staan. Heeft Nanda hier iets over gezegd?

groetjes, Petra

Linda schreef op dinsdag, 6 april 2004, 14:08:

Ja zeg dat wel .


Haha, Isabella en de pony's van de buren hadden het ook nogal toegetakeld hoor, want het lange rechte stuk wordt naast grazen door de buren nogal vaak gebruikt voor het "laten rennen" van de pony's (opjagen bedoelen ze dus, niet leuk, maar ja ze kunnen wel even een keer rennen). Maar dan is de wei toch anders toegetakeld dan nu.


Inderdaad, maar ja jammer genoeg zijn ze nog een tijdje aan het bouwen en is er geen andere toegang tot het stuk grond waar gebouwd wordt. En het stuk is maar net een kraanwagen breed (ca. 4 meter) dus ze moeten wel in hetzelfde spoor blijven.


Is nu al niet. Die kraanwagen is vanmiddag laat vertrokken en heeft het nog veel en veel erger gemaakt. Het hele spoor is nu 20 cm diep (bijna kniediep dus voor Isabella en zeker voor de kleine Mickey). Het is nu een levensgevaarlijk stuk geworden, vooral voor die minishet.

Ik ben net ook gaan praten met die mensen en ze geven toe dat ze dit ook niet hadden voorzien. Het komt vnl. omdat het nu zo geregent heeft en de wagen vele malen zwaarder zijn dan afgesproken (met hun aannemer). Ze hebben nu voorgesteld om de hovenier die straks hun tuin komt aanleggen ook dat stukje wei weer op orde te maken.
Nou daar vertrouw ik dan maar op. Het zijn aardige mensen, dus het zal misschien nog goed komen ook en ik hoef zelf niet met een kruiwagen aan de gang, want dat is nu onbegonnen werk geworden.

Alleen even opletten dat ze het stuk met weidegraszaad in gaan zaaien, maar dat zeg ik ze nog wel. Ze zouden morgen even met de aannemer overleggen.

Zo zie je maar, beetje communicatie en het probleem wordt waarschijnlijk vanzelf opgelost.

Maar voorlopig geen pony's erop dus de eerste paar weken.

Groeten,
Ingrid

Marina schreef op dinsdag, 6 april 2004, 17:51:


Ja let op !!! Dit klopt helemaal. Geen groene leem geven.
Er is wel wat anders wat je kan geven als je je paard wel wilt reinigen, maar hij is gechipt. Ben even vergeten wat overigens.

Groeten,
Ingrid

Marianne schreef op dinsdag, 6 april 2004, 19:03:


---Marianne, je hebt me verkeerd begrepen dan
Ik bedoel precies hetzelfde als jij maar blijkbaar komt dit niet zo over. Wat ik wilde zeggen is, dat veel mensen op de manege geleerd wordt om niet afhankelijk te zijn van de teugels, maar als puntje bij paaltje komt rijden de meesten dus wél met de steun van teugels (dat bedoel ik dus met dat trekken e.d.). Ik ben het helemaal met je eens dat het doel van dressuur is om juist een onafhankelijke zit te kweken, maar hier wilde ik alleen maar duidelijk maken dat dit jammer genoeg nog vaak niet zo is...de bedoeling van dressuur wordt vaak op maneges nog steeds niet goed geleerd. Er wordt, wat je zegt, niet genoeg aandacht aan besteedt. Op één of andere manier weten we allemaal het doel van dressuur, maar velen slaan halverwege toch de verkeerde weg in (daar bedoel ik mee dat ze dus wel afhankelijk zijn van teugels om hun balans te houden e.d., jammer maar waar). Ik hoop dat ik het zo wat duidelijker heb uitgelegd. Ik wilde hier alleen maar schetsen dat de dressuur zoals die bedoeld is, jammer genoeg niet altijd zo wordt uitgeoefend


---Helemaal met je eens!

Groetjes,
Linda

Harriët * schreef op Tue, 6 Apr 2004 15:41:42:

Nou, hihihi, dat zal ik maar niet doen. Ik pacht nl. niets, ik heb het zeg maar "gratis" in bruikleen. Tot 10 jaar geleden pachten mijn ouders dat stukje als "pad voor recht van overpad" , maar van het een op het andere moment bleven de rekeningen weg. Dus ja, we moeten geen slapende honden wakker maken eigenlijk. Ik ga me dus ook maar niet beklagen. We hebben het stukje afgezet gehad en het wordt al 6 jaar door onze pony begraasd en sinds 2 jaar ook door de pony's van de buren. Er ging tot voor kort niets overheen omdat de boer via een andere route het land op ging. Dus het was een mooi weitje geworden, onbemest met vele kruiden. Ik was er best trots op. Maar ja, nu ligt er een nieuwe weg sinds een paar maanden, met een fietspad en nu kan die boer niet anders het land op dan weer via dat "oude" toegangspad, nl. ons gratis weitje. Helaas ontdekten die andere mensen dus ook dat het een stukje "niemandsland" is.

