epona schreef op maandag, 26 september 2005, 21:58:


*******************
Uhhhhh, grotere keukenmasjien?
Lol ... ik bedoelde in eerste instantie alleen de peentjes en dergelijke. Appelmoes schijnen ze ook erg lekker te vinden? Wat ruwvoer betreft zou ik dan maar voor wat fijner hooi kiezen.

HannahFroukje schreef op maandag, 26 september 2005, 22:04:


appel moes is wel lekker maar er zit ook een boel suiker in. Mischien luzerne dat is kort en zacht plus erg voedzaam

Piet schreef op maandag, 26 september 2005, 16:14:

Wel meer bloed door de bloedvaten. Of dat goed is, is de vraag; het systeem is er in ieder geval niet op ingesteld. In de natuur zijn alle schakels van de ketting van het geheel even sterk; daar kan je niet ongestraft aan modderen omdat de belasting verschuift.

Ik wil gewoon graag weten waar we het iegenlijk allemaal over hebben. Het gevolg gaat nl verder dan ijzers al denk ik niet tot aan het hart (het hart is nl. een volumepomp en het volumeverschil wel/niet door de hoeven marginaal, dus dáár gaat geen bloeddruk van omhoog ), maar wel bv zijn bandages zonder meer van invloed op zowel de onderbenen/hoeven als op het hart en de rest van het lijf, maar??????

Ans Jondral schreef op maandag, 26 september 2005, 21:17:


Tegenover ons woont ook een oud paardje, een appalosa.
Is voorheen ook vreselijk verwaarloosd, stond tot halverwegen de benen in de modder bij aankoop, geen grassprietje te vinden waar i bij kon, een tandarts ws voor mensen...niet voor dieren volgens de eigenaar.
Hij had ze nog nooit bij zijn tandarts gezien !!! Ja lach maar....maar hij meende het nog ook !

Ik geloof dat het dier nu nog een kies heeft aan weerszijde , verder niks.
Tot de laatste winter ging het eigenlijk best goed met hem, slobber, hooi en gras.
Het hooi krijgt i echt niet meer weg, daar staat i uren op te sabbelen en als er echt geen smaak meer aanzit valt het als bolletje op de grond.
Meer pruimen dus.

Dit jaar zie je dat hij niet zonder hulp de winter door gaat komen.
Nooit echt dik geweest maar meestal rond deze tijd nam zijn omvang toch wel wat toe, nu is hij echt mager geworden.
De slobber wordt al weken lang ruimschoots gegeven maar aankomen deed i niet.
Nu hebben ze een ander voer sinds 1 week.
Granen, gebroken mais, dat is wat ik zo even snel zag.
Er zit echter ook een vrij kleurloos brokje in die het eigelijke werk zou moeten verichten...de echte voeding/bouwstoffen?
Ik zal haar eens vragen wat het is en welk merk.
Overigens krijgt dit paardje ook appel als snoepje, niet te veel vanwegen de suikers denk ik?
Het paardje is verder kerngezond...maar wordt wat stram.

Gr, Nick

Christel Provaas schreef op maandag, 26 september 2005, 21:43:


Nick, en alle andere tegenstanders van de A de B methode:
Wat hebben jullie hier toch tegen?
Ik ken heel die man niet maar ik hoor nu regelmatig over zijn methode, en of het nu genezend werkt of niet, het paard heeft er tenminste minder pijn door en dat is wat telt.

Dan ga je verder op zoek naar de oorzaak en mede dankzij het Natuurlijk Bekappen en de rij-techniek is er weer een paard geholpen....
Zo zie ik het.
Maar ik vind wel dat het een combinatie van oplossingen moet zijn.
Niet alleen het rijden maar ook de rest van de factoren als NB, huisvesting, voer, e.d. ja....

Onze Bay van 23 was stok- en stokkreupel als gevolg van artrose en waarschijnlijk andere oorzaken.
Ze was kapot van de pijn en de inspanning als ze een kwartiertje gelopen had. Da's niet fijn om te zien bij een zo levenslustig paard hoor!

Ook al weet ik niks van de A de B methode - ik kan me er iets bij voorstellen en ben haar zelf op een bepaalde manier gaan rijden, en we hebben nu de 'sleutel' gevonden om Bay op een voor haar aangename manier te laten lopen, waarbij ze niet meer kreupelt. Dit stelt Bay in staat om nog wat mee te doen, lichte inspanning te verrichten waardoor haar lijf en geest soepel en helder blijven. En daar gaat het toch om ? Een paard dat zonder pijn verder kan met haar leven, ze is nog zo jong van geest......

