Esther schreef op woensdag, 18 mei 2005, 8:08:


Een hoefstal is zo'n hout + metalen rechthoekig ding waar ze vroeger de trekpaarden in besloegen. (Als je hoefstal typt op Google komen er prentjes tevoorschijn) Tegenwoordig bestaan er ook lichtere exemplaren met opklapbare wielen, die je dus achter de auto kan hangen. Sommige smeden gebruiken ze om hun rug te sparen. Je kan de paardenbenen nl. met een touw omhoogbinden.
Over de horizontale liggers kan een stevige buikband gehangen worden, die op de juiste hoogte wordt vergrendeld, en daar kan het paard dan op rusten. Veeartsen hebben ze soms ook. Ideaal voor knikkende knieën, of paarden die om een of andere reden niet op één of meerdere benen kunnen rusten en verzorging nodig hebben.

Wij hebben hier ook een paard dat niet altijd even stevig staat op drie benen, en om ongelukken te vermijden kappen we hem in de zandbak. Als hij dan valt, dan valt het nog mee.. Tot nu toe echter lijkt zijn gewiebel en zijn onhandigheid echter vooral te maken te hebben met smid-stress. Als we het kappen zelf doen is er tot nu toe geen probleem.

Groet,
E

Spirithorses schreef op woensdag, 18 mei 2005, 9:57:


Ja Pien ik heb ook aan ataxie gedacht, daarom wil ik ook proberen of ze in haar achteruit kan, ook aan artrose. Als de DA eens hier moet zijn wil ik ook zeker even laten kijken, of als de fysio er weer is voor Björk. Ze is wel zo slim trouwens om de wilgen op te eten. Ze kiest haar pijnstiller zelf.
Ze ziet er wel heel gelukkig uit, dat vind ik echt een enorme verbetering. Ze loopt ook heel wat af in de wei, de kleintjes zijn steeds van de ene kant naar de andere kant, en dan gaat ze er weer achteraan Een sukkeldrafje kan ze wel.

Groeten Esther

Don camillo en manuela schreef op dinsdag, 17 mei 2005, 22:54:

Welkom Manuela, ik denk dat je een goede keus hebt gemaakt. "Doe" je zelf ook al aan Parelli?
gr Caroline

Huertecilla schreef op woensdag, 18 mei 2005, 9:41:


Wie of wat is Rejoneo ??

Martien.

iris wolters schreef op zaterdag, 7 mei 2005, 19:30:

Pride bevangen juli 2004
Advies emmeloord: ijzers met zooltjes en siliconen. Dat zou hij altijd moeten houden.
Weer thuis gekomen na 6 weken ijzers laten verwijderen en zelf aan de slag gegaan.

23 april 2005, geweldige dag!!

Die dag reden we een endurance en de voorkeuring was op een grintpad. Pride uiteraard blootvoets voorgesteld en voor locomotie ( stap/draf op deze ondergrond ) kreeg hij een A !! ( A = goed, B = iets minder en daaronder ben je afgekeurd )
Vorig jaar overigens met Smit schoenen gereden.

Dus het duurt misschien iets langer maar genezing is mogelijk!!

cornelie

cornelie schreef op woensdag, 18 mei 2005, 11:14:


Geweldig Cornelie!
Nog 1 vraagje aan je, denk je dat Pride met ijzers en zolen met siliconen nu ook zo gelopen had?

Piet

Isabel van der Made schreef op woensdag, 18 mei 2005, 0:15:


Isabel,

Mag ik me aansluiten bij jouw bijdrage. Oordeel nooit van afstand. Wanneer je een eigen bedrijfje hebt, hoefsmederij bijvoorbeeld, en je moet je gezin onderhouden, zeg dan maar eens tegen vrouw en kids : "Zo....pappa gaat vanaf nu alleen maar natuurlijk bekappen" Voorwaarde : we moeten wel meteen het huis verkopen en alles opgeven wat we tot op het heden opgebouwd hebben. Vrouwlief ziet je komen. Kan best zijn dat ze haar mannetje bij het oud vuil zet

Want natuurlijk bekappen kent nu al 3 stromingen als ik goed ingelicht ben.

Het bekappen door een hoefsmid (op de verkeerde manier)
Strasseren : juiste omgevingsvoorwaarden zijn een absolute must.
Gefaseerd natuurlijk bekappen.

Kan een hoefsmid die beslaat en of strasserd er toch ook nog bij.

Tenslotte bepaald de eigenaar van het paard wat, wanneer en wie het doet...toch ??

Martien.

Nog steeds helaas! Pas op met die dingen hoor, meestal worden ze nl. niet gebruikt als steunmiddel maar als in-bedwang-houd-middel.

De bejaarde Shiredame die ik ongeveer een jaar geleden adopteerde heeft bij haar vorige eigenaresse in zo'n ding gestaan en heeft het gepresteerd het ding 180 graden om zijn as te laten draaien. Van paniek. En gelukkig is ze niet omgekieperd. Joost mag weten wat er in haar vorige leven allemaal gebeurt is, maar het resultaat is dat ze zeker na deze actie onhandelbaar is als ze bekapt moet worden!!

We zijn nu zover dat we wel mogen uitkrabben, maar ze staat gewoon te trillen van angst als er een kerel met rammelende gereedschappen aankomt. Lastig hoor.

Ik heb me voorgenomen mijn vakantie te besteden aan het smid-mak-maken van deze dame, en liefst zo dat ze haar voeten in een steun wil neerleggen (en laten liggen) - iemand goeie tips??
Marjolijn

Spirit schreef op dinsdag, 17 mei 2005, 23:38:


Hoewel ik natuurlijk al veel langer voor me zelf weet dat ijzers niet onder paardenbenen horen, werd ik zaterdag toch nog weer even met mijn neus op de feiten gedrukt. Ik was aanwezig bij de cursus met een wat ander doel dan de andere cursisten. Maar dat verklap ik nog wel :) Zoals Rijk zei,een aantal berichten terug, was ik aan het worstelen om die ijzers van een los stuk been te krijgen. Dit deed ik niet eens zozeer om te bekappen maar vnl om goed te kunnen zien wat er onder zat. Met zo'n mismaakte, zieke voet in je hand denk je dan toch, arm paard, hadden ze dit maar bij leven gedaan, dan had je nu nog geleefd.
Dat sterkt je enorm in je overtuiging!
Piet