Arabesk schreef op vrijdag 4 maart 2016, 10:33:


waarom zegt men: hoefbeen hangt aan de hoefwand? dat is een misnomer. De hoef is een eenheid die bestaat uit heel wat verschillende weefsels die allemaal sterk aan elkaar vast zitten. Niks hangen dus, en ook niet staan op. Het geheel is gemaakt om mee te lopen en een dynamisch geheel. Net als je eigen voeten: 1 geheel, je loopt welliswaar op je botten met een dun zacht laagje tussen de botten met de bodem (huid met wat eelt) maar het geheel maakt toch dat je gerust een lange afstand kan afleggen zonder problemen. Vorm en functie. Heel interessant wat voeten betreft is: de voetzool is bijzonder gevoelig, vergelijkbaar met vingers maar toch kan je lopen zonder je voeten te voelen.

Als de HB verdwijnt door wegnemen van de oorzaak groeit de hoefwand weer opnieuw normaal aan. Knippen van de teen tegen hefboomwerking is natuurlijk mooi maar misschien zou het zonder dat ook gewoon in orde komen. Korthouden van de teen is belangrijk omdat het de pijn vermindert en aangroei vermoedelijk bevordert.


volgens de buigpeestrekkracht theorie zou het hoefbeen dan toch zeker door de zool moeten zakken.


precies

Arabesk schreef op vrijdag 4 maart 2016, 10:33:


Deze hele discussie gaat toch over "vanaf dat moment"?


En dat kan ook best, want een stuk losgescheurd nagel komt nooit weer goed. Dat is dus afgeschreven. Er zit niets anders op dan geduld hebben dat er nieuwe nagel groeit.
Waarom ik hier toch niet met meneer Pollitt in mee ga is omdat het nutteloos stuk afgescheurde nagel tijdelijk nog wel wat bescherming tegen stoten, uitdrogen e.d. kan geven. Maar ik blijf wel steeds het kapotte stuk nagel dermate kort afknippen dat het vooral nergens tegenaan stoot want dat doet AU!
Allemaal geen hoogintelligente gedachten maar gewoon zoals ik mijn eigen afgescheurde nagel ook behandel.


Mooie plaatjes!

e m kraak schreef op vrijdag 4 maart 2016, 10:59:


daarom is het ook zo ingewikkeld. IR door PPID of andersom? het kan allemaal. En de slechte voeding speelt een heel grote rol. Ook de meting van ACTH wordt door meerdere factoren beinvloed. Daarom vind ik het aanbevelen van de gratis test zo gevaarlijk: men weet eigenlijk nog niet genoeg om met een simpel testje vals positieven uit te sluiten.

Koen Theys schreef op donderdag 3 maart 2016, 23:57:


Hoe de voet eruit ziet heeft alles te maken met de beweging en dat dubbelop wanneer beslagen.


Omdat je al gezegd hebt dat je dezelfde procedure volgt als ik.
Dus waar hebben we het dan over?

Ik heb een ijslander van 24j - heeft "bekjes" of "golfjes" op de rug - en ze plast vaker dan wat volgens mij normaal is (soms wel 5keren onderweg - ook uit irritatie lijkt het soms wel als ze geen gras mag eten.(IR?)Is neg getest op cusching. Heeft in haar jeugd zéker veel biks gekregen. Toen ik haar op 14j. leeftijd kocht stond ze bij een kruiwagen vol biks in te dutten. Eczeem (is weg of het was toch iets anders)

Haflinger al een jaartje of zo met dat verstopte traankanaal (behandeling heeft geen resultaat opgeleverd)en in de herfst pos getest op cushing-waarde 37 - en een, wat men noemde,zadelrug.
Omdat ze allebei functioneren - volgens "gebruik", karakter, gewoontes en leeftijd en in elk geval al heel lang hooi en gras en liksteen krijgen (ook Ursonnekruiden, kurkuma en magnesium), de sarcoïdes van de Haflinger verdwenen zijn en ze nog fit uit de hoek kunnen komen - zie mijn blauwgroen oog en verrokken schouder- geef ik hen vooralsnog geen prascend.
Ik heb wél een beetje de kriebels: laat ik het erger worden door geen Prascend te geven? Of gaat alles zo stillekesaan ooit toch eens dood.
Myriam

Hier nog info uit een andere draad (FB en bokt over hetzelfde onderwerp). De discussie ging over of HB voornamelijk een mechanische oorzaak heeft (Piet) of niet. Mijn reactie:

De onderzoeken van Chris Pollitt zijn hierin zeker een aanrader. Hij heeft de invloed van de diepe buigpees bij HB eigenlijk zo goed als afgeschreven.

