Talitha schreef op maandag 8 juli 2013, 16:20:


of doordat alles plat gespoten wordt door spul van Monsanto&Co ?
én de vogels die hangen ergens in egypte in een mistnet te spartelen
of zitten al met gebroken vleugeltjes in een hokje te wachten op hun bereiding als snelle hap....
of zou ook dat een orangoetanverhaaltje zijn ?


dat weegt dan wel weer op, dat wel ja !

Haha! Ja, ik begrijp je redenering volledig! Maar een 4de paard/pony/shetlander zit er op dit moment echt nog niet in... (om een heel aantal redenen) Dus reacties over mensen met 3 paarden nog altijd welkom!

onmogelijk om te voorspellen hoe de situatie wordt met een 3e paard erbij. Ik heb de beste vrienden elkaar zien verlaten omdat ze de nieuwkomer leuker vonden en ook dat de nwe 3e wiel aan de wagen blijft. Ik heb nu 3 Hb ponies die elkaar graag mogen. Ik heb zelf 4 merries die niet goed met elkaar kunnen opschieten. Of 4 beter is dan 3, het is altijd afwachten en onvolspelbaar. Paarden die een tijd de baas zijn kunnen toch weer lager in rang worden, met of zonder wissel in de groep.
Als je een goed tehuis kan bieden aan een paard zou ik het maar doen eventueel met optie terugbrengen als het echt helemaal niet gaat.

Dankjewel! Ja... ik vrees het ook, dat het vrij onvoorspelbaar is.... En ik denk er veel te veel over na! Misschien gewoon proberen, inderdaad!

hoi
bedankt voor de reacties,
pony beweegt best nog wel in het kleinere stukje, het is niet dat ze volledig stilstaat. Ze 'paradeert' soms langs de draad,om goed te kijken wat de anderen doen (ooh)

Inderdaad moeten we meer wandelen, het gaat er ook om de kids mee te motiveren maar die hebben het de laatste weken erg druk gehad met school enzo...
De witte lijn is (nog?)niet verbreed (bedankt voor de tip op deze site, goede duiding)
Ze ontlast haar voorhoeven niet , dus geen typische stand.

Los van het feit dat ze misschien hoefbevangenheid aan het 'broeden' is, moet ze sowieso een beetje afvallen. Ik kan nu niet 6x per dag even het graasmasker afdoen, om haar even te laten eten vanaf overmorgen wel, want dan heb ik wat vakantie dan kan het masker om, en kan ik een paar keer per dag langslopen...en 's nachts dan even terug op een klein stukje zetten...

Om haar heel de dag met het masker te laten lopen, zonder dat het haar lukt om te eten, lijkt me misschien ook niet ideaal, teveel dieet in 1 keer, schok...!

Dus ik ga ze voorlopig in het stukje laten staan. Wat gewicht verliezen, lijkt me nu het belangrijkste?

Ik heb gemerkt dat haar manenkam ook vaster is, lijkt dikker, aiaiai...

Het gras op de wei groeit goed, t gaat hard nu...
Inderdaad was het een raar voorjaar, dat zal zeker en vast een grote rol gespeeld hebben...

Haar quarantaine is voornamelijk in de schaduw, het gras is er nogal iel, maar niet zo heel kort afgegraasd. Het is een redelijke vochtige plek, nooit kurkdroog daar, in tegenstelling met de rest van de wei. (Er groeit bij ons geen klaver trouwens, wel enkele stukjes boterbloemen en zuring, eten ze niet van)

groetjes
Wendy

hallo,
wij hebben vorige zomer een 3e shetlandpony bijgezet , als gezelschap voor een grote shetlandpony en een ijslander. Allemaal merries.

De derde is erbij gekomen, omdat we vaak met slechts 1 pony gingen wandelen, om praktische redenen waren tochtjes met 2 pony's (aan de hand) nogal ingewikkeld, met 3 kids erbij, had ik graag nog 1 hand vrij Vroeger stonden ze met 3, maar er was 1 verhuisd, die was niet van ons en was verkocht...

Dus toen ze met z'n tweetjes stonden, had er steeds ééntje stress als ze alleen achterbleef, wat heel logisch is!!

Daarom is er een gezelschapsshet bij gekomen.
Het is een heel temperamentvol pony'tje, in vergelijking met de grotere shet (de rijpony) en de ijslander.

