Hier ook een shettieveulen van 5 maandjes. Eigenlijk is het nog te jong maar ze zijn al afgespeend, dus het zij zo. Hier loopt mams er nog een paar maandjes bij. Gras en hooi is hoofdvoeding. (verpakt hooi niet) Als bijvoeding heeft o.a. Vitalbix breed and grow, natuurlijk voer zonder pruttel. Een klein beetje (handvol) is voldoende voor die kleintjes, het is al snel te veel.
Ga ook vast op zoek naar een bekapper die ze wil onderhouden, want hoefsmeden zitten vaak niet te wachten op shets, willen niet bukken, zijn te ruig of vinden 'het nog niet nodig'. Mijn veulen is al een paar keer bijgewerkt, en zo wennen ze er ook aan dat voetjes geven en onderhoud erbij hoort. Met een bakje lekkers voor de neus is het snel gepiept en een prettige ervaring.
Om ze snel een halster om te doen is het handig ze veel te kriebelen aan de achterhand, en als ze niet trappen erachter te gaan staan bij het halster aandoen. Ze hebben de neiging achteruit en dan snel weg te lopen, en dat kunnen ze op die manier niet. Gelijk worteltje erin, dan is ook dat een prettige ervaring.
En veel plezier met je kleintjes. Ze zijn zo leuk...

Mijn haflinger merrie van 15 jaar heb ik twee jaar geleden gekocht en zij staat sinds die tijd op een pensionstal waar zij overdag op de weide staat met gras en s'nachts op stal.
Daar eet zij stro en hooi. En zij krijgt twee keer per dag krachtvoer, een halve kilo totaal.

Ik heb vanaf het begin discussies met de pensionhoudster omdat ik het liefst niet wil dat zij krachtvoer krijgt. Omdat het lastig is als zij als enige van alle paarden niets krijgt heb ik als compromis gevraagd om een handje te geven.
Maar de pensionhoudster wil hier niets van weten. Zij blijft maar zeggen dat mijn paard dan vitamine gebrek zal krijgen.
Ik heb mijn paard zelfs een tijd een vitamine supplement gegeven, ook omdat de dierenarts dit adviseerde. Maar na herlezen van het hoofdstuk over voedingssupplementen twijfel ik of ik daar wel goed aan heb gedaan.
Haar vorige baasje heeft haar nooit krachtvoer gegeven, maar zij stond daar wel 24/7 buiten.
Ik merk dat ik het heel lastig vind om voet bij stuk te houden.
De pensionhoudster zegt dat zij niet aansprakelijk gehouden wil worden als blijkt dat mijn pony tekorten blijkt te hebben. Hoe zouden jullie hiermee omgaan?
En zou het nu echt zo schadelijk voor mijn pony zijn als ze dagelijks een halve kilo krijgt?

Marine schreef op donderdag 14 november 2019, 22:55:


Dit komt niet goed. Maar de oplossing is eenduidig en simpel: verhuizen!
Jammer maar helaas. Anders verzandt je in bedrijfsvoorwaarden (zijn onzin als die verdichtend of buiten de wetgeving vallen) en eigenaarsrechten en rechtszaken en gedoe en zo wil je geen jaren van je leven verpesten.

waarom laat je je pony niet eens bloedprikken op vitaminen en mineralen.
de uitslag is een momentopname , maar dan heb je een idee of er ( ernstige) tekorten zijn of niet.

Gras en hooi en een handvol goede vitaminebrok is voldoende voor een sober paard als een haf. Laat de stalhouder het hooi testen? Want als dat voldoende is wat voedingswaarde betreft is er niet veel extra's nodig. Wil de stalhouder toch elke dag wat in de bak gooien, maak dan zelf bakjes met voer klaar; een hand vitaminebrok met bijvoorbeeld een flinke hand compactgras erdoor. Dan is het volume veel, en krijgt ze wat ze nodig heeft. Meestal zijn die 'krachtvoeders' die door een stalling verstrekt worden niet de beste en vol melasse, suikers en zetmeel.

Ik heb 2 senioren van 23 jaar.
Zij krijgen onbeperkt natuur hooi en de stal staat altijd open, dus altijd lekker buiten.
Dekens en bix, daar doe ik niet aan.
Een half jaar geleden heb mijn shetje moeten laten inslapen en heb ik een ander gezelschap voor mijn oude ruin gevonden. Samen genieten zij van hun pensioen.
Het is een friese dame van 23 jaar. Geen mok ed.
Zij is erg knokig, dus mager. Weinig spier en vet, zoals een oud paard vaak is.
Gelukkig heeft zij hier een prachtige wintervacht gekregen.

Mijn vraag is ; hoe krijg ik haar wat dikker ?
Zij krijgt nu elke dag een schep musli met lijnzaad olie.