Chris Pollitt heeft gekeken naar wat er op microniveau te zien is bij HB en dat is zeer interessant. De lamellen verweken als het ware en verliezen al hun stevigheid. Pollitt heeft in zijn studies waargenomen dat bij HB het enzym MMP geactiveerd wordt op een plek waar het niet nodig is. Overmatige productie van MMP veroorzaakt de karakteristiek laminitis pathologie. Bij de zetmeel overload is ook gebleken dat het gehalte aan D-melkzuur in het bloed een goede indicator is om de mate van HB vast te stellen. Waarschijnlijk veroorzaakt de combinatie van dit melkzuur (geproduceerd door verkeerde bacteriën na zetmeel overload) in combinatie met endotoxines (celresten van deze bacteriën) de problemen bij de lamellen. Antibiotica die deze bacteriën bestrijden voorkomen HB na zetmeel overload, Verder is er een verstoorde bloedtoevoer naar de lamellen waargenomen. Ook is een relatie gevonden tussen de mate van schade die op microscopisch niveau werd waargenomen bij de cellen en de mate van klinische kenmerken van HB. Op het lab zijn ook experimenten gedaan met weefsel uit de hoef. Wanneer gezond weefsel in normale omstandigheden werd geplaatst bleven de lamellen netjes met elkaar verbonden. Wanneer MMP werd toegevoegd was exact het beeld te zien zoals bij HB paarden. Er ontstaat een seperatie van het 'basement' membraan en de basale cellen van epidermal lamellae. Zowel bij de levende paarden als het onderzochte weefsel in het lab. Wat precies de productie van MMP zo opstuwt is nog niet helemaal bekend, maar er zijn duidelijke aanwijzingen voor de gifstoffen die vrijkomen bij zetmeel overload. Duidelijk is wel uit zijn studies dat een mechanische invloed er niet is. Daarmee krijg je de cellen niet uitgerekt, dat gebeurt pas bij een activatie van MMP door verandering in samenstelling van het bloed door verschillende oorzaken; zetmeel, verstoorde hormoonhuishouding, maar met name gifstoffen die verkeerde bacteriën in de darmen beginnen af te scheiden.

Dus wanneer de hoefwand lang uitgroeit en daarmee de witte lijn verbreedt/verzwakt/cellen uitrekt, dat is dus eigenlijk niet waar volgens Pollit?

joop schreef op vrijdag 4 maart 2016, 11:10:


Bij mensen zit het heel anders, wij lopen niet op onze nagel....... Dat het hoefbeen wel degelijk aan de wand hangt blijkt uit het feit dat je hoornschoen en binnenkant niet zomaar kunt scheiden (zie de waanzinnige opstelling die ze gebruikten in Emmeloord om de boel uit elkaar te trekken). Als ze een inkeping hadden gemaakt bij de hielen en dan de wand in horizontale richting eraf hadden getrokken was het veel makkelijker gegaan.

Onder het hoefbeen lopen haarvaten, deze worden afgekneld op het moment dat de lamellen geen sterke binding meer geven en het hoefbeen onderliggende weefsels begint te drukken. Doordat het intern oppervlak van de lamellen zo enorm groot is, heb je een zeer stevige constructie die bestand is tegen krachten die vergelijkbaar zijn met een olifant. Zou het hoefbeen níet aan de hoefwand hangen dan zou de zool gewoon weg geplet worden door de kracht die ontstaat als een massa een bepaalde versnelling krijgt (F = mxa). Een zool is niet gemaakt om het gewicht van het paard te dragen, daarom zie je het ook misgaan als een paard een zwakke binding heeft tussen hoefwand en hoefbeen, dan gaat het gewicht op de zool drukken wat resulteert in gevoelig lopen en soortgelijke ellende.