fairytale schreef op donderdag, 21 juli 2005, 10:21:


Dr.Kiley-Worthington stelt dat afspenen niet nodig is:
- als de merrie gelijk weer drachtig is vervangt het nieuwe veulen naadloos de jaarling welke ook gewoon bij ma blijft
- als de merrie niet drachtig is wodt het zogen ook steeds minder en minder en minder en...

Wij hebben een veulen, Zoner, van nu bijna 2½ wat bij niet zwangere ma mag blijven en Zomer is ideaal evenwichtig, welopgevoed, zelfstandig etc. Ma is geen moment in de stress geweest of in conditie achteruit gegaan.
Ze zijn gék op elkaar en heel bij weer bij elkaar te zijn maar kunnen ook zonder problemen uit elkaar.

Heb je een fok'bedrijf', dan zijn de veulens een productiemiddel en staan alle paardenbelangen op een glad hellend vlak.
Ook kan het best zijn dat de huisvestingsomstandigheden het niet mogelijk maken dat de veulens in de groep blijven. Afspenen is ook dan een noodzakelijk kwaad.
Hoe je het wendt of keert: afspenen is níet in het belang van veulens of moeders.

De vraag 'why do it?' is magistraal. Wát is de reden dat het veulen afgespeend moet worden?!
Als het niet nodig is, doe je het toch niet?! Is het wel nodig om wat voor reden ook, dan doe je het wel, maar hou op je netvlies dat (gezondheidsproblemen uitgezonderd) het voor de páárden niet 'goed' is.

Huertecilla schreef op donderdag, 21 juli 2005, 10:45:


Uiteindelijk hebben we dus wel afgespeend omdat de merrie echt begon in te teren, ze stuurde zelf het veulen trouwens wel al vaak weg. Ze had het wel gehad. Als de merrie niet in was gaan teren dan denk ik dat ik het ook zo had gelaten. De melk had het veulen ook niet meer nodig, ze dronk gewoon voor de lol. Ik heb het om de moeder gedaan, die werd echt mager en begin spier in te teren. Maar stress heb ik dus niet gezien, niet bij het veulen en niet bij de moeder, geen gehinnik en geroep.

groeten Esther

Om zoveel mogelijk mensen nog bewuster ervan te maken, heb ik het onderstaande op diverse forums gezet (bokt, divoza, natuurlijk ruiterschap)

Hopelijk doen er meer mensen mee met de verspreiding van folders en schrijven van mails ....

-----------------------------------------------------------

Nav een bericht van iemand wiens paard onlangs is overleden aan de gevolgen van het eten van Jacobskruiskruid is dit dodelijke kruid volop in aandacht op bepaalde forums. Maar mede ook omdat er (gelukkig) eindelijk eens over wordt nagedacht bij diverse provincies en over de opmars van die schadelijke kruid.

Het is tijd voor actie ... doen jullie hier ook mee?

Mailen, schrijven, bellen naar je gemeente of wat voor instantie ook. Neem een flyer mee.
Bijvoorbeeld:

www.brabantsedelta.nl/Documenten/PDF/Fo ... skruid.pdf
of
www.drenthe.nl/actueel/temp/-Jacobskruiskr-fo.pdf
of
www.kruiskruid.nl en dan downloaden folder over kruiskruid.

DOEN !!!!

Hang ook folders op maneges en pensioenstallen.

Bedenk ook dat het voor de volksgezondheid, dus voor jezelf, schade kan betekenen. Melk van een koe die het kruid op heeft is giftig, honing van bijen die de plant bezocht hebben is giftig.

Je kleine konijntje dat geen JKK-vrij hooi krijgt gaat ook eraan dood .... evenals andere beestjes die hooi krijgen met JKK erin.

Maar ook grote grazers in natuurgebieden eten in de winter de dorre overgebleven stengels op omdat ze de geur niet meer herkennen en sterven ook een vreselijke langzame dood.

Zie voor meer informatie : www.kruiskruid.nl

Peet schreef op donderdag, 21 juli 2005, 7:53:



Ik heb de brief nog wat uitgebreid. Het is als standaard brief te gebruiken als je het stukje van de gemeente waarin ik woon er uithaalt. Alhoewel voor jou gaat het wel weer op. O ja en even Editie Nl eruit natuurlijk, want dat staat zo slordig! Iemand nog commentaar? Eventuele schrijffouten? Want dat gooi ik hem d'r uit. Ik ben van plan om dit naar editie nl te sturen, rtl nieuws, SBS 6 hart van nederland en nog wat kranten.

Geachte Heer/ Mevr

Als paardeneigenaresse en dierenliefhebster, maak ik mij ernstige zorgen over de toenemende paardensterfte door Jacobskruiskruid. Vele dierenliefhebbers hebben niet in de gaten hoe ernstig giftig deze plant is. Graag zou ik willen dat Editie NL dit onder de aandacht van de mensen gaat brengen.

