trea hoex schreef op zaterdag, 28 mei 2005, 14:19:


Tja...klagen doe ik er niet over hoor, ik hoef ook geen gewicht mee te sjouwen he haha.....maar uhhh...wel eens goed rond gekeken.
Dikke mensen vallen nauwelijke meer op...moet je eens horen wat voor een opmerkingen je krijgt als je te mager bent....
Gaat het wel goed met je? Oww...die heeft vast een enge ziekte...of je wordt zoals hier zelfs met een touwtje vergeleken......en meer van dat soort dingen weerhouden mijn er bijvoorbeeld van om in een zwembad aanwezig te zijn.
Zo zie je...ik ben er niet altijd blij mee dus....

Gr, Nick

<OL>
<LI>1 Kniptangetje</LI>
<LI>2 Stukje Rattestaart-vijltje</LI>
<LI>3 Potloden etui of Autoradio-hoesje</LI>
</OL>

Mijn dochter belde net, terwijl ze een buitenrit maakte.
Of ik effe meteen die hoeven wilde komen bijwerken, omdat één hoef,
aan de binnenkant, een scheurtje in de hoefwand had.

Was niet zo groot, maar omdat het iets omgebogen, keihard
en scherp was, fungeerde het als een soort mesje die net boven
de andere achterhoef was geschaafd, en zo een klein wondje had gemaakt.

Allemaal natuurlijk niet zo ernstig, maar een paar druppels bloed is niet
nodig als het makkelijk te voorkomen had kunnen worden.
Een klein scheurtje voorkomen is tijdens een buitenrit niet te doen,
dus zou de ruiter ter plekke dat messcherpe omgebogen stukje hoefwand
ZELF moeten kunnen afknippen en gladvijlen.

Mijn dochter zag daar wel wat in.
In de schuur vond ik nog een doodgewoon kniptangetje (15 cm) en een
oude rattestaartvijl die ik op het dikste gedeelte afbrak tussen
de bankschroef (afzagen gaat niet). Ik hield het dikste gedeelte
over (ook 15 cm).

Een oud autoradiohoesje (pennen-etui kan ook) om de twee
"hoefgereedschapjes" veilig in te vervoeren in een rug of zadeltasje,
maakte het "Hulp Voor Onderweg Setje" compleet.

Mocht tijdens een buitenrit je paard door wat dan ook, een scheurtje
oplopen is het nu een kleine moeite het stukje meteen af te knippen en glad
te vijlen. Scheurtje is meteen weg en kan dus nooit verder doorscheuren
of iets openhalen door de scherpe randjes.

Misschien weet iedereen het al, maar voor de degene die het niet wisten..........

Groetjes Rijk

Rijk Janssen schreef op zaterdag, 28 mei 2005, 18:14:


Op lange tochten neem ik o.a. mee:
- megascherp mes met scandinavisch blad
- kleine hoefpeuteraar van gevouwen draad
- plastic handvijl van Dick; model nagelborstel
Verder doe ik dinsdag een latigo-riem om als broekriem en steek een strotouwtje in een zak.

Piet schreef op vrijdag, 27 mei 2005, 18:12:

(knip)>>

Hallo Piet,
Ik heb een paard met een zwak been links achter.
Dat zwakke been wil ze altijd heel gemakkelijk geven om te laten bekappen.
Maar soms, als links achter erg zeer doet, wil ze rechts achter niet op tillen. Omdat ze links achter niet wil belasten.
Of te wel: het been dat een paard niet wil optillen is juist meestal het STERKE been.
Groet,
Coralie

Nick Altena schreef op zaterdag, 28 mei 2005, 17:50:


Ja absoluut krijg je een scheve stand, daarom probeer ik er ook iets aan te doen.
Nee je bent in de war met Don, die kreeg vanwege zijn hko.htm">hoefkatrolontsteking een middel. Daar ben ik mee gestopt toen hij van de ijzers ging, dus op dag 1 toen hij bij ons kwam. Don draaft en galoppeert over elke ondergrond. Carlos heeft nooit iets gehad aan zijn benen tot nu. Misschien is een soort bok met een mat of een band wel een heel goed idee. Ik zal het eens overleggen .
Groeten
Piet

Coralie van Wingerden schreef op zaterdag, 28 mei 2005, 18:24:


Dank je Coralie voor je meedenken, maar dat is me bekend. Het is altijd het minst pijnlijke been wat niet omhoog wil. Maar het is bij zo'n ouwe knar ook heel goed mogelijk dat het ergens in zijn rug zit,
misschien dat een dierenarts iets voorschrijven of is er wat homeopatische hulp.
Piet

Hoi Huertecilla,

Jij pakt het professioneel aan, en dat moet ook wel met die afstanden en omstandigheden die jij en je paard moeten doorstaan.

Maar de meesten die effe op zaterdag of zondagmiddag een buitenritje maken nemen volgens mij nog geen nagelvijl voor zichzelf mee. :)

Noem jouw rijtje op, en de meesten zullen zeggen: "O, maar mijn buitenrit
is niet zo lang en zwaar, dus waar maak ik me druk om".

Tot je nog een kilometer of vijf met een "mesje aan de achterhoef" naar huis moet rijden en onderweg dat mesje het andere been net boven de hoef bewerkt tot bloedens toe.

