Elise Roggekamp schreef op donderdag 12 juni 2014, 20:37:

[knip]

T-s-j-a, of dit uw laatste post op PN was zal zich vanzelf wel uitwijzen, dat is niet aan ons.
Er is nmm geen sprake van gebrek aan respect geweest. Het functioneren van PN is even wennen, dat wel, maar ik denk dat het een heel warme, goede plek op inet is waar u vrijwel meteen een perfect antwoord kreeg.
Ik denk zelfs uw ongeduld te snappen, eigen aan mensen die maar 1 paard hebben en dat eigenlijk te jong gekocht hebben om direct aan hun wensen te kunnen voldoen.
Echter een toch wat arrogante houding van nieuwe bezoekers die verwachten naar de mond gepraat te worden vindt hier geen weerklank. Vooral niet als het om zaken gaat die redelijk goed onderzocht zijn en waar we een berg ervaring en zekerheid over hebben.
Als je het dan zelf toch allemaal al zo goed weet is het toch vragen naar de bekende weg? Ik hoop van harte dat die weg voor uw paard niet dood loopt.

mirel schreef op donderdag 12 juni 2014, 21:09:

[knip]

Ik ken jullie, en de situatie, niet goed genoeg om daar iets zinnigs over te kunnen zeggen.
Als ik jou was zou ik even rustig afwachten, alle info hier bij elkaar genomen. Je hebt net (alweer, voor Storm) een nieuwe locatie waar je heel blij mee bent. Geniet daar nou even zoveel mogelijk van met je Stormpje en zorg dat hij niet te dik wordt want daar kunnen paarden nou eenmaal heel slecht tegen. Kun je/mag je daar PP maken?

Christel Provaas schreef op donderdag 12 juni 2014, 13:54:


Christel dan ben je een van de weinigen, ik hoor meestal juist andersom, dat mensen het toch achteraf wat teveel vinden en als ze dat vooraf hadden geweten, hadden ze er geen tweede bij genomen.
Gelukkig zijn er ook mensen die het wel geweldig vinden

Met een pensionpaard heb je weer de voordelen dat je wat hulp hebt, handig voor als je eens weg bent. En het kan heel gezellig zijn, zeker als je iemand uitzoekt met dezelfde instelling (PN)

Goed idee om gewoon te gaan helpen bij mensen in je omgeving die je om hulp vragen. Zo kun je vast een stukje ervaring opdoen en zelfs wat naam opbouwen en krijg je zelf ook een beetje het idee of je het leuk vind (wat betreft omgang met eigenaar, want omgang met paarden vind je al leuk).
Als dat heel goed gaat, kun je altijd nog die opleiding gaan doen en als je nu alvast een kleine bijdrage vraagt, kun je daarmee sparen voor de opleiding

Goed idee
Het helpen vind ik al leuk, als ze maar luisteren naar me
Komt vast goed, is het niet linksom dan wel rechtsom!

Mensen met paarden hebben de hemel op aarde, maar
als zij sterven valt er weinig te erven.

Talitha schreef op vrijdag 13 juni 2014, 17:09:


Pas maar goed op, zeker als je geld vraagt, in verband met het aansprakelijk kunnen stellen...

Merel Stoffers schreef op zaterdag 14 juni 2014, 0:16:


Hoe bedoel je dat Merel? Waarvoor aansprakelijk stellen?

Talitha schreef op zaterdag 14 juni 2014, 10:15:


Aansprakelijkheid bij schade. Oftewel: het is niet verstandig onverzekerd les te geven.

Nee ik ga mensen geen les geven, daar ben ik veel te onervaren voor. Ik help weleens iemand met bv trailerladen , daar vraag ik niets voor. Ik wil laten zien dat het ook op een leuke manier kan ipv met touw erachter en de druk opvoeren

Mensen met paarden hebben de hemel op aarde, maar
als zij sterven valt er weinig te erven.

Aoife Berserik schreef op zaterdag 14 juni 2014, 13:56:


Bij voorbaat, ik neem je niet in de zeik, mijn vraag is serieus: leg eens uitgebreid en gedetailleerd uit incluis de hele omgeving hoe je dat doet?

Ik kan dat nml. niet zomaar. Iets als "trailerladen" is voor mij, hoe ik omgang met andere diersoorten opbouw, een mogelijke toepassing die niet los staat van die opbouw. Dat begint met de kleuterklas van correct leren klikkeren, en dat vraagt op de beurt om een andere andere visie, perceptie en kennis van hoe leren en interactie werkt.
Dit probeer ik nu al een jaar of 10 op PN aan de neuzen te hangen, en PN is dan nog een relatief welwillend publiek

Je geeft zelf al aan "ipv met touw erachter en de druk opvoeren". Ik ken dat soort situaties ook wel en nog veel meer "peerdekerel"-truuks, je bent het gebruikelijke machogedrag (m/v hoor!) erbij nog vergeten. Ik kan niet met die mensen omgaan, het kost teveel energie die niet beloond wordt, ik wil het niet eens meer.

Weet niet goed hoe ik dat uit moet leggen, moeilijk. Vorige week bv waren 3 meiden en een man aan het klooien met een paard de trailer inkrijgen. Ik ben er op afgestapt en gevraagd of ik even moest helpen, ja graag!! Ze waren bezig met zwepen en touwen in de weer en het paard in kwestie was niet gecharmeerd van de druk en wilde na 30 min nog niet. Ik ben een fan van clickeren dus heb ik hem met veel geduld, beloning en zonder druk met 10 min de trailer ingekregen. Hoe ik het doe, tja geduld en belonen op het goede moment.

Zo heb ik vorig jaar een kennis ook geholpen met trailerladen. Deze beste man had een paardentrainer ingehuurd (volgens haar was het paard in de top 5 van haar meesst moeilijke paarden) om de klus te klaren en dat lukte voor een hele dag een keer of 2, daarna een paar slechte ervaringen en paard ging steigeren, draaide zich om en rende weg. ik heb aangeboden om hem te helpen (heb er geen ervaring mee) en met clickeren en geduld stond ze zonder mopperen na een week of twee in de trailer, nooit in 1x maar bij de tweede keer altijd.
Dus nogmaals het gaat op gevoel ofzo

Mensen met paarden hebben de hemel op aarde, maar
als zij sterven valt er weinig te erven.

Aoife Berserik schreef op zaterdag 14 juni 2014, 20:33:


Hartstikke tof! Maar ik bedoelde eigenlijk meer, hoe ga je met de situatie en de mensen om?
Je zal toch de touwen en zwepen weg moeten zien krijgen, de bedieners moeten bedaren en ophouden met agressie. Dat vind ik allemaal veel knapper dan een paard in een karretje sturen.