e m kraak schreef op dinsdag 23 februari 2016, 17:00:


Ja was het dus roerend met je eens. Het is een arabieren aangelegenheid geworden, zowel mens als dier. Sjeiks die een stal vol dure arabjes hebben, sponsoren etc. Tot een aantal jaren geleden had je twee endurance verenigingen. Eentje als je internationaal wilde rijden, voor de echte freaks en eentje voor de liefhebber, de DER. Die stond los van de KNHS. Inmiddels alles opgeslokt door de KNHS, met bijbehorende ambitieuze insteek. Weg gemoedelijke sfeer. Onderweg word je ingehaald door jonge topruiters die je afsnauwen als je niet snel genoeg aan de kant gaat. Zo kan ik nog wel even doorgaan, niet zo mijn feestje... Ondertussen heeft de NVVR zich ingelaten met allerlei zweefkezen, paardencoaches, bachbloesemtherapieën, telepathie met paarden en weet ik veel, dus ik weet niet zo goed daar ik me nou nog wél thuisvoel. Het ouderwetse jaren 80 gebeuren, met een allegaartje aan trailers, functionele zadels met functionele dekjes, ipv bling bling dekjes en dito hoofdstellen. Waar vind je dat nog? Zelfs in Castricum vallen wij op op de parkeerplaats omdat de trailer niet bijpassend is bij onze bus en bovendien mijn trailer nog deels uit hout bestaat. Wie hééft dat nog En dan komen er ook nog eens twee moddermonsters mét wintervacht uit, met zadels van 10 a 20 jaar oud, met zonder bijpassend dekje en ook nog eens een bruin zadel met een zwart hoofdstel en het andere paard een zwart zadel en bruin hoofdstel. Naast je een keurig geschoren en gekapte Fries met roze setje en glimmers op z'n frontriem. Wel terug na 20 minuutjes stappen, want ja meteen 10 km bos in draf daarop moet je je paard trainen tegenwoordig. Serieus KNHS heeft een trainingsschema hoe je je paard kunt voorbereiden op een enjoy the ride rit van wel 15 km!

https://www.knhs.nl/nieuws/2016/trainen-voor-enjoy-the-ride-tip-1-maak-een-plan-bij-de-haard/

En voor die bureaucratische tent betaal je ook nog eens een godsvermogen......

Tja net afgelopen zomer verhuisd, jammer......

Arabesk schreef op dinsdag 23 februari 2016, 17:44:


Ik heb ooit dit endurance schema eens gevolgd, gewoon omdat ik eens te paard naar het werk van mijn man wilde (40 à 45 km). En ik maakte me toch wel zorgen of het niet te veel was (voor het paard, maar zeker ook voor mij!!! )
Netjes gevolgd tot week 10, niet verder geraakt: was heel zwaar, kruipt heel veel tijd in.

Gevolg: rit gedaan, de pech om heel veel kiezelpaden te hebben (voor de Belgen: Genker kiezel) en een paard dat dat op den duur niet meer zag zitten en zelfs in staking ging op de kiezel tussen 2 weides met prikkeldraden... dus delen te voet...
Uiteindelijk grote baan gekozen (was mijn plannetje ook kwijt en de weg ook, pre-smartphonetijdperk)
En toen mevrouw uiteindelijk in de verte de trailer in de gaten kreeg (we hebben een nogal origineel exemplaar), vertrok ze in volle galop er naar toe... Ik was moe, zij blijkbaar niet .
En toen mocht ze ook nog de industriehal gaan inspecteren.

Ik moet wel toegeven dat ze er toen fantastisch goed uitzag.

Marianne bij René Wielens webshop kun je van Agrobs een mooie slobber kopen, dat heet Alpengrünmash. Er zitten grassen, kruiden, lijnzaad, klein beetje wortel en pastinaak in. Dat is héél smakelijk spul, ruikt erg lekker. Bevat geen granen of melasse.
Misschien kun je dat eens proberen, mijn verzorgpaard was er gelijk dol op, terwijl ze normaal een voorkeur voor zoet heeft.

Mijn holistische da zegt dat magnesiumolie heel goed werkt bij mok. Het paard van een vriendin had al maanden mok, ze had alles geprobeerd wat er bij de reguliere da te krijgen was (ze werkt als da assistente), maar niets hielp. Magnesiumolie gesmeerd en toen ging het wél weg.

Toen mijn paard bij mij kwam werd hij gebracht met de mededeling dat hij in de winter echt op stal moest staan want hij was erg gevoelig voor mok. Zelfs op stal kreeg zijn vorige eigenaar het niet onder controle en in de modder zou het vast en zeker helemaal een ramp worden.
Inmiddels heb ik hem ruim 10 jaar. 24/7 buiten en natuurlijke voeding.
De eerste winter heeft hij een paar kleine plekjes gehad maar heb ik er niets aan gedaan. Sindsdien nooit meer mok gezien en dat terwijl hij echt in de bagger staat.
Ik ben ervan overtuigd dat zijn weerstand beter is geworden door het buiten staan, het kunnen bewegen dus doorbloeding en de natuurlijke voeding.

