trea hoex schreef op dinsdag 1 november 2005, 17:52:


Hoi Trea
Sorry, het is niet 65 maar € 15 wat ik heb betaald voor dat materiaal om de hoefsteun te maken.
Groetjes Gerard

Hoefsmid Rik schreef op woensdag 2 november 2005, 20:35:


..en dan na een beetje aan de weg timmeren ánderen certificeren

Het is erg simpel: ik ben geen bekapper doch krijg wel vragen voor hulp. Die geef ik graag maar als ik daarvoor moet reizen of daarwerkelijk tijd moet investeren, dan kost míj dat geld.
Ik heb zelf zes stampers om bij te houden dus ik ga liever een stukje rijden dan aan de hoeven van een meestal niet zo braaf als de mijne behandelbare paarden staan frutten.
- het kost me dus tijd, geld, rijtijd, doe het niet omdat ik het zo graag doe en loop nog risico met het paard van een ander ook....

Wat moet ik er dan voor vragen? Ben er dan nog niet eens beroepshalve mee bezig dus hoef er niet van te eten. Het mag alleen niets kosten en moet de moeite waard zijn.
Het eerste dekt een onkostenvergoeding en het tweede??? Geen geld! Iets lekker gekookt, een introductie bij een bijzonder mens, kennis over iets intrigerends, iets.... voor míj leuks. De ene hand schudt de andere. Herkenbaar?

Of een hoefsmid/bekapper nu wel/niet heeft moeten/willen investeren in een wel/niet certificering voor het volkomen vrije beroep; als je er van wil eten, kán het (wel/niet beslaan) niet voor een koopie.
Net als op een topic bij PN kan ik niet begrijpen dat mensen wel 150-250 Euro neertellen voor een dagje goeroe-aanhoren maar zeg 60 Euro of zo voor netjes bekapte hoeven voor hun paard teveel vinden....

Huertecilla schreef op woensdag 2 november 2005, 22:34:

Ik denk dat je meer band en meewerking gekregen hebt van je paard door die vrijheden dan door het strenge leiderschap. Het is alleen wat onzichtbaarder en er wordt niet zo veel op gelet en over gepraat. Bijna iedereen heeft grens conflicten met zijn paard, en daarom krijgen die alle aandacht. Wat er binnen die grenzen gebeurd dat is echter het waardevolle. Al ben ik met je eens:


Absoluut, als ik me geen zorgen hoef te maken over het overtreden van mijn grenzen, dan wordt rijden pas leuk en kan ik meegaan met mijn paard precies waar en hoeveel als ik zelf wil. Weet je, het werkt ook andersom. Door vrijheid te geven, worden mijn grenzen in één adem en vanzelfsprekend opgevolgd. En over de grans heen gaan, maakt vrijheid onmogelijk.

En om nuchter te zijn, Shadow en ik zijn nog niet zo ver, in haar moeite om van huis af te gaan,als we alleen rijden. Welke gedachtes heb je daar bij HC?


Hierbij kun je, jouw grenzen nog aanscherpen. Door je paard niet toe te staan (door een leerproces) dat je lief hem niet het halster aan mag doen. Dat valt voor mij onder de noemer: "Geen agressie toestaan naar andere mensen en paarden die ik bescherm".

Michiel

Huertecilla schreef op woensdag 2 november 2005, 22:34:


vind je annekdote over je hengst en je vrouw erg mooi, maar mij bekroop de gedachte wat gebeurt er als jij bv ziek bent en niet zelf voor ze kan zorgen accepteerd hij dan wel dat je vrouw die zorg overneemt?
Ina

Gerard Wevers schreef op woensdag 2 november 2005, 22:59:


Ooh, haha dat klinkt een stuk beter ja, voor iets wat je ook nog zelf moet (laten) maken...

Trea

J. Pelgrim schreef op woensdag 2 november 2005, 22:58:


Naast het feit dat je heel erg veel op kadaverhoeven werkt, trekken ze in Zwolle ook de paarden en pony's uit de stallen, zodat je ook leert werken met levende paarden en pony's. Dit om een goede en veilige werkhouding aan te leren, alsmede met die werkhouding je gereedschappen op een correcte en veilige manier te hanteren.Als je dus vraag wat het verschil is : Daar krijg je dus ook een praktijkopleiding met levend materiaal.Daarnaast wordt tijdens die opleiding ook uitgebreid gesproken over de verschillende hoefproblemen (althans dat gebeurde wel toen ik daar de opleiding gedaan heb), en wat de (soms traditionele) oplossing daarvoor kan zijn. Ik heb daar een heel goede basis gekregen en ben mijzelf daarna gaan verdiepen in NB.

Hans Arendse
www.paardenservice.nl

Een van de eerste dingen die je doet bij bevangenheid is natuurlijk ervoor zorgen dat het hoefbeen zo vlak mogelijk komt te staan.
Bij het zoeken naar wanneer een paard acuut hoef bevangen raakt, stuitte ik op een mij onbekend middel.
Bekend was al dat producten als Norit mogelijk het lichaam kunnen helpen de gifstoffen te absorberen die vrijkomen nadat door een gras-, graan- of medicijn vergiftiging de darmbacterieen afsterven en zo giftige stoffen produceren.
Ik heb daar een paar vragen over
Gezien dit een Amerikaans middel zal zijn, kent iemand dit?
Zitten er nadelen aan?
Is het hier te verkrijgen?
Is er eventueel een Nederlandse vervanging voor?
Is groene leem misschien zoiets, of in combinatie met Norit?
Schrijven dierenartsen dit voor?
Zou het een goed idee zijn, om bij voor bevangen raken gevoelige paarden, dit als een soort eerste hulp middel op voorraad te heben?

Misschien is zo'n middel ook iets om te gebruiken bij een paard wat na jaren van de ijzers is gehaald.
Het kan gebeuren dat een paard ziek wordt van de gifstoffen die plotseling vrijkomen door de betere doorbloeding van de hoeven of hoefzweren zal ontwikkelen omdat alle rotzooi eruit moet. Daarom ook wordt aanbevolen om zo'n paard zoveel mogelijk, ondans misschien gevoelig lopen, te laten bewegen en zou dit een hulp kunnen zijn?

Universal Animal Antidote Gel, Super Adsorbent Formula, Easy Dose 300 ml. Tube
UAA Gel combines the adsorbent properties of activated hardwood charcoal and thermally processed attapulgite clay. UAA Gel is recommended for emergency first aid of oral poisoning in large animals. UAA Gel disperses rapidly in the gastric and intestinal tracts, adsorbing poisons and toxins quickly.
Indications: For use as emergency first aid for combating poisoning and grain overload in ruminants.
Recommended oral dosage: 50-100 ml per 100# body weight. One tube will treat 300-600#.
#9855 . . . . . 300 ml $8.75 (Ship wt. 2 lbs.)

Piet
ah' tuurlijk Natuurlijk!

Hans Arendse schreef op donderdag 3 november 2005, 9:08:


Ik heb zo'n zelfde opleiding gedaan, toen nog in oenkerk (PTC+) in verband met de mond en klauwzeer konden we helemaal niet met kadaverhoeven werken, dus meteen vanaf les een op levende paarden, houding en hoe om te gaan met moeilijke paarden was ook erg belangrijk.
Naast idd de hoefproblemen, en gereedschappen.

Ik heb overigens ook nog geleerd hoe koeien klauwen te bekappen, leer je ok veel van, maar is heel anders!