Vroeger wel een pony, Silverster als ik het me goed herinner, op de ponyclub. Die haalden we altijd met halstertje van het land en meestal stonden ze lekker ver achteraan. Dus jezelf op de rug slingeren en gassen maar met de hele groep. En deze stopte altijd een milimeter voor het hek en zodanig dat je als berijder natuurlijk op de stenen landde. Heerlijke maar pijnlijke herinnering .

Haha, vroeger...
Wij "verzorgden" paarden en pony's bij een handelaar. Denk dat ik 9 of 10 was. Nooit wisten we vooraf wat er nu weer zou staan, op de wei. Om de nieuwe te proberen reden we altijd eerst een tijdje in de buurt van het hek, als er dan eens een gek ging doen, stuurde je hem gewoon recht op het hek af, stopten ze altijd! Ons eerste galopje was dan ook altijd recht naar het hek. Nog nooit is er een gesprongen ofzo...Bizar achteraf....Naar een sloot, werkt niet, kom je er gewoon middenin, samen met pony, hihi.
Groetjes Marlies

MartineVelde schreef op vrijdag 6 april 2012, 10:29:




Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Maak je geen zorgen, je onderschat je paarden Marlies.
Betere automatische lichaamsoefening dan over dijken lopen, omhoog, omlaag en weer omhoog is er bijna niet en paarden op blote voeten zijn bodemwijs. Beetje gladdigheid weten ze prima mee om te gaan, zeker als ze er straks een poos lopen. Ik zou me veel meer zorgen maken als ze ijzers onder hadden zonder kalkoenen
Piet

Piet

Waar zit de logica in een dier laten doen wat je
wil door middel van een voortdurend afleren

Piet, geweldig bedankt voor deze positieve reactie.
Eigenlijk weet ik het ook wel en zal ik het toch zo-ie-zo los moeten laten...
Maar ik heb ze hier zelfs op het vlakke stuk allebei al wel eens onderuit zien gaan en zelfs tegen een paal aan zien glijden, ik vind ze toch wat lomp en stijf hoor, en daar zit ook een beetje mijn angst, het zijn geen veulentjes meer, he.
Als het misgaat wat dan? staan ze daar alleen...
Natuurlijk zal het met de tijd alleen maar beteren, en is die oefening alleen maar geweldig goed voor ze en zullen ze hopelijk hierop alleen maar vooruit gaan.
Daar houd ik me ook aan vast en zo laat ik ze los...
Groetjes Marlies