Hond!

Gericht sporten kan wel verschil maken om te compenseren voor een teveel aan zittend leven. Ideaal is het niet. :)

Jantine, kijk eens naar trec en rally (en trally) bij de nhav, daar ga je je wel thuisvoelen denk ik.

Sandra Finkelenberg schreef op dinsdag 23 februari 2016, 13:55:


Ha sandra,

Welkom hier! Je reageert op een heel oud bericht:).

Uit ervaring kan ik je zeggen dat natuurlijk huisvesten zeker wel mogelijk is hoor. Laat je paard gewoon kiezen of hij wel/niet een inloopstal in wil.

Merel Stoffers schreef op dinsdag 23 februari 2016, 21:57:


Maar wat compenseert dat dan?

Volgens mij is de enige manier zitten te compenseren: minder zitten. Echt, kom ik laatst bij de boerenburen op visite: "waarom ga je niet zitten"... nou ik sta net zo lekker!
Voor je het weet zit je anders weer uren op je gat.
Of zou ik in een vorig leven tóch paard geweest zijn

e m kraak schreef op dinsdag 23 februari 2016, 22:27:


Vergrote mobiliteit, net wat meer kracht, enz. waardoor een zwakke plek net wat 'weerbaarder' wordt.
Als je door je stressy kantoorbaan met computerwerk net last krijgt van je nek en rug... Of bezig bent serieuze rugklachten te ontwikkelen door je te drukke baan als verpleegkundige...
Dan kun je een hoop met sporten.
Maar uiteraard compenseert dat niet voor 'je zou beter niet continue onder stress zitten' (letterlijk en figuurlijk) of 'je zou beter bewuster bewegen en op je houding letten'.
Dan zou iemand zo een klachten waarschijnlijk niet eens ontwikkelen. Vandaar dat ik dat compensatie noemde.

Ligt er natuurlijk ook aan wat je precies onder sport verstaat. Dat moet in dit geval toch zinvol zijn, 'verantwoord' bewegen.

Merel Stoffers schreef op woensdag 24 februari 2016, 0:14:


Mwa, zitten is zitten, fysiek bekeken. Net zoiets als dat stilstaan stilstaan is voor paarden. Ik zie daar geen enkele compensatie voor, volgens mij is dat nu juist een denkfout. Het uurtje hobbelen in de zandbak is géén compensatie voor 23 uur in een pleebox opgesloten worden. De enige manier om de effecten van het feitelijk onnatuurlijke gedrag zitten/stilstaan te voorkomen is het gedrag zelf zoveel mogelijk beperken om zo de effecten te voorkomen.
Maar daar heeft je drukke verpleegster voorbeeld vast geen last van! En volgens mij krijgen die ook les in 'je zou beter bewuster bewegen en op je houding letten'. Leren tillen e.d., maar dat noem ik ook niet sporten.
Fysiotherapie noem ik ook niet sporten.
Sporten is toch geen onduidelijke term? Sporten: joggen, boksen en allerlei andere vechtsporten, voet- en allerlei andere ballen, tennissen, allerlei atletiek, schaatsen, etc., etc., etc. Ik heb het nut er nooit van begrepen. Sporten leidt steeds tot "topprestaties" die van iedere natuurlijke maat ontspoord zijn en tot logische blessures leiden, is het niet onmiddellijk dan vaak (ook) nog op termijn.

e m kraak schreef op woensdag 24 februari 2016, 1:11:

Compenseren is wat mij betreft een verkeerde term. Aanvullen lijkt mij beter.

Ik heb een zittend beroep, 28 uur per week. Ik vind mijn werk heel leuk en mijn inkomen brengt ook wel een aantal voordelen met zich mee, dus die 28 uur per week zittend werken is voor mij een feit. Ik heb geen behoefte om ander werk te zoeken.

Maar ik zit dus wel 28 uur per week (is niet helemaal waar hoor, met een stappenteller om sta je nog verbaasd hoeveel je loopt op een dag zittend werken!).

Anyway, sporten vult wat mij betreft aan. Zoals ik al zei, met alleen werken, hond uitlaten, fietsen en al die vormen van "scharrelen" werd ik niet alleen dik, maar vooral ook slap. Ik begon zowat tegen boodschappen doen op te zien omdat het zo zwaar tillen was. Niet best, zeker niet op mijn leeftijd, vond ik. Door gericht te sporten ben ik nu vele malen sterker geworden, waardoor alles makkelijker gaat. En dat kan wat mij betreft in geen enkel opzicht nutteloos zijn.

Kun je dat ook op andere manieren bereiken? Uiteraard! Maar ik vind deze manier leuk en het voelt goed. Van prestatiedrang heb ik geen last, daar ben ik veels te lui voor. En als je kijkt naar de grote groepen recreanten in allerlei divisies ben ik niet de enige. Dus dat sporten per see tot topprestaties leidt ben ik niet met je eens.