We kunnen een weitje huren, ong. 1 hectare direct naast ons huis, waar we ons paardje op kunnen laten lopen. Momenteel staat er nog mais op maar dit wordt in september eraf gehaald en dan moet het worden ingezaaid. Welk graszaad moet ik kiezen, met veel kruiden heb ik wel begrepen. Heeft iemand voor mij tips, adressen, adviezen?
(Uiteraard niet die leverancier waar ook jacobskruiskruid bij het mengsel geleverd wordt, dat heb ik ondertussen al vernomen!! hihihi). Wat is het mooiste, beste en lekkerste grasmengsel voor je paard?
Hoor het graag....

Hallo,

een tijdje terug maakte iemand hier bekend dat er in het Verenigd Koninkrijk een verbod kwam op niet-officiële hoefverzorgers. Nu zit ik net op een forum van www.straightegyptians.com te snuisteren en daar werd net een topic gelanceerd dat ze dat nu ook in Duitsland willen doen. Te lezen onder het onderwerp "Hufbeschlagsgesetz".

't Is maar dat je het weet.

Groeten

Rik

ps Voor alle duidelijkheid: ik sta als hoefsmid - hoefverzorger WEL achter het idee dat je zelf je (niet-zieke) paardenhoeven kan verzorgen. Maar dan wel met enig beleid.

Ik lees hier een paar keer dat je niet zelf aan zieke hoeven moet gaan beginnen maar dat een bekapper moet laten doen.

Mee eens, in zoverre dat juist de zieke hoef veel meer extra aandacht nodig heeft dan de gezonde hoef, die je nog wel eens een weekje kunt overslaan als het nodig is. Maar de zieke hoef moet soms bijna dagelijks gecontroleerd worden, 2x per week worden bijgevijld als je het goed wil doen ... daar laat je volgens mij niet steeds een bekapper voor komen, maar dat doe je zelf en dan moet je wel weten wat en hoe je het doet.

En inderdaad ik heb GEEN cursus gevolgd, maar dat is ook oa om die reden ... ik heb een pony met "probleem" hoeven en heb veel meer gehad aan een paar keer instructie van ervaren mensen speciaal op haar hoeven gericht om ze zelf bij te houden tussen de bekap/controlebeurten door.

Dus mijn mening / conclusie:
De bekapcursussen zijn bedoeld voor mensen met gezonde paardenhoeven en de live instructies e.d. door bekappers zijn voor mensen met probleemhoeven (speciaal gericht op het dagelijks onderhoud van die specifieke hoef) .....

Frans Veldman schreef op donderdag, 4 augustus 2005, 22:22:


Frans,
sindsdien zit ik wel met een euveltje. Wanneer ik nu inlog, kom ik telkens op een oud bericht van vorige week (27282), terwijl ik normaal gesproken altijd bij m'n laatste gelezen bericht kan beginnen. Is dit te herstellen?, want dit is erg lastig zo.

groetjes, Petra
www.jovarna.tk

Kristel Vanden Boer schreef op maandag, 25 juli 2005, 9:36:


Hoi,
inmiddels sukkelen we nog altijd verder en hebben we helaas bij al onze paarden zonnebrandverschijnselen aan de neus. de quarter met mok is inmiddels aan het genezen en de neus van de dravers ook. bij de rest begint het proces opnieuw. erger nog, onze pinto's krijgen korsten op de rest van hun lichaam, de overwegend witte pinto hengst op zijn witte schouders en achterhand en de pintomerrie helaas ook op de bruine borststreek. ik heb afgegeten bereklauwstengels gevonden in de wei. blijkbaar zou deze plant de fotosynthetische reacties van de huid in de hand werken. de jaarlingpinto's liggen vaak languit te slapen dus dat is misschien een verklaring voor de aantasting van de rest van hun lichaam?

heeft iemand hier meer kennis over: is het sap irriterend alleen bij aanraking met de huid of werkt het ook van binnenuit door inname?
JKK-vergiftiging kan niet, want daar checken we al jaren freaky onze weide op.

buiten het feit dat ze er niet uitzien, gedragen ze zich voor de rest normaal, dwz speels genoeg met gezonde eetlust.
alvast bedankt,

kristel

Ik keek even op het Kruiskruidforum...Geweldig!
Gefeliciteerd hoor Collane en Esther; 1500 handtekeningen!
Zeg het voort, zeg het voort!

Gr Caroline

trea hoex schreef op vrijdag, 5 augustus 2005, 20:33:


De levende wormen hebben geen enkele overlevingskans buiten het paard. Het idee dat ze "verdreven" worden is net zo onzinnig als het idee dat je vissen uit het water kunt verdrijven door iets in het water te doen. Water is essentieel voor vissen om te overleven dus zullen ze erin blijven tot het bittere eind, en zullen ze er niet uit springen, want op de oever overleven ze sowieso niet. De wormen in het paard zullen ook niet naar buiten vluchten want ze kunnen buiten het paard sowieso niet overleven.


Ook niet mee eens. Het gevaar van resistentie loert altijd, in het bijzonder bij diersoorten die een massale voortplanting toepassen en daarbij een korte voortplantingscyclus bezitten.

Van al die duizenden wormen is er vast wel een keer eentje die toevallig net iets beter tegen de wormkuur kan dan de anderen, en die op het einde nog in leven is (of voor mijn part niet "verdreven" is). Die ene heeft dan een waar voedselparadijs en zal zich kunnen voortplanten. Zijn betere bestandheid tegen het wormmiddel zal hij waarschijnlijk doorgeven aan zijn nakomelingen.

De keer daarop zijn er aanmerkelijk meer wormen die de kuur overleven. Ook dan overleven de besten weer, en die planten zich weer voort.

Na een aantal kuren heb je dan vanzelf een wormenpopulatie die goed tegen het wormmiddel kan: resistentie...

De kans op resistentie kun je minimaliseren door kuren "heftig" toe te passen, en dus vooral niet te laag te doseren. Elke worm die overleeft vergroot immers de kans op het ontstaan van resistentie. Een andere tactiek is om na enige tijd over te schakelen op een ander middel. Wormen die goed tegen de ene kuur kunnen zijn waarschijnlijk niet resistent voor de andere kuur, en omgekeerd. Hiermee kun je het ontstaan van resistentie een tijd rekken, maar ook hier zal vroeg of laat resistentie ontstaan voor beide middelen.

Groeten,
Frans

Ilona Kooistra schreef op zondag, 7 augustus 2005, 0:35:


Ik sluit me bij Ilona aan.
Het zou fijn zijn als er over en weer meer info en ervaringen gevraagd, gegeven en uitgewisseld wordt. In de trant van: hoe doe jij dit? waarom?
Dat mis ik persoonlijk wat.