Hallo,

Hij heeft inderdaad ook Cushing. Een waarde van 32, wat niet heel extreem hoog is blijkbaar. Ik heb hem inderdaad ook bij de advertenties gezet.

Wij hebben al een track rondom de weide, alleen hebben we zoveel grond voor maar 1 paard en 2 pony's dat ook die track vol staat met gras. Het is onbegonnen werk om dit grasrijk te krijgen en vooral te houden. Inmiddels zijn de andere twee paardjes op leeftijd, waarvan er eentje al jarenlang kampt met een ernstige longallergie in het voorjaar en zomer. Sinds dit jaar werkt de laatst mogelijke medicatie ook niet meer voldoende, en is hij voor t eerst sterk vermagerd. Gezien zijn leeftijd, achtergrond en steeds erger wordende situatie heb ik moeten besluiten om hem komend voorjaar in te laten slapen. Swinters heeft hij geen last. Vandaar dat hij nu nog ff mag genieten. Dan blijft straks onze Happy over, samen met mijn Engels volbloed van 24. Hij moet bij voorkeur het hele jaar gras, en Happy zo min mogelijk. Dat betekend in de praktijk dat zij straks nog vaker afgezonderd van elkaar moeten doorbrengen. En hoe lief ze me ook zijn, voor hunzelf vind ik dat geen fijn vooruitzicht. Een paard hoort niet alleen. Ik besef dat het heel lastig wordt om een geschikte plek te vinden voor Happy. Het moet een plek zijn die voortborduurd op hoe wij hem inmiddels houden, maar dan aangevuld met soortgenootjes en geen gras maar zandbodem/verharding. Maar als er zo'n plek beschikbaar is dan ben ik er zeker van dat hij daar gelukkiger is dan bij ons in zijn uppie. Vandaar dus toch deze missie .

Het is de moeilijkste beslissing die ik ooit heb gemaakt. Veel tranen en slapeloze nachten heeft het gekost. Ik heb altijd geweten ooit met "een laatste paard" over te blijven, waar ik dan een goede plek voor zou moeten zoeken, maar nu is de situatie in 1 jaar tijd voor twee van hun zo heftig veranderd dat ik straks ook voor m'n paard ook iets moet vinden. Dit zal een stuk makkelijker zijn, aangezien hij nog heel fit is.

e m kraak schreef op woensdag 13 november 2013, 12:22:

Jep
Weg met de kapotte (los zittende) zooi Kan het goede weer ongestoord terug groeien. That about wraps it up. Inderdaad geen open hart chirurgie

Monique Meijer schreef op woensdag 13 november 2013, 9:14:

Nou, daar ben je dan mooi klaar mee... Gelukkig groeit dat dan weer aan

Martina schreef op woensdag 13 november 2013, 13:09:


Ben je wel 4 jaar verder

Martina schreef op woensdag 13 november 2013, 12:53:


Als je je eigen nagel scheurt, wat doe je dan?
Daarom schreef ik van de week al dat ik vond dat Koen helemaal goed zit en dat ik altijd meer geïnteresseerd ben in oorzaken.
Bij spanningsscheur moet je iets aan de vorm van de hoef doen, anders niet.
Erosiescheur vind ik cosmetisch, doe ik niets aan.
Achterstallig-onderhoud-scheur hoef ik toch niet uit te leggen hoop ik?

Unartica schreef op woensdag 13 november 2013, 12:36:

Geef de medicatie een kans! Ik neem aan dat je ook pergolide gebruikt? (prascend van BI). Grote kans dat je pony opknapt en dat HB tot het verleden behoort.

Bij mijn fjord van 27 jaar heb ik het vermoeden van ppid (cushing). Aangezien testen (de ACTH test) hier in Portugal niet mogelijk is, ben ik op proef pergolide gaan geven. Het heeft een week of 6-8 geduurd voor ik vooruitgang zag, maar nu toont ze weer als vanouds.

Martina schreef op woensdag 13 november 2013, 13:09:


Het ergste kwam een jaar later:
De fantastisch mooi gevlekte Criollo was wit geworden.


Die kennis was ook diegene die een mooie dekhengst had aangeschaft - helaas bleek de dekhengst doodsbenauwd voor zijn opdringerige merries. Hij stond liever te kroelen met een ruin en dacht er niet aan een enkele merrie te dekken.

Ja hij krijgt inderdaad de genoemde medicatie. Maar hij heeft ook insulineresistentie, waarvan de waardes veel hoger waren bij meting, dan de waardes van Cushing. Correct me if I'm wrong maar het blijft dus naar mijn idee toch heel erg oppassen met gras, ook al zouden de medicijnen aanslaan? Ik begrijp dat als een paard alleen Cushing heeft, en de medicijnen slaan aan, dat het dan wat simpeler is om zo'n paard weer weidegang te bieden? In het verleden is hij bij ons 3x eerder hoefbevangen geweest. De eerste keer omdat hij gewoon in de wei stond samen met de anderen en wij van niets wisten. Daarna hebben we alles aangepast voor hem zoals voeding/huisvesting/beweging/bekappen) en later is hij een keer ontsnapt waardoor hij kon grazen en een dag later weer nauwelijks kan lopen. En we hebben eens een vakantieoppas gehad, waarna hij weer hoefbevangen raakte (vermoed dat ze het zielig vond en hem daarom toch zonder korf heeft laten grazen). Hoefbevangen raken ligt dus vrij dicht onder het oppervlak bij Happy.

Of je pakt het aan zoals Els (Kleverlaan) heeft gedaan: Het paard dat dik mag worden zet je in de wei en het paard dat geen gras mag zet je op een track om die wei heen. De track wordt snel genoeg totaal kaal, maar gestressed gras lijkt geen gevaar aangezien er geen suikerpiek is aangezien hij er 24/7 op staat. Zo is althans Els d'r ervaring en die heeft drie hb-gevoeligerds die op deze manier veel beter te managen zijn dan met hooi en 1 uurtje gras.

Off topic > Locanda: staat het bruine paard op de foto het liggende paard op zijn kont te krabben?!

Unartica schreef op woensdag 13 november 2013, 15:23:


Het blijft zeker oppassen voor HB met een IR pony. Maar toch zou ik eerst afwachten wat de medicatie doet. Kan je je wei niet anders indelen? Zodat hij min of meer naast de andere paarden staat? Of een advertentie zetten voor iemand met hetzelfde soort probleempony?

Eerst even ontopic :) bevangenheid is denk ik genoeg over te vinden.

Tijd om op te staan ze tikt hem ff aan, haha.
Merrie had hem 'geadopteerd' zeg maar. Dus ze had alweer een tijdje de wacht gelopen, terwijl hij lag te zonnen. Denk dat ze het zat was, hij stond ook op.

e m kraak schreef op woensdag 13 november 2013, 13:41:

Sgrappig, heb toevallig net zelf een los gekomen nagel in de 'toon', maar zonder scheur
IJzertje eronder slaan

Monique Meijer schreef op woensdag 13 november 2013, 14:30: