Hoi!

Ik lees veel en plaats weinig (sorry!) ...maar dit wilde ik wel even laten zien!
Ik heb in december vorig jaar een veulen van 6 maanden gekocht, en deze als maatje bij mijn merrie gezet, zodat ze samen door het leven kunnen gaan.
Dit veulen (Rena) is bij mij direct op ander voer overgegaan. Ik kan niet zeggen dat haar leefomstandigheden ook drastisch zijn veranderd... Ze komt bij een paardenmelkerij vandaan, ze had daar beschikking over een betonnen ondergrond, keuze uit binnen of buiten staan.
Bij mij heeft ze een wei met schuilstal (container met harde bodem).
Enige verandering is psychisch (rust in haar leven en mijn merrie adopteerde haar meteen als dochter, haar eigen moeder liet haar links liggen) en voer.

De hoeven zijn qua structuur duidelijk aan het veranderen. Ik heb haar nu een half jaar, en de hoeven zijn tot de helft vernieuwd dus, steviger geworden. Op 1 achterhoef heeft ze een beschadiging, op 1 voorhoef heeft ze een echte openstaande spleet, dit is exact de overgang oude hoef-nieuwe hoef.






Vond het de moeite waard om te laten zien wat een hoef kan veranderen....
Groetjes!

jacqueline postmes schreef op vrijdag, 27 mei 2005, 8:51:


Euh, waar stinkt diesel naar? Ik heb er máánden achter gezeten en het verbrandingsproduct van olijfolie is niet alleen een wereld gezonder, het ruikt ook een wereld beter. Pompsap-rook stinkt pas écht.

@Ilona: Wat verbouwen en onttrekken aan het voedselproces betreft ben ik wellicht niet duidelijk genoeg geweest. De gemiddelde paardentrailertrekker heeft minimaal 1½ hectare goede landbouwgrond nodig om in het jaarverbruik te voorzien. Als er 1000 paardenliefhebbers op overgaan is dat 1500 hectare goede landbouwgrond waarvan de meest hoogwaardige voedingsproducten afgefikt worden die dan vervolgens weer ergens anders vandaan moeten komen etc. Ik vind dat je dus beter een afvalproduct kan hergebruiken.
Het massaal op bio-diesel gaan rijden is trouwens een illusie zoals je uit het bovenstaande voorbeeld kan zien. Afgewerkte frituurolie, WVO, idem. Ik ga in ieder geval zo weer een vat halen

Morrie schreef op vrijdag, 27 mei 2005, 9:15:


Of vegetarisch natuurlijk en gezond is daar kunnen we ook weer eens een boom over opzetten. Maar voordat we hier een hele discussie over krijgen denk ik dat ik je zo wel kan vertellen dat er onder het PN-publiek een groot aantal "bewuste" mensen zit. Het kan bijna niet anders of je liefde voor het paard doet je walgen van de vleesindustrie (en dat is wat anders dan natuurlijk en gezond), en je bewustzijn dat natuurlijke voeding voor het paard beter is heeft ook betrekking op jezelf natuurlijk. Wijzelf eten biologische groente, hebben een zonneboiler, energiezuinige apparaten, etc.
Verder verkwisten we veel stroom in ons computerpark, o.a. ten behoeve van de website , hebben we veel papier verbruikt voor het natuurlijk bekappen boek, en hebben we een bijzonder onzuinige Dodge. Ach ja, je wilt natuurlijk ook leven. We werken er echter wel aan. Binnenkort is de webcam mobiel en dus noodgedwongen op zonne-energie, we hebben net een zuinig dieseltje erbij gekocht voor de lange afstanden, etc.


Ik sta altijd een beetje met verwondering te kijken naar mensen die met het mengen en afwegen van het voedsel van hun paard bezig zijn ("dit is goed voor de vitamientjes, niet te veel hiervan anders wordt ie te dik"), ondertussen aan een sigaret zuigend en na het zware werk een kroketje verorberend. Waarom zou de gezondheid van je paard belangrijker zijn dan de gezondheid van jezelf? En wat is het nut als het paard weliswaar gezond maar alleen achterblijft omdat de eigenaar is bezweken?

Groeten,
Frans

Monique Verhaar schreef op donderdag, 26 mei 2005, 20:48:


Dag Monique

Graag wat meer uitleg over het soort land waar ze komen te lopen.
Is het grasland, zijn er stukken zand....
Wat soort paarden heb je?
Hoe is hun eetgedrag nu?
Zij er nu al ronde paarden bij?
Op hoeveel en wat soort land staan ze momenteel?

gr.
Els

Hoi,

Ik heb ergens gelezen dat het eraan ligt wanneer je paardje buitenstaat.
Ze mogen niet in de ochtend en avondschemering buiten staan maar gewoon
overdag wel. Dus optijd binnen zetten dan denk ik.
Groetjes Thea

Morrie schreef op vrijdag, 27 mei 2005, 9:15:


Wat dénk je Morrie; we roken niet, drinken zéér matig, ontbijten met vers fruit, maken onze eigen (roquefort)geitenkaas, bakken vaak eigen brood, hebben een ecologische moestuin, doen veel lichamelijk werk, leven in de berglucht, drinken bronwater, neuken als konijnen etc.
Verder proberen we, zoals Peter terecht opmerkt, zo weinig mogelijk afval te produceren. Ook zo weinig mogelijk km's te maken inderdaad o.a. door altijd combinatie-ritten te maken.
Dus ja; het is een totaal-plaatje bij ons.

