e m kraak schreef op woensdag 29 juli 2015, 1:35:


Ik heb gewoon het linkje naar hier gedeeld, en mss. zal ik zo ook een stukje van je 2e reactie delen, als je dat ook OK vind, over kennis delen en niet ;anger meer zwijgen...

Groetjes Marlies

Marlies Sanders schreef op woensdag 29 juli 2015, 22:26:


Tuurlijk OK. Alle respect voor jullie heldhaftige vreesboekstrijd. Nogal wiedes dat het daar gebeurt als het gebeuren gaat. Paardenbeulerij viral?

Ik vond dat een heel nuttige bijdrage, mij was in ieder geval niet bewust/bekend dat de wet eigenlijk al bestaat zoals je zei, maar dat het door de maatschappij toch gedoogd wordt... Kennis delen zijn we volop mee bezig en leuk daarvan is dat we echt geregeld berichten krijgen van mensen die voor bitloos en/of ijzervrij gaan, het is zo jammer dat we een vreesboek blijkbaar nodig hebben om de mensen te bereiken, maar ja, het is er en het werkt!!!

Groetjes Marlies

Hai, ik heb een gewetensvraagje: stel, ik stop met rijden, doe ik mijn paard dan te kort?
Hij (19jr) loopt met 3 shetjes, waarvan 1 zijn vriendje, 24u buiten met inloopstal. Zou hij zich voldoende vermaken met eten en rotzooien met de shetjes?
Hoe denken jullie daarover?
Gr. Ingrid

vagebond schreef op zondag 23 augustus 2015, 14:52:


Heel divers. Hoeft niet, kan wel. Je merkt het toch aan je paard? Als je paard blijk geeft van: "jeezus EINDELIJK gaan we weer es op pad" dan weet je het. En dat ligt natuurlijk weer aan hoe belonend het op pad gaan cumulatief ervaren is.

Wil je helemaal niet meer de wei uit met hem, of nog wel af en toe een wandelingetje ernaast maken? Als je nog wel naast hem op pad wilt gaan, zou ik me er persoonlijk geen moment schuldig over voelen. Als je hem helemaal niet meer uit de wei wilt halen, ligt het denk ik maar net aan het karakter en temperament van je paard. Ik denk dat het voor ons lastig in te schatten is, je zult zelf waarschijnlijk wel aanvoelen of je paard het altijd leuk vond om op pad te gaan.

Mijn pony's komen in de winter maar weinig buiten hun wei, omdat ik i.v.m. werk doordeweeks bijna nooit bij daglicht bij ze ben. Soms voel ik me daar wel schuldig over. Het helpt mij dan om me voor te stellen dat het geen pony's maar schapen zouden zijn. Bij een wei vol schapen vragen de meeste mensen zich niet af of het sneu is om die dieren alleen maar binnen de omheining te houden

Schapen kennen niet anders dan die wei. Een paard dat voorheen volop erop uit is gegaan en daarna ineens niet meer, zal het best gaan missen. Erop uitgaan sterkt het zelfvertrouwen en dat is toch wel een heel mooi kado dat je je paard kunt geven. Dat hoeft niet persé onder zadel, maar kan ook aan de hand.

Ik kan mij persoonlijk niet voorstellen dat een paard het prettig vindt met iemand op zijn of haar rug. Ik rij lang zo vaak niet meer en heb eerder last van schuldgevoel met rijden!
Denk dat je je paard er juist veel plezier mee doet lekker in de wei te laten en inderdaad eens gaan fietsen of wandelen of spelen samen.

Jean Mclean schreef op maandag 24 augustus 2015, 7:48:


Dan moet je toch eens deze site goed gaan lezen:

http://www.homocaballus.eu/NL/welkom.php

Tja, zoals ik al zei, ik vind persoonlijk dat een paard liever niet dan wel iemand op zijn/haar rug heeft. Ongeacht wat deze meneer er van vindt. Hij schreef trouwens jaren geleden op deze site. Ik geloof dat hij het met niemand eens was
Als je het echt goed wil doen vanuit het paard dan moet je hem/haar in een kudde zetten met heeeel veeel ruimte en afwisseling van landschap lijkt mij.
Kiezen tussen rijden en op een vaste plek staan, nou..ik denk dat de paarden dan liever op een vaste plek staan

Jean Mclean schreef op maandag 24 augustus 2015, 7:48:
Antropomorfisme.


Anders dan onder zadel kun je niet af en toe vol gas geven zoals bij het behendigheids-crossen over smalle duinpaden. Ik heb de stellige overtuiging dat paarden daarvan genieten.
"Lekker in de wei" klinkt sympathiek vanuit menselijk oogpunt met daaraan gekoppeld het visuele beeld van grazende paarden, maar als je 24/7 "lekker in de wei" staat terwijl je het ook anders kent, is de term "veel plezier ermee mee doen" niet helemaal op zijn plaats.

Coralie schreef op maandag 24 augustus 2015, 11:20:


Hartstikke mooi dat die website nog bestaat, zeg!
Voor Peter weegt ethiek heel zwaar, voor mij juist niet. Zo af en toe door de jaren heen heb ik PN voorgehouden dat alle ethiek t.o.v. andere diersoorten hypocriet, inconsequent en onwetenschappelijk is als je ze net zo makkelijk mag (laten) vermoorden. Zo doende is ethiek niets anders dat het toppunt van een culturele consensus in "wij vinden" zonder onderbouwing.

Het is denk ik echt niet zo dat paarden een hekel moeten hebben aan bereden worden. Het is eerder zoals met de vraag van TS... de een wel de ander niet. En dat hangt weer samen met het geheel aan herinneringen, verwachtingspatronen en beloning.
Gezien de globale praktijk van onderwerping, knevelarij en geleerde hulpeloosheid zullen er veel zijn die het "niet prettig vinden" maar volgens mij kan het ook weer niet zo zijn dat een paard dat vrolijk aan komt huppelen en zich presenteert om vooral snel te zadelen en op pad te gaan daar een hekel aan heeft.
Ik ben er van overtuigd dat de twee hengsten die ik de afgelopen 30 jaar bereden heb dat behoorlijk prettig vonden!

Ik heb besloten om 1x per week te rijden en ook in de bak spelletjes te doen met hem. Ik heb het gevoel dat hij het fijn vindt om buiten te rijden, heeft altijd de oortjes naar voren en is voorwaarts. Af en toe een hap uit een boom, lekker relaxed. Ach, hij is tenslotte 19jr.
Pas als hij iets gaat mankeren, ga ik er definitief mee stoppen.
Bedankt voor jullie reacties.
Gr. Ingrid

prima oplossing lijkt mij. Zo doe ik het ook!
ps oortjes naar voren betekent toch niet dat ze blij zijn maar opletten wat er voor hun is. Het voorste paard heeft zijn oren naar voren, en het achterste paard de oren naar achteren gericht

e m kraak schreef op maandag 24 augustus 2015, 12:45:


Leuke youtube, maar zegt niet of er ook gereden gaat worden he?

Maar ben het met HC eens dat de mens/ruiter de zwakste schakel in het geheel is.