In het begin waren er wel wat spanningen, ja,misschien vooral omdat die kleine zo heftig en beweeglijk was, en ook lawaaierig maar nooit agressief naar de anderen toe, eerder té onderzoekend...
dus werd ze niet in 1-2-3 aanvaard, maar kreeg ze behoorlijk wat klappen...maar niet zo dat ze kreupel werd of zo.
In de beginfase was de ijslander zo jaloers, dat het een poos bijna onmogelijk was om met haar te gaan wandelen, steigeren onderweg etc... ze wilde niet dat 'haar vriendinnetje' de grote shet, kroelde met die kleine...en wilde de boel niet verlaten omdat ze de grote shet voor zich wilde opeisen.

Na een week of 4, waren de gemoederen bedaard, even geduld moeten hebben dus.
De kleine staat onderaan de rangorde nu, ze moest even haar plaats leren kennen.
In het begin maakte die veel kabaal en vertoon, maar sinds ze 'geplooid' is, keerde de rust weer.
Nu hebben we veel lol met die kleine grappige hinnikende race-shet in ons midden, de andere 2 negeren haar gekke speelse uitspattingen , maar ze wordt wel liefelijk geknabbeld af en toe

En de wens om met 1 pony te wandelen, terwijl de andere zonder stress in de wei blijft, is uitgekomen. Ze lijken het zelf wel leuk te vinden met z'n drietjes, en het is niet zo dat er één steevast wordt uitgesloten.

Het is altijd even afwachten en wat geduld uitoefenen vooraleer ze elkaar mogen, en er zijn geen garanties...

groet
Wendy

Veel succes ermee

Peter Donck schreef op maandag 8 juli 2013, 17:25:


Grappig dat ook Joop het daarmee eens is

Voor wat de bedreigde levenssfeer van die orangs betreft denk ik dat het belangrijker is dat indonesië dusdanig door "boeren" maar vooral palmolie corporate farming in de fik gestoken wordt dat ze tot in china last van de smog hebben.

Dankjewel voor je reactie Wendy!
Een vraagje: heb je hen na de eerste kennismaking continu samen gezet tijdens die eerste 4 weken, ook al ging het nog wat minder? Of heb je hen bijv. 's nachts nog telkens apart gezet tot je echt zag dat het goed zat?

Ik zou ze sowieso niet meteen bij elkaar zetten, maar de eerste dagen met een draadje ertussen. Je ziet gaandeweg wel of ze elkaar opzoeken en hoe de communicatie verloopt. Het kan best wat tijd kosten, hoeft niet.

Dag Piet,

Hartelijk gefeliciteerd met je verjaardag. Hoop dat je nog vele jaren in goede gezondheid mag doorbrengen en je kennis kan overbrengen. Heb goede herinneringen aan de, voor mij nascholings, cursus in Koewacht. Geniet van deze dag

Myriam schreef op maandag 8 juli 2013, 13:17:


Sinds wanneer gaat ie elke dag uit rijden? En hoeveel voorbereiding ging daar aan vooraf? ALS het aan de hoeven zou liggen, loopt ie 100% zeker niet rad. ligt het aan de conditie, DAN gaat ie trager lopen.


Hoe lang staat het paard al zonder IJzers en is dat "rijden" onder zadel, of aangespannen?
Aangespannen, schijnt iedere menner alleen in draf te kunnen en "on getraind" draven geeft idd meer slijtage, omdat er dan een langer "glij-moment" is.
In onze fanatieke men tijd reden we ook 4 dagen in de week, 10 tot 25 km per keer. Nooit last van gevoelige hoeven gehad.

Bloodvoets presteren is een concept, maar dat weet jij ook wel.
Straal is 1 ding (zeker niet onbelangrijk!) voeding- huisvesting en training.
"Mustang rol" wil die zeker ook niet van weten?
En Piet had het al over die 45 graden stand, veel te stijl dus, moest hij toch weten!!

Ja geef hem maar een cursus dag cadeau, voor z'n verjaardag

Nils en Olly
Zonder fouten,
geen leerproces.

Myriam schreef op maandag 8 juli 2013, 16:36:


Ik gok dat jij je broer net zo vaak ziet als ik de mijne?