Deze plant zal door de meeste dieren gewoonlijk niet gegeten worden, echter in gedroogde vorm wel. Dus zal een paard als er Jacobskruiskruid in het hooi aanwezig is, deze gewoon eten, met alle gevolgen van dien. Dat betekent ook dat als de plant niet verwijderd wordt uit de wei, deze uiteindelijk verdroogt en alsnog 's winters gegeten zal worden. Jacobskruiskruid is een twee jarige plant die het tweede jaar gaat bloeien en dan dus pas zichtbaar wordt, maar dan is de plant in het eerste jaar al in het hooi terecht gekomen..Op www.kruiskruid.nl staat meer informatie. Hier staat ook het schrijnende verhaal over een paard dat kortgeleden gestorven is aan de gevolgen van Jacobskruiskruid.
.
Het nadeel van Jacobskruiskruid is dat het een cummulatief effect heeft. Het gif wordt opgeslagen en wanneer de dodelijke hoeveelheid is verzameld sterft het dier. Helaas weet je als nieuwe eigenaar dus nooit hoeveel een dier heeft binnen gekregen. In Engeland is er een enorm hoog sterftecijfer van paarden door
Jacobskruiskruid (In 2002 waren dat er 6500, waarvan bekend dat Jacobskruiskruid veroorzaker is). In Engeland is men ook VERLPICHT om Jacobskruiskruis van het erf te verwijderen, terwijl deze plant een aantal jaren geleden gewoon door natuurbeheerders is uitgezaaid. Nu zitten we er in Nederland mee. Het is erg belangrijk dat mensen weten wat voor schade deze plant aanricht, zodat we massaal aan de slag kunnen om dit in de kiem te smoren.

Deze plant is niet alleen giftig voor paarden, koeien, geiten enz. maar ook voor mensen, denk hierbij aan onschuldige kinderen die dit mooie maar ernstig giftige bloemetje aan de kant van de weg kunnen plukken. Jacobskruiskruid kan ook aanwezig zijn in het hooi van knaagdieren, ook deze zullen hieraan sterven.
En let wel , het gevaar dreigt niet alleen voor dieren, het gif zal ook als koeien de plant hebben gegeten via de melk op onze tafels komen en via de bijen in de honing. Al met al begint het zeer ernstige vormen aan te nemen.

De gemeente waar ik woon pakt het Jacobskruiskruid verhaal al op en probeert de plant te bestrijden. Dat is een mooi begin, maar het is voor hun dweilen met de kraan open, want de omliggende gemeentes doen niets. De zaden kunnen door de wind kilometers ver verspreid worden.

Het ministerie van lanbouw vindt de zaak nog niet ernstig genoeg! Waar hebben we dat eerder gehoord? De ruiming van duizenden varkens en kippen liggen nog vers in m'n geheugen. Ik heb bij het ministerie de vraag neer gelegd, hoeveel dieren er moeten sterven voordat ze wat ondernemen. Tot op heden heb ik nog niets van ze vernomen.

Ik hoop dat Editie NL dit op gaat pakken zodat zowel de mensen als het ministerie van landbouw eens goed wakker gechud gaan worden.

Met vriendelijke groet,

Collane Boekholt.

Huertecilla schreef op donderdag, 21 juli 2005, 9:08:


Hoi HC! Volwassen Tennessee Walker: 15 jaar oud. Kan nog steeds achter z'n oren krabben.


Wil

Huertecilla schreef op donderdag, 21 juli 2005, 9:08:


Ik heb hier twee merries van resp. 8 en 14 jaar die er hun hoef niet voor omdraaien om zich achter de oren te krabben. Beide hebben een jarenlange koerscarriere achter de rug en zijn nooit gegymnasticeerd.
Groet
Hans

Wendy-hb schreef op donderdag, 21 juli 2005, 11:18:


Onderstaande een reactie op bokt .... :

"Mijn shet is overleden, omdat er toch nog wat aan mijn oog was ontsnapt en hij zo'n veelvraat was, dat hij toch van de planten at. Hij moest altijd op een kale wei vanwege hoefbevangenheid. En toen at hij dus de rozetten van JKK. Bij ons aan de overkant is een natuurgebied en daar ziet het nu ook geel. De gemeente heeft een stukje gemaaid en zegt dat dat voldoende is, omdat de plantjes zich niet verder dan 80 meter kunnen verspreiden. Belachelijk! Er komen er elk jaar meer. Maar wij blijven klagen, ook bij staatsbosbeheer."

Collane schreef op donderdag, 21 juli 2005, 11:31:


Wat typo's eruit gevist. MKZ toegevoegd. En een opmerking:
-Is het een goed idee om de tegenstelling tussen provinciaal NL en de rest van de wereld wat duidelijker te maken? Het is toch van de zotte dat JKK (nog steeds hoor) door een beetje domme natuurliefhebbers via gemeenten e.d. wordt uitgezaaid en geholpen terwijl het niet alleen in Engeland, maar van Canada tot Nieuw-Zeeland met hand en tand bestreden wordt, ook en met name via de overheden en reguleringen.

Groeten, Egon