Ilma Meijer schreef op maandag 4 juni 2012, 16:18:


Wat omschrijf je dit creatief! Netjes hoor ) (eh, moet er niet aan dénken!)

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Anne Maria schreef op maandag 4 juni 2012, 19:04:


k Had t er laatst met een vriend over. Ik geloof ook zeker dat we vroeger zo'n vermogen hadden.
En eerlijk gezegd denk ik zelfs dat we het nog steeds zouden kunnen leren als we wilden...
Ik tenminste wel, ik verdwaal zelden

Vergaelen Tanja schreef op maandag 4 juni 2012, 18:42:


Geen twijfel of je het beste met je paard voor hebt en er goed voor zorgt. Het probleem is dat je paard niet goed loopt en wat je daaraan zou kunnen doen. 1 van de opties is: afstappen van het idee dat je langere ritten met hem moet kunnen maken dit jaar en je doelstelling verlegt naar wat wel mogelijk is. Je kan moeilijk verwachten dat iemand hier zegt: sla er maar ijzers onder en kijk maar waar het schip strand.

Suzanne Graauw schreef op zondag 3 juni 2012, 0:45:


Hoe is het nu Suzanne? Met Cuba? En met je tranen? Da's echt volkomen normaal en ook gezond, hoor. Wat ben jij sterk geweest méns!

Nils Vellinga schreef op maandag 4 juni 2012, 11:13:

What does'nt kill you,makes you stronger.

ijzer/zweep/spoor/bitloos,maar niet stuur-of hopeloos.

Nils Vellinga schreef op maandag 4 juni 2012, 14:46:


Ik heb gelijkaardige ervaringen.
Mijn eigen paard kon ik vanaf dag 1 in galop over de meest idiote ondergronden sturen. Ze gaf geen kik. Haar hoeven hebben misschien niet dé 'ideale' vorm maar ze zijn wel steenhard en erg functioneel. Ik moet er eigenlijk nooit rekening mee houden.

En dan zie ik bijvoorbeeld ook een 3 jarig paard, niet ingereden. Altijd extensief gehouden in kuddeverband, op de weide met een steenpuinpad waar hij regelmatig overheen moet. En verder helemaal gezond. Alleen de hoeven van dat paard vallen er zowat onderuit. Net alsof ze plat geduwd worden onder zijn gewicht met scheuren tot in de kroonrand. Zelfs op egale ondergrond loopt hij gevoelig.
Misschien toch ook wel enige genetische aanleg? Hij had vanaf veulen al slechte voeten wordt gezegd. En zijn moeder staat ook niet bepaald bekend om de schitterende kwaliteit van haar onderstel. Het zal maar net jou paard wezen...

Natuurlijk zie je grote verschillen in kwaliteit voet maar misschien in dit geval ondergeschoven voeten en lange tenen en dus achterstallig onderhoud?
Een verhard pad waar 'regelmatig' overgelopen wordt? In welke verhouding staat dat met de lekkere zachte wei?

Piet

Waar zit de logica in een dier laten doen wat je
wil door middel van een voortdurend afleren

Fossielen laten zien dat de hersenen kleiner worden als een soort wordt gedomesticeerd.Het brein van paarden en honden kromp, waarschijnlijk omdat de mens voor ze ging zorgen.
Ook de hersenen van de mens zijn 10.000 jr. geleden gekrompen. Bij dieren krompen de voorhersenen. Bij mensen werden de middenhersenen (emotie, zintuigelijke) kleiner.
Honden en mensen leefden nauw samen, mensen maakte plannen en organiseerde, honden namen de zintuigelijke taken waar.

Piet schreef op dinsdag 5 juni 2012, 11:58:


Tja, geen idee. De andere jonge paarden hebben allemaal normale hoeven, dus dan mag je waarschijnlijk wel aannemen dat 'het voldoet' in normale omstandigheden?
Foute bekapping of hoefijzerschade etc... dan heb je misschien nog wel perspectief om er verbetering in te krijgen. Maar als je deze 3-jarige z'n voeten ziet, vraag ik mij serieus af of er ooit iets van te maken valt. En zo zullen er nog wel paarden zijn?
No feet no horse, kan je zo wel erg letterlijk nemen.

Mandyc schreef op dinsdag 5 juni 2012, 12:05:


Waardoor nam het stukje emotie af?