Dat is dus het grootste nadeel eigenlijk. Maar zoals eerder vermeld ze gaan het waarschijnlijk wel in orde maken. En we mogen ook wat aanhangers zand komen halen om de kuilen in de uitloop te dichten, dus we zullen niet te hard klagen. Alleen kan onze auto met aanhanger (en zand) niet over dat toegangspad heen, want we komen geheid vast te zitten in die sporen.

Groeten,
Ingrid

Katrien Muylaert schreef op dinsdag, 6 april 2004, 18:08:

Katrien Muylaert schreef op dinsdag, 6 april 2004, 18:08:


nee, ik geef geen les, ik krijg les om mijn rijden te verbeteren.Omdat ik zo mijn eigen ideetjes had hoe dat zou moeten
heb ik een boel maneges "onderzocht". De mensen die ik in de buurt van Vlissingen opspoorde kwamen het dichtst in de buurt bij wat ik vond dat goed voelde. Nu na een paar lessen blijkt mijn gevoel juist te zijn. Als je geinteresseerd bent zal ik je het adres prive mailen. Ik weet nl. niet of het gebruikelijk is reclame te maken op dit forum.
Groeten.
Piet

jan seykens schreef op dinsdag, 6 april 2004, 16:56:


hallo jan,

hartelijk bedankt voor je reaktie, omdat bij ons in de regio niemand zo'n zadel heeft wilde ik het eerst even vragen, maar ik wil er dus echt graag eentje hebben.

vele vriendelijke groeten,

monique

Ik kreeg al een ongerust berichtje van marianne (dank voor je bezorgdheid) omdat ik even niet actief was.
Ik heb veel nagedacht, over hoe het nu verder moet. vandaag ben ik voor het eerst weer bij Chip geweest.
Wat ben ik toch gek met dat paardje. Maar wat een medelijden heb ik tegelijkertijd. Sinds dat mailtje van nanda ben ik me nog meer gaan realiseren hoe de omstandigheden momenteel zijn, zowel voor Chip als voor mezelf...
Ik kan zo weinig doen... Vandaag was Chip weer heel beroerd eraan toe, en dan hoor ik van iemand: tja vrijdag was er niks aan de hand toen hebben we nog heerlijk gegaloppeerd...
Ik wandel en ik wandel. ik koop etherische olieen, kruidenthee etc voor hem, ik poets hem en troost hem als hij in zichzelf gekeerd lijkt te zijn. Eenmaal thuis ben ik gefrustreerd en reageer dat af op iedereen die toevallig in mijn buurt is. Niet altijd, maar wel als Chip weer een slechte dag had.
Ik denk dat ik gelukkiger zou zijn als ik ermee zou stoppen... Hoe laf dat misschien ook is. Dit is toch een gevecht zonder uitkomst. Maar voorlopig blijf ik nog even Chip verzorgen en met Chip wandelen tot het beter gaat en ik met een "gerust" hart afscheid kan nemen.
Dan heeft Chip eindelijk de duidelijkheid die hij graag wil...

Ok, dit ei moest ik even kwijt. Nu hou ik overal over op, en ga ik weer vrolijk mee discusseren!!!

groetjes sandra

charset="iso-8859-1"
Content-Transfer-Encoding: quoted-printable

Hallo,

Ik lees net op de Yahoo lijst dat Nanda gestopt is met het consulteren.
Ik schrok wel even, maar tegelijkertijd verbaast het me niet. De laatste tijd vroeg ik me al af en maakte ik me ook enigszins zorgen of het haar niet te veel zou worden. Het was lopende band werk op deze manier, door al die mails van zoveel mensen op de diverse forums. Dat is niet te doen natuurlijk....! Ik bespeurde het ook al in de laatste consulten die hier gepost werden; ze werden wat vlakker, wat algemener. En ik denk dat ze dat zelf in de gaten kreeg en zag dat het op deze manier niet meer gaat. Telepatisch contact leggen en communiceren vraagt nogal wat en "doe je niet even". Ik heb het idee dat Nanda de afgelopen tijd alleen maar in die 'afstemming' en achter de PC heeft gezeten.....

Voor mij voelt het goed dat ze nu even gestopt is. Ja ik denk 'even', en dat ze het vanzelf wel weer oppakt, en wellicht anders 'aanpakt', om te voorkomen dat ze weer overstelpt wordt met zoveel mails, verzoeken en vragen.
Ik ben in ieder geval blij dat ik haar consult heb mogen krijgen, en dat ik =E9=E9n van de eersten was, waarbij ik het gevoel heb dat ze toen nog echt in diepe staat van ontspanning kon gaan om ook echt diepgaand met Jovarna te kunnen communiceren en dit ook op een meer diepgaande manier naar mij toe kon vertalen.
Ook ben ik blij dat ze een en ander teweeg heeft gebracht hier op het forum en ik weet zeker dat ze veel mensen en paarden dichterbij elkaar heeft gebracht en dat er mooie, bijzondere en liefdevolle dingen gaan gebeuren.....!

groetjes, Petra