Voor die "huis tuin en keuken buitenritjes" is zo`n doodgewoon, goedkoop, overal te krijgen hulpsetje zo bij elkaar gezocht en dan ook INDERDAAD MEEGENOMEN op zo`n kort zaterdag of zondagmiddag buitenritje. :)

Groetjes Rijk

Trudy schreef op zaterdag, 28 mei 2005, 2:41:

(knip)> En dan word ik gemeen!!

Hoi Trudy,
Dat is nu juist het probleem! Dat je gemeen wordt.
Want natuurlijk heb je gelijk, maar dat wil niet zeggen dat Egon géén gelijk heeft. En door gemeen te worden, zoals je het zelf noemt, ga je iemand kwetsen op dingen die er helemaal niets mee te maken hebben.

Ik vind jouw bijdrage verfrissend, en ben blij dat je het voor de ruins opneemt.
Velen van ons hebben ruins, en houden daar erg van. En dan zijn opmerkingen als die van Egon vervelend om te horen. Kwetsend zelfs.
Alléén: Egon heeft het niet bedoeld om iemand wie ook te kwetsen. Het is gewoon zijn overtuiging, zoals iedereen wel de één of andere overtuiging heeft.

Jij voelt je gekwetst en gaat terug kwetsen. Omdat je niet in de gaten hebt dat Egon jou absoluut niet heeft willen kwetsen!
Een beetje genant, om die posts allemaal telezen. Maar ik zit al langer op PN en heb jouw verhitte reacties al vaker langs zien komen en weet dat het altijd wel weer goed komt.
Maar voor nieuwelingen op dit forum moet zoiets erg vreemd en onaangenaam overkomen.

Zo zit jij nu eenmaal in elkaar, en het zal wel niet de laatste keer zijn dat je een frisse wind wilt laten waaien en er dan gelijk maar een tornado van maakt.
Het zij zo.
Groet,
Coralie

Rijk Janssen schreef op zaterdag, 28 mei 2005, 18:42:


ik heb een koetsiersmes (die van de Lidl uit de reclame) en daar zit alles aan, hartstikke handig! Neem het alleen nooit mee als ik ga rijden.... maar goed, ik ga ook niet zo ver van de boerderij af

Hoi,

Welk soort teugels hebben jullie aan een touwhalster zitten ? ik vind namelijk de witte touwteugels niet mooi om te zien en ook niet fijn rijden. En ik zag dat Ilona met zwarte teugesl rijd aan een touwhalster, veel mooier !!
Wie heeft er ervaring mee ?

Groetjes,

Mariss

Mariss schreef op zaterdag, 28 mei 2005, 20:00:

****************

Ik heb gewoon 2 savvystrings eraan geknoopt. 1 rode en 1 witte hihi.
Die zijn net lang genoeg en lekker licht.

Ik vind die gewone teugels veeeeel te zwaar en absoluut niet lekker rijden.

Bij de botenzaak kun je vaak ook fijner katoenen touw kopen dat heel geschikt is (en goed betaalbaar).

Rijk Janssen schreef op zaterdag, 28 mei 2005, 18:42:

Mógen doorstaan


Je hebt 100% gelijk, Rijk.
Als je standaard een goed, en dan bedoel ik écht goed, mes met een vast lemmet van een cm. of 7 meeneemt aan het zadel, dan heb je al genoeg bij je voor 1000 - 1 dingen en die éne improviseer je. Ik zou ook áltijd een strotouw meenemen. Met mes en strotouw kom je een heel eind met noodreparaties. Verder heeft in NL naar ik begrepen heb iedereen een mobiel bij zich toch?!
Ik neem dinsdag zowaar ook zo'n ding mee (om het thuisfront te informeren zodra ik van de berg af weer dekking heb) en ook een hartslagfrequentie-meter als horloge. Normaal leef ik gelukzalige vergetelheid zonder mobiel en horloge

Ga maandag de losmaakrit rijden met de 'bagage' aan het zadel om te kijken of ik nog dingen anders moet doen.

Mariss schreef op zaterdag, 28 mei 2005, 20:00:


Je kan er toch alles wat je maar wil aanknopen?! Wij reden met lekkere leren teugels eraan.
We gebruiken nu het liefst zálige rondgenaaide teugels van Herman Oak tuigleer. Gewoon simpel blank, geruwd leer, bevestigd met een zwevende gesp; functioneler bestaat niet en we hebben ze open en gesloten. Komen via Nell (Moms_Money op ebay) van een Amish leerbewerker.

Dat heb ik niet echt gemerkt dan. Ik heb stage gelopen bij een tinker fokker (naam ga ik niet noemen).
De hoeven daar waren echt niet zo goed, maar ze liepen wel de hele dag en nacht buiten (op het land).
Oke, er werd ook niet geregeld iets aan gedaan, maar er waren enorm veel flares, brokkel hoeven, scheuren enz. Soms zelfs zo erg dat de hoef in 3 stukken werd verdeeld door 2 enorme scheuren!
dan pas werd er een hoefsmid bij gehaald en die mocht er dan een stuk af knippen en enorm bij raspen zodat de hoef er weer enigzins uit zag.
de paarden die voor de kar liepen werden wel vaker gedaan. Maar die stonden dan ook op ijzers (extra dikke zodat ze langer mee gingen).
Ik weet niet of de hoeven van deze paarden wel van betere kwaliteit waren als het gemiddelde paard in dezelfde omstandigheden.
Er stonden wel een stuk of 30 tinkers.