Feit is wel dat het in zo'n monstervrachtwagen veel comfortabeler reizen is voor de paarden.
Met een trailer kan je nooit hetzelfde niveau van comfort bereiken.
Dat er nog andere paarden opstonden vonden onze beide paarden trouwens ook duidelijk een pluspunt. Ze laten wel enkele meters tussen paarden die elkaar niet kennen. Maar samen is blijkbaar gezelliger.
Ik heb ook helemaal niet het idee dat ik de enige ben die goed voor mijn paard zou kunnen zorgen. Dus op zich zie ik de meerwaarde er niet van om zelf mee te reizen. Als chauffeur al helemaal niet. Ik zou zelf een vrachtwagen kunnen huren maar ben niet gewend van met levende cargo te rijden, dan lijkt iemand met meer ervaring mij een veel betere keuze als chauffeur?
Die mensen zijn ook gewend om dagelijks allerlei paarden te laden en dan heb ik zelf niet de illusie dat ik het beter zou kunnen. (Ik heb trouwens aangeboden om paard ginder te gaan helpen laden voor de terugreis, maar dat werd niet nodig gevonden.)
Dit bedrijf werd mij aangeraden door iemand wiens paarden redelijk frequent over en weer reizen tussen Zuid-Europa en Nederland en die er dus erg vaak gebruik van maakt. En zij is steeds erg tevreden over de transporten en de conditie waarin de paarden worden afgeleverd. En dat kan ik alleen maar beamen.
Ik denk dat communicatie een beetje chauffeur afhankelijk is. Charly werd bijvoorbeeld op de terugreis vervoerd door een jonge Britse dame die duidelijk wel de kunst van het sms'en begrepen had. (En die maar bleef zeggen wat voor een lieve pony Char toch was. Die had het precies nog moeilijk met het afscheid ook
)
En Pête werd op de terugweg vervoerd door een hele rustige oudere man die ook liet weten wanneer hij precies vertrok en wanneer hij de afrit van de snelweg nam. + Dat hij Pête zomaar in zijn eentje op zijn 2 paardsvrachtwagentje had gekregen. Dat staat ook wel voor iets!
En uiteindelijk is het die mensen hun taak om de paarden op een goede manier van A naar B te brengen. En daar konden we echt niks op aan merken.
Dus neen, ik heb er geen problemen mee. En mocht het noodzakelijk zijn, zou ik hen voor langere afstanden opnieuw durven inschakelen.
Alleen jammer van de vergeten sms... dat was iets beter geweest voor mijn gemoedsrust. Maar daar heeft mijn paard zelf geen hinder van ondervonden, dus kan ik daar nog best mee leven.
Warboel