Als ik haar aan een lang teugeltje laat sloffen gaat ze kreupelen en giga scheef en op haar voorhand lopen. Nu we haar rechtrichten en omlaag rijden en we haar achterhand weer activeren neemt deze het gewicht over van de voorhand en loopt ze veel en veel beter. Zo goed zelfs dat ze weer kan galloperen (helemaal op haar eigen initiatief !).
Ze wordt weer soepel en haar lichaam is weer gespierd, ik zie haar veel beter lopen.
In de wei niet, overigens. Dan valt ze terug in haar oude patroon.

Bij onze Winner is inmiddels middelmatige artrose vastgesteld en de osteopaat vindt dat we dankbaar mogen zijn dat Winner zo goed getraind is en zijn gewicht zo gelijkmatig en op de achterhand kan dragen.
Hierdoor heeft hij absoluut geen pijn.

Rij-techniek interesseert me minder en minder, maar als het de gezondheid van mijn paarden ten goede komt heb ik het er graag voor over !!!!

Groet, Pien
www.spirithorses.be

Christel Provaas schreef op maandag, 26 september 2005, 21:43:


IK kan er niks mee Christel....IK ken het paard niet, IK weet niet wat de oorzaak is van die onoplosbare zaken.
Ik heb het ook niet over JOU persoonlijk maar in het algemeen...
Als ik jou bedoel schrijf ik ook je naam erbij, dat heb ik niet gedaan.

Nick

HannahFroukje schreef op maandag, 26 september 2005, 22:04:


Ons oudje kreeg op haar vorige adres gemalen voer, toen ze hier kwam, en we omdat ze er zo slecht aan toe was naar de DA gingen, heeft ie haar gebit ook gedaan. Er vielen brokken tandsteen af zo groot als kiezen!!! We schrokken ons rot, we dachten werkelijk dat er kiezen op de grond vielen, ook de DA had dit nog nooit zo erg gezien.
Daarna kon ze wel zelf eten. Ik weet niet of het gebit van dit paard is nagekeken, maar ik zal niet zo snel voeding gaan malen als er niet is onderzocht waarom er niet gekauwd kan worden.

Esther

Spirit schreef op maandag, 26 september 2005, 22:30:

Spirit schreef op maandag, 26 september 2005, 22:30:

Beste Pien,
Als je mijn voorgaande berichten goed gelezen had , had je kunnen zien dat ik NIKS tegen deze manier van rijden heb!
Waar ik bij aanvang van het onderwerp AdB op deze site tegenin ging was het feit dat er hier iemand verscheen die vertelde dat HKO op deze manier van rijden te genezen is.
Daarmee ben ik het niet eens....mag dat?
Zolang er onder een paard ijzers liggen en dit paard heeft HKO dan kan je rijden hoe je wil...die HKO geneest er niet mee.
Das mijn mening, mag dat?
Ik vind dat wat hier verteld wordt een sympthoom bestrijding net als een wig onder een ijzer, mag dat?

Ik ga me hier niet laten vertellen dat je onder je paard dan dus maar rustig ijzers kan gaan zetten...zolang je maar op deze manier gaat rijden kan je niks gebeuren....want ja Pien....daar komt het dan op neer....ik geloof niet in sprookjes...Mag dat?


Als dat regelmatig horen van alleen via deze site is vind ik dat niet zo verwonderlijk...


Kijk Pien.... HIER ben ik het wel mee eens!
Wij verschillen hierin niet van mening, maar sommige schijnen dit anders op te vatten...waaronder jij zelf.
Dit is de situatie zoals ook regelmatig hier te lezen valt onder het verhaaltje Romantiek.
Waarbij IK wel vond dat er te vroeg met de AdB methode begonnen was...mag dat ?



Het laatste stuk ga ik maar niet op in Pien als je het niet erg vind, ik denk dat je begrijpt waarom en dat plezier wil ik sommige lezers hier niet gunnen.
Mocht je me niet begrijpen dan mail je me maar even, of mirc

Verder denk ik dat ik eindelijk de gouden tip uit noorwegen begrepen heb.
Ik dacht in eerste instantie een verzoek om in het geheel niet meer te schrijven. Als een soort boze reactie op mijn kritiek zeg maar.
Nu zie ik het iets anders...
Ik had, om nu al deze discusies niet te hebben, beter mijn waffeltje kunnen houden over mijn manier van denken.
Dan was de situatie over dit onderwerp inderdaad geheel anders verlopen.
Tja....maar waarom was er dan ook alweer een forum...

Nick