Myriam schreef op zondag 6 mei 2012, 15:57:

Dit is zo mooi.....ik nog meer dan Joya

Want da's zo waar ...he Piet

Mandyc schreef op zondag 6 mei 2012, 8:32:



Dat zou idd ook kunnen. Sinds Niek nu een maandje weg is wordt Quib duidelijk meer zichzelf en is hij minder gestresst. We zijn nu flink aan het oefenen met beleefd voetjes geven, gewoon stil blijven staan, mij niet voorbij lopen omdat snelwandelen nu eenmaal zijn ding is etc.
Het kwartje begint langzaam te vallen en gisteren heb ik ook geen gaap gezien.

_____________________________________________
Je bent niet verantwoordelijk voor het hoofd dat je
kreeg, wel voor het gezicht dat je trekt

angelique hage schreef op vrijdag 20 april 2012, 19:01:


Ik ben eigenlijk wel heel erg benieuwd naar hoe het nu gaat, Angelique.
Heb je haar nog geladen in de andere trailer? En hoe ging dat?
Of heb je inmiddels een andere oplossing gevonden?

Christel Provaas schreef op zondag 6 mei 2012, 21:06:


Dat is hier denk ik niet het geval. Hij glimt als een spiegel, heeft goede mest, komt lekker aan sinds hij weer op de wei staat. Nee, het zal toch iets meer met onzekerheid te maken hebben.

_____________________________________________
Je bent niet verantwoordelijk voor het hoofd dat je
kreeg, wel voor het gezicht dat je trekt

Ilma Meijer schreef op zondag 6 mei 2012, 22:50:


Waar is Niek naartoe?

Christel Provaas schreef op zondag 6 mei 2012, 21:13:


Nja, ik ken de welsh cob wel, maar zie niet echt het vergelijk.
Misschien zijn deze paarden een klasse op zich? Draver/koudbloed combi...
Hoewel je wel de cob draver hebt natuurlijk... misschien komt die meer in de buurt?

Overigens zijn de koudbloeddravers toppaarden als je ermee overweg kunt. Het probleem is dat ze door hun uitstraling (en betaalbaar prijskaartje) nogal vaak in handen belanden van de mensen die dat niet kunnen.

Maar dat probleem kent de spanjaard volgens mij ook? Hoewel die stukken duurder zijn, toch?

toch eigenlijk boeiend.... ik merk dat ik er nu heel erg op ga letten.
Zie ze overigens ook ooit in de wei staan en wat kauwen (buiten wanneer ze gras eten dus )

Gapen wordt als onwenselijk gezien, maar volgens mij is dat niet altijd (als ik erover nadenk) En dan doel ik op een situatie met stress van buitenaf die je niet kunt voorkomen.

Stel er gebeurd iets onderweg of paard raakt om wat voor reden dan ook in paniek en denkt dat het opgevreten gaat worden door bv een link kijkende vuilnisbak. Ik noem maar iets...
Het schiet volledig in de stress.

Op dat moment betekent gapen dat de ontspanning weer komt. Dat paard erop vertrouwd dat het toch niet zijn laatste minuut meemaakt.
Lijkt me dat je op dat moment als eigenaar beseft dat het paard zijn angst/paniek heeft overwonnen en het gapen als positief kan worden opgevat.
(je kon de stress immers niet voorkomen)