Frans Veldman schreef op vrijdag, 27 mei 2005, 9:37:


Of directer: veel te zwaar is.... Moritz kan met die 30 kilo van Morrie niet zitten, daar niet om, maar het punt is duidelijk. Een paardenrug is toch al niet berekend om erop te gaan zitten dus elke kilo teveel is .... téveel. Ik schaam me daarom diep voor mijn door metalen delen zware botten
Ook kun je veel beter en voor je paard lichter rijden als je in een goede conditie bent en niet stijf met een vette zwemband.
Je moet niet alles te zwaar opnemen, niet overdrijven, maar erover nadenken is niet slecht.
Ok, tijd voor een rit.

Dun’aldy, dunalino – wild!baby – Okuwa-tsé

Dit is een poging om een klein beetje duidelijkheid te brengen in de verdunningskleuren bij paarden, onze zoektocht naar de natuurlijke kleur van het natuurlijke paard.
Elk kenmerk wordt genetisch bepaald door een gen van de moeder, samen met een gen van de vader. Zijn die twee verschillend dan spreken we van ‘heterozygoot’, zijn die twee dezelfde dan spreken we van ‘homozygoot’. Van belang voor wat volgt.

DUN (D.): in het nl. “wildkleur” : verdunt de body-kleur (rood én zwart), maar behoudt de kleur van de punten (points = manen, staart, neus, onderbenen). Daarbij komen aalstreep, ezelskruis (schouderstreep) en tijgerbenen (Holly van Pien) boven water, dit zijn primitieve aftekeningen waarmee moeder natuur een poging doet om het paard te kamoefleren tov zijn omgeving. Extreem te zien bij tijgers, luipaarden, ocelots, genetkatten enz tot zebra’s (stabiel) en appaloosas (onstabiel).
Zo verandert zwart(E.aadd)in grullo (E.aaD.), zo verandert bay(E.A.dd) in buckskin (E.A.D.) en verandert vos(eedd) in red-dun(eeD.).
DUN is dominant, je hebt het (genotype), dus je ziet het (fenotype = uiterlijk) , net als gray (schimmel), zie je het niet dan heb je’t ook niet in je genen verborgen.
Verder geeft DUN bij homozygotie (DD) géén verdere verdunning zoals CREAM.

CREAM (Ccr): verdunt in heterozygote (CcrC) vorm zowel in body als points, rood naar geel (palomino), en zwart niet ; verdunt in homozygote vorm (CcrCcr) rood naar creme en zwart naar muis.
Zo krijg je bij de kombinatie palomino(eeCcrC) x palomino (eeCcrC) het volgend resultaat :
25% eeCcrC = palomino
25% eeCC = vos
50% eeCcrCcr = cremello
de kruising van vos x vos levert altijd vos (homozugoot)
de kruising van cremello x cremello levert altijd cremello (homozygoot)
de kruising van palomino x palomino levert alles (heterozygoot)
Huiswerk : wat levert vos x palomino en wat levert vos x cremello ????

FLAXEN (ff ?!) een verdunner of “modifier” die rood pigment in de points omzet in geel, witachtig of cremekleurig. Body-kleur blijft onveranderd. Zwart pigment wordt niet aangetast. FLAXEN is recessief net als vos, dwz dat je het alleen ziet in homozygote vorm , dus als het kenmerk zowel van vaders- als moederszijde overgeerfd werd.
Flaxen heeft dus op het eerste gezicht ook een soort palominopaard, een vos met lichte manen, maar in tegenstelling tot palomino is de ‘goudglans’ afwezig, een Flaxen-paard kan dus zowel een lichte vos als een donkere of gewone vos zijn. De kruising FLAXEN x FLAXEN geeft altijd FLAXEN als resultaat (net als vos x vos altijd vos geeft) er is dus géén verdere verdunning zoals bij palomino / cremello.
Flaxen-rassen zijn bv Haflingers en Vlaamse Paarden. Zowel vos als flaxen zijn altijd homozygoot en door kruising van 2 zulke paarden heb je dus altijd gegarandeerd hetzelfde effekt.

Voorlopig besluit :
Het echte “natuurkleur” van een paard is hoogstwaarschijnlijk Homozygoot BAY-DUN (wwggEEAADD) oftewel buckskin-met-aalstreep, zoals je ze ziet bij primitieve paarden als Przewalski, Tarpan, Poolse Konick, de noorse Fjord, de Kiger-Mustang uit de VS en de Portugees/Spaanse Sorraia-pony. Bij deze rassen komen deze wild-markeringen heel vaak en uitgebreid voor : de aalstreep van manen tot staart ; het ezelskruis of St-andrieskruis of schouderstreep, dwars op de schoften en aflopend naar het bovenbeen, eventueel zelfs meerdere op een rij (tijgerstrepen) en niet te verwarren met brindle (boxers, duitse dog maar ook criollo en zelfs QH) ; zebrastrepen op de benen van enkel tot het ganse been : cob-webbing op het voorhoofd, dit is een soort spinnewebpatroon dat je ook bij zebra’s ziet.
Ook komen er vaak witte haren in staart en manen voor tot zelfs volledig tweekleurigheid zoals bij de fjord.
Het woord zebra blijkt trouwens afkomstig te zijn van het portugese woord ‘zebro’ wat enkele honderden jaren terug stond voor wildpaard en waar ook de sorraia-pony mee werd aangeduid.
Als je de moeite doet om naar www.sorraia.org te surfen kan je er meer over lezen.

Een eerste genetische afwijking in deze oorspronkelijke natuurkleur is Zwart-Dun of Grullo (wwggEEaaDD). Een tweede afwijking is Vos-Dun of red-dun (wwggeeA.DD).
En al de rest is degeneratie....

Kijk ook eens naar www.Kigermustangs.org. Verder ook op www.equinecolors.com.

En nu hebben we nog Pien's veulen noch Malenka’s vraag opgelost.
Groetjes, Peter