Piet schreef op woensdag, 22 juni 2005, 0:00:
> Hoi Michiel, lang geleden dat je zo'n groot stuk over je
> overtuiging geschreven hebt hier. Je hebt nu een aantal
> maanden je andere paarden als ik het goed heb. Kun je ons
> iets vertellen over de praktijk van de laatste tijd?
> Piet
Hoi Piet
Gisteren kwamen Tessel en ik bij de wei, daar zagen we dat onze Ulla weg was. Het bleek dat de boer haar aan een koper meegegeven had op proef. Twee weken eerder had hij Uniek al weg gehaald omdat een koper hem graag beleerd zag voor de wagen. En dat wil de boer wel doen, al zal dat er waarschijnlijk niet van komen. Zo zaten we dus gisteren met Rachna, een 7 jarige merrie, waar we voor de derde keer mee gewerkt hebben.
Ik vermoed dat Ulla ook wel terug komt, ze is een waterpaard (
www.devijfelementen.nl ) en geschaad vertrouwen komt bij haar niet gemakkelijk weer terug. Elke vorm van druk daar regeert ze slecht op, prima paardje voor ons dus
Voorbeeldje, de boer heeft haar mok afgelopen winter behandeld met prikkerige kwasten zalf, die hij al snel aan een bezemsteel moest binden zo fel sloeg ze met haar achterbenen. Dat wierp ons terug in veel dingen, eerder konden we haar gewoon bekappen, en nu nog alleen haar voorbenen. En met clickeren zijn we bezig om haar vertrouwen weer te krijgen met haar achterbenen. Ook met wandelen en rijden is ze sindsdien niet meer zo vol vertrouwen en ontspannen. De boer is een beste man die het goed meent met zijn paarden, zijn behandeling van de paarden maakt ze echter een beetje schuw, wilden niet gehalsterd worden voordat wij kwamen, etc. En vooral bij Ulla hakt dat er goed in.
Gisteren zijn we begonnen, ook voor ons de eerste keer, om Rachna een klopmassage te geven. Daar hadden we goede berichten over gelezen. De drie fases (opmerken, ontwijken en ontspannen) gingen snel naar ontspannen, met enkele zuchten en een stille lage hoofdhouding. Zon 20 minuten mee bezig geweest, door ritmisch te kloppen op en rond haar manenkam. Een prima plek trouwens, vanuit het zadel later merkte ik al dat klopjes die ontspanning weer iets terug riep! Ik had het kloppen op de hals al lang geleden nagelaten, omdat dit een paard niets zou zeggen, te grof was. Nu echter met een 1 relaxte klopmassage heeft het al een beetje betekenis gekregen. Rachna is nog maar enkele maanden bij de boer, en is gewend om zo af en toe bereden te worden. En geeft gemakkelijk voeten, zodat ik haar de vorige keer goed kon bekappen. Met clickeren zijn we ook al begonnen. Heerlijk hoor een paard dat al wat verder is, (een aardepaard voor wie achter de link hierboven zoekt). Nu hebben we haar kennis laten maken met ons wollen berberzadel en Tessel en ik hebben op haar gezeten en kalm gestapt waar ze zelf heen wou. En dat was niet ver en niet veel, met die warmte in haar bekende wei.
Bitloos daar went ze nu ook aan. We eisen ook geen voorwaarts, dat is ook nieuw voor haar. Kortom zo gaan we weer verder.
Uniek haal ik liefst zo snel mogelijk weer terug naar onze wei, zodat we verder kunnen. Bereden heb ik hem al enkele keren, alleen nog in de wei. En buiten wandelingen is balanceren op de grens van nieuwsgierigheid en vrees, en zo kunnen we steeds verder van huis af. De eerste keer buiten de wei, ontplofte hij bijna van paniek, en was ik blij dat ik nog geen 3 meter weg was en hem er weer veilig in kon krijgen. De fases daarna is een op eieren lopen geweest, als een mime speler die in slomotion elk bloemetje kust en in hoog tempo terug racet naar zijn veilige plek. Nu loopt hij voorop en krijgt van ons de gelegenheid zijn wereld te verkennen, en dat zijn heerlijke wandelingen met hem. Binnenkort kan dit ook vanuit het zadel denk ik. Gisteren hoorde ik dat de boer nog niets met hem gedaan had, dus hopenlijk mag hij terug komen.
Groet, Michiel
Warboel
