Coralie schreef op donderdag 18 december 2014, 17:57:
> Het gaat erom dat de steunsels niet naar BENEDEN kunnen groeien bij
> paarden waarbij het hoefmechanisme wordt verhinderd door hoefijzers.
> Ze zoeken dan een uitweg naar boven, gaan tegen het hoefbeen aan drukken,
> en veroorzaken daardoor
HKO.
Niet zozeer direct tegen het hoefbeen, maar persen het straalkussen weg en laten heel weinig ruimte voor de diepe buigpees.
>
> Als steunsels een dubbele zool maken dan groeien ze toch wèl (schuin)
> naar beneden, en dus niet omhoog richting kroonrand en hoefbeen.
> Dubbele zolen zijn ook niet fijn voor de hoeven, maar zullen nooit
HKO > veroorzaken (wel andere problemen!).
>
> Wat Egon zei: dat hij betwijfelt of dit probleem (
HKO) optreedt bij vrij
> lopende paarden zonder ijzers..
> (Dat hij dat, met zijn zeer ruime ervaring, nooit heeft gezien..)
> Dat bracht mij op de gedachte dat het rechtstreeks een gevolg moet zijn
> van de hoefijzers.
> En Piet drukte op de mee-eens-knop..
Ik zie het bij zgn. traditioneel bekapte hoeven. Hoge hielen, lange rechtopstaande steunsels die meedragen. Ijzerpaarden natuurlijk ook want die worden allemáál verkeerd bekapt en die hebben de minste natuurlijke slijtage. Zodra een paard meer hoefwand (steunsel) groei dan slijtage heeft, wordt het omhoog geperst. De steunsels, die zelfs inwendig wel bijna tot aan de kroonrand kunnen zitten, maar ook de hoefwand zelf, getuige de opwaartse boog in de kroonrand. Het gaat bijna altijd samen....een flare in de kwartieren betekent een vervormde kroonrand.
Over de zool uitwaaierende steunsels, betekenen een verdringing van de zool en daarmee een dunne zool met langdurige gevoeligheid voor bv. steentjes als het niet wordt opgelost.
Piet
Elke dag één keer de rasp heen en weer halen
is óók bekappen
Warboel
