Huertecilla schreef op donderdag, 6 oktober 2005, 8:33:


Hallo,
Een paard moet inderdaad bij je passen! Ik heb mijn paard niet uitgekozen, mijn paard heeft mij uitgekozen. Uit de hele groep mensen die naar haar stond te kijken toen ze twee dagen oud was, kwam ze naar mij toe en begon mij uitgebreid te besnuffelen. Ik mocht alles aanraken bij haar - en ik was verkocht. Een ongelooflijk vertrouwen....... Zij is het dan ook geworden, en we hebben een erg bijzondere band. Ik ging al met haar wandelen toen ze enkele weken oud was, ze ging graag mee, mama draaide ons de kont toe en ging eten (handig, zo'n menselijke baby-sitter). En mijn paardje had geen drang snel terug te gaan naar mama, de buitenwereld was wel wat eng maar ook veel te interessant.
Ik zie onmiddellijk aan haar als er iets is, ik weet ook precies wat ze wil als ze een bepaalde blik in haar ogen heeft, aan haar houding. Ik was de eerste die op haar rug ging zitten, zonder stress, geen enkel probleem. Bij ons kun je het dus eigenlijk wel een soort van puppy test noemen....... Ik hoop dat ze lang bij me mag blijven, want zo'n paard vind ik nooit meer.
Monique

Monique Meijer schreef op donderdag, 6 oktober 2005, 8:15:


Volgens mij is de info op deze site fout, maar je zou het ook zelf uit kunnen testen door een ader (zuurstof arm bloed wat terug gaat naar het hart) het bloed terug te duwen de verkeerde kant op (in het geval van de benen naar beneden) krijg je een verdikking dan zit daar een klepje welke het terusstromen voorkomt.

In neem aan dat paarden deze klepjes wel hebben, anders zal het bloed nooit terug kunnen naar het hart, zelfs niet met een heel goed hoefmechanisme!