Waarom zou je per se een Nederlands paspoort willen hebben? Als dit paspoort is uitgegeven door de Ierse stamboekorganisatie, is het toch ook gewoon geldig hier?

Ik heb 2 Schotse Highlandpony's. Mijn merrie is geboren in Schotland, en had dus een Schots paspoort. Ik heb haar drachtig gekocht, en haar zoon is dus in Nederland geboren. Omdat er geen Nederlandse stamboekvereniging voor dit ras bestaat, moest ik voor hem ook een Schots paspoort aanvragen.

De indeling van de Schotse paspoorten is wat anders (je moet bijv. in plaats van aftekeningen - die bij dit ras ongewenst zijn - de plaatsen en soorten kruinen in de vacht aangeven en benoemen), maar het paspoort is gewoon geldig hier. Ik heb ervoor gekozen om mijn jongste pony niet te laten chippen, en in plaats daarvan zijn DNA-profiel te laten vastleggen. De code van zijn DNA-profiel is door de inspecteur gewoon in zijn Schotse paspoort geplakt, en voorzien van een KNHS-stempel.

Het enige 'probleem' dat ik met het afwijkende paspoort heb gehad, is dat de veearts altijd een hele tijd moest bladeren voordat hij de pagina gevonden had waar de entingen in genoteerd moesten worden . Inmiddels laat ik mijn pony's niet meer vaccineren tegen influenza, en krijgen ze alleen eens per zoveel jaar een tetanusenting.

Mag ik vragen hoe vaak jij dat doet Wieteke?

Groetjes Marlies

Marlies Sanders schreef op donderdag 6 november 2014, 13:50:


De tetanusenting laten geven, bedoel je? Dat wil ik binnenkort weer een keer laten doen, de laatste keer is nu bijna 5 jaar geleden. Had het afgelopen jaar willen doen, maar na Dibble's hoefbevangenheid vond ik het fijner nog een tijdje te wachten. Tot hun vorige enting kregen mijn pony's trouwens wel gewoon jaarlijks de influenza/tetanuscombo, omdat dat verplicht was op de pensionstal waar we toen stonden.

Eerst moet ik nog eens goed oefenen met Dibble, want zij heeft wat issues met vreemden die aan haar lijf zitten, laat staan als die ook nog iets van haar moeten . Inmiddels geeft ze op commando kusjes aan vreemden, dus het begin is er. Ik moet alleen nog de tijd nemen om echt gestructureerd naar de daadwerkelijke injectieprocedure toe te werken (op Connection Training wordt heel duidelijk een stappenplan beschreven waarbij ze een stationary target gebruiken om de focus wat te verleggen: de opdracht 'WEL je voet op de target houden' lijkt me voor Dibble veel beter werken dan het 'NIET weglopen' dat ik vroeger altijd probeerde af te dwingen). En een fijne veearts vinden die bereid is om zo nodig eerst voor alleen een oefensessie langs te komen (betaald uiteraard ).

Wieteke schreef op donderdag 6 november 2014, 14:04:

Van de zomer tetanus na 4 jaar weer es laten enten. Voor de rest niks. Ik leg de paspoorten van 2 verschillende nationaliteiten alvast klaar op de juiste bladzijde, wel zo handig M'n 2 van oorsprong Poolse paarden hebben Nederlandse paspoorten, m'n Frans en Nederlands paard Belgische. M'n paarden DA haal ik uit België, heb zelf een NL paspoort en ik woon in Duitsland. Een internationaal gebeuren dus
Herkenbaar. Onze Tofik moest ik ook ff oefenen. Des te dichterbij hoofd, des te enger. Een paar weken voor de geplande injectie heb ik elke dag met een spuit geoefend. Hem 'geinjecteerd' in z'n hals en ff geknepen zodat hij wel een soort prik voelt op dat moment. Heb het ook anderen laten doen. Toen de arts kwam was het een fluitje van een cent maar nou moet ik wel zeggen dat m'n DA een echte paardenvrouw is, zich totaal op haar gemak voelt tussen de paarden en we al kletsend over hoe haar paard mensen haar kont toekeert om gekrabd te worden de inentingen zetten haha. Perfect zoiets. Al m'n paarden reageren super op haar. Geen enge vibes omdat er 'iets engs' moet gebeuren dus ook.
Nu heb je ook het voordeel dat tetanus niet intraveneus is, dus niet een bloedvat gezocht hoeft te worden en het ding er tsak, in zit.

Onze dierenarts doet dat ook ja, laat m maar eens even lopen , en in het voorbij gaan, wacht effe tjak, klaar!
Nu zijn mijn dames ook niet zo moeilijk hoor, ook voor de intraveneuze blijven ze gewoon stil staan...
Groetjes Marlies

Hoi ik ben druk op zoek naar een geschikt paard.
Nou heb ik er 1 gevonden en die vind ik echt heel leuk.
Ik ga er overmorgen weer naar toe om nog is te rijden en kijken of ik het zeker weet.

Maar waar ik mee zit.
Heb al een stal plaats gevonden en deze gereserveerd.
De stal plaats is echter pas volgende maand beschikbaar.

Nu zit ik met stel ik vind het paard helemaal het einde en wil hem echt kopen.
Hoe dan regelen met de eigenaar van het paard?
Paard moet dan nog even bij de eigenaar blijven staan.
Maar dan wel zo dat de eigenaar het paard niet als nog aan een ander verkoopt.
Hoe kan ik dit het beste aanpakken?
Want mijn gevoel zegt eigenlijk al dat ik het paard heel graag wil hebben.

Annna schreef op woensdag 21 januari 2015, 10:25:


Solide koopcontract lost dat allemaal op.


Ik zou beginnen met een blik professionals, zoals een goede "natuurlijk" cq. modern bekapper, naar het gewenste paard te laten kijken (je wilt niet weten hoeveel paarden ik heb laten voorbijgaan vanwege onvoldoende goede hoeven).
De tandem hoefsmid/dierenarts komt daarbij bij mij op de laatste plaats; veterinaire aankoopkeuring (met het obligate buigproefje etc.) vind ik uiterst dubieus.

Annna schreef op woensdag 21 januari 2015, 10:25:


Als je hem betaalt is-ie toch van jou, los van waar hij gestald staat? Zorg wel voor een koopcontract of betalingsbewijs zodat vast staat dat jij de eigenaar bent. En vraag zijn paspoort.