Wil schreef op donderdag, 8 september 2005, 1:22:


Wat geweldig! Niets niet zweverig, Luchtkastelen zweven.
Ben benieuwd hoe het verder zal gaan. Ik ga die site van A tot Z doorpluisen. fijn dat je dit wilde delen. Ik ken genoeg paarden die onder de zalf zitten en de baasjes niet meer weten waat ze nog meer kunnen doen/laten.
Groetjes,
Anna-Martine

HannahFroukje schreef op donderdag, 8 september 2005, 15:14:


Wat naar.
Mijn eerste gedachten gaan naar het verhaal van Wil. Vooral door je laatste omschrijving van je paardje.
Heeft hij geen wormen? Hoe ziet zijn ontlasting eruit (vertering) en zijn vacht?

Succes en sterkte ermee.
Groetjes,
Anna-Martine

janna schreef op donderdag, 8 september 2005, 17:08:


Ik weet over welk stukje je t hebt. Het is een heel vreemd stukje, en ik tweifel een beetje aan de juistheid van de vertaling, omdat Hans al toegegeven heeft dat er fouten zijn geslopen in zijn vertaling.
Ik zal het hele stukje even citeren, misschien dat de kenners (die de Engelse versie kennen), hier iets mee kunnen:

De kwartieren,
De kwartieren (de hoefwand tussen de hielen en de teen) moeten kunnen uithollen, dit betekent dat als de hoef op een vlak oppervlak wordt geplaatst, de kwartieren niet helemaal de grond raken. Hier laat het wilde model ons ook weer zien dat dit correct is. Gedomesticeerde paarden laten ons dit ook zien door iedere kans aan te grijpen om naar deze vorm terug te gaan. Dit is heel normaal, maar ook weer iets waartoe we de hoef niet zullen forceren. Als deze uitholling natuurlijk is voor een bepaalde hoef dan zal dit blijken aan de hand van wat de zool aangeeft.

Als het paard blootsvoets is dan zal deze uitholling waarschijnlijk al in de zool te zien zijn dus kan men simpelweg de zool volgen bij het bekappen. Zelfs als het paard beslagen is geweest en wanneer men alle dode zool weghaalt is vaak deze vorm al aanwezig in de levende zool. Men kapt niet in de levende zool om deze uitholling van de kwartieren te bereiken. Het is zó natuurlijk dat de hoef het voor u zal doen. Hoefsmeden zullen dit bevestigen omdat zij extra voorzichtig moeten zijn om de kwartieren niet te laag te maken voor het beslaan. Dit feit is méér bewijs dat dit de natuurlijke staat van de hoef is. Laat de hoefwand een beetje boven de zool bij de kwartieren staan. Net genoeg om met je nagel te blijven hangen is ongeveer goed. Laat de kwartieren nooit hoger dan het gedeelte tussen hiel en teen. Dit zou de hoef erg samenknijpen en zou heel erg onnatuurlijk zijn.

Enerzijds zegt hij: de zool aanhouden, de kwartieren mogen niet op de grond rusten
Anderzijds: dat randje waar jij het over hebt.

Terwijl hij in het hele boek het heeft over de zool aanhouden/volgen, kan ik dit stukje niet rijmen

jose schreef op donderdag, 8 september 2005, 16:27:


***************

Bedankt voor je reactie en voor het meedenken

Slijmvliezen zijn wel wat bleek (vind ik), maar DA vond dat meevallen. Hb in bloed is prima.

Ontstekingen. Dit is niet helemaal duidelijk, hij heeft net namelijk ook een hoefzweertje gehad en daar reageren neutrofielen en monocyten ook op. Maar de verhogingen zijn eigenlijk te bescheiden om echt aan een ontsteking te kunnen denken. Het kan samenhangen met het hoefzweertje dus. De eosinofielen (allergieen, auto-immuun??, parasieten) zijn inmiddels weer binnen de normale grenzen, dit leek aan een fikse horzelsteek te liggen. Nu twijfel ik daaraan. Wat mij wel opvalt is dat een bepaalde klasse immunoglobulines heel laag is (4 ipv 11), de gamma´s. Heb dit proberen op te zoeken maar kan dit niet plaatsen.

Kanker lijkt niet aan de orde te zijn. Maar dit wil ik nog wel even navragen.

Ondervoeding. Tsja, als ik het "beleid" van deze site zou volgen, zou ik alleen maar hooi en kuil kunnen geven. Zo ver ga ik zelf dus liever niet. Hij krijgt naast 0,5 kg bix normaal gesproken een kleine dosis van een gewone multivitamine voor paarden (Naf), sinds de aanvang van de problemen dus dat veteranensupplement, vit.E/Sel/Lysine en toch maar wat extra muesli (ca. 0,5 tot 1 kg extra per dag). In totaal dus nu ca. 1 kg tot 1,5 kg krachtvoer per dag. De arbeid die hij doet is nu heel beperkt (vooral rustig aan). Ik heb gevraagd of ik hem mogelijk gewoon wat meer zou voeren, maar het antwoord kon ik eigenlijk al raden. Beter van niet. Hij had eerst verhoogd ureum, wat normaal gsproken eigenlijk eerder op TEVEEL eiwit zou duiden (is nu weer normaal). Te weinig eiwit ligt dus niet zo voor de hand. Daar heb ik inderdaad ook wel over na zitten denken.

Ik denk zelf aan een auto-immuun iets, waardoor spieren opeens gaan afbreken. Of iets in de bloedsuikerhuishouding (hypoglycemie misschien?). Of een vrije radicalen proces, maar ja, waar komt dat dan door. Ik weet het niet.