Al eens eraan gedacht dat naast het bijvoeren van veulens ook andere factoren meespelen voor een gezonde ontwikkeling?
Hierbij denk ik bijvoorbeeld aan beendefecten of niet voldoende /onregelmatig ontwikkeld beendergestel.
Je kunt er nog zoveel gezond voer instoppen als je wilt, maar als een veulen niet de kans krijgt om veel te bewegen of verkeerd op zijn hoeven staat sla je net zo goed de plank mis.

Het bijvoeren van een drachtige merrie bijvoorbeeld voegt weinig tot niets toe een de gezondheid van het veulen. Deze 'neemt' wat het nodig heeft en de enige die tekorten zou kunnen ontwikkelen is de merrie zelf.
Dat is de reden dat ik Holly wel bijvoer. Voor haarzelf, niet voor het veulen.
En om straks een beetje reserve te hebben voor de melkproduktie, want de merrie geeft veel weg, ze is toch ook nu al niet de dikste.
Om jullie een idee te geven : Ze krijgt nu in de laatste maanden van haar dracht 2 keer per dag 1 kilo merriebrok en een beetje haver als aanvulling op het bestaande rantsoen als hooi en voederbiet.
En als blijkt dat ze meer nodig heeft krijgt ze dat van me. Want veel van haar energie gaat nu naar de groei van haar veulen en het zich warm houden.
Overigens is ze nu wel met zwangerschapsverlof sinds deze week en is ze voorlopig wandelpaard.

Veel verandert er voor het veulen nadat het geboren is:
Zolang het drinkt bij de moeder hoef je niks te doen: Alle waardevolle voedingsstoffen krijgt het via de melk.
Er verandert pas wat wanneer het veulen gaat mee-eten en daardoor minder gaat drinken.
Ik denk dat het aanvullen van voedingsstoffen dan wel een waardevol iets is, met name koper en kalk.

Daarbij vraag ik mij af of een gewone liksteen in staat is de verhoogde mineralenbehoefte van het veulen in de groei te dekken.(Petra?, Es?).
Want dat zou betekenen dat het veulen veel vaker aan die blok zou moeten 'junken' dan een volwassen paard en ik betwijfel het of een veulen dat zelf al kan reguleren als ie het zijn moeder nooit ziet doen....

Ik vind het erg makkelijk te zeggen dat je een blok deze behoefte dan wel zal dekken. Die dingen lijken mij meer bestemd te zijn voor de dagelijkse vraag, en dan nog is niet ieder paard daarin geinteresseerd. Ik geloof niet dat je dan maar kunt zeggen dat dat paard er minder behoefte aan heeft. Dat is mij te kort door de bocht.

Zou dus ook betekenen dat een paard als Stef, die veel meer verbruikt dan de anderen omdat hij ouder is en sterker zweet, meer van de blok gebruik zou maken, nou , ik zie hem nooit eraan, maar wel Cherokee, die veel minder hard werkt en zweet.Cherokee is gewoon een zoutjunk! Misschien wel vind Stef dat zout helemaal niet lekker maar heeft hij wel behoefte aan bijvoorbeeld extra koper.
Wie zal het zeggen zonder bloedonderzoek?
Stef krijgt daarom nu zijn mineralen aangevuld in de vorm van electrolyten op de dagen dat hij hard moet werken.
Voor de resterende dagen mag hij het zelf uitzoeken.
Zo weet ik tenminste dat hij wel alles binnenkrijgt, geen tekorten kan krijgen en zal herstellen.(En het teveel aan mineralen neem ik liever voor lief dan een te weinig, we hebben het hier niet over vitamines).

Afwijkingen/ziektes aan het bewegingsapparaat als bijvoorbeeld osteochondrose ofwel OCD zijn tegenwoordig 'hot item' binnen de paardenwereld.

Daarvoor zou ik eerder bang zijn dan dat mijn veulen te weinig vitamientjes binnenkrijgt.

Daarom ook sprak ik over 'andere factoren'.
Het is gebleken dat deze welvaartsziekte bij wilde paarden niet of nauwelijks voorkomt, terwijl zij veel schraler voer krijgen dan onze paarden.
Maar wel meer afwisselend.
Zij hebben de ruimte om te gaan zoeken naar dat wat ze nodig hebben en dat kunnen wij op onze eenzijdige omheinde weien niet op die manier geven.
Aan de buitenkant van een paard kun je moeilijk zien aan welke stof precies ie vandaag van binnen behoefte heeft.

Waardoor zien we deze ziekten dan wel bij onze gedomesticeerde paarden?

Een van de ooorzaken is dat de gedomesticeerde paarden veel minder beweging krijgen. Ik ga nu even terug naar de veulens:
Een in de wintermaanden of vroeg in het voorjaar geboren veulen 'moet' vaak op stal vanwege het weer en de natte weiden.Beweging op jonge leeftijd is echter van zeer groot belang voor de ontwikkeling van een gezond en sterk beendergestel. Kraakbeen moet worden omgezet in bot en dat gaat proces verloopt alleen goed wanneer er voldoende beweging is (en dus doorbloeding).-Ik schrijf het nu even heel simpel op hoor-.
En dan heb ik het niet over een uurtje in de buitenbak maar los, op de wei, liefst 24/7 en zeer regelmatig op de harde bodem.
Daarin verschilt het veulen niet van een volwassen paard.

Met het huidige traditionele fokbeleid zie je dat de natuurlijke tendens volledig doorbroken wordt. Winterveulens, stalveulens, te vroeg inrijden/belasten/verkeerd bekappen, ijzers etc.

Daarnaast worden paarden op steeds jongere leeftijd te zwaar belast.
Omdat paarden in de traditionele manier van denken niet de harde weg op lijken te kunnen zonder ijzers staat de gemiddelde 2 - 3 jarige al op ijzers. Tel daarbij het steeds zwaardere gewicht van de gemiddelde ruiter bij op en voilà....
Belast verplicht presterend ruitergewicht op een 2 jarige is iets heel anders dan vrijuit met je vriendjes rennen op de wei en mogen rusten als je moe wordt.

Het maar volproppen van je jonge paard heeft ook nog een andere keerzijde: Hij gaat daardoor sneller groeien dan zijn beendergestel aankan.

Al deze problemen zie je niet als je veulen jong is. Net als dat niemand mij kan garanderen dat alleen hooi en H2O voldoende zijn om mijn veulen gezond en zonder tekorten te laten opgroeien.
Een veulen hoort ook niet te dik te zijn en te snel te groeien.
Quarters bijvoorbeeld (ons aanstaande veulen) groeien zeer snel en zien er daardoor al vroeg volwassen uit, daar zou ik me niet door laten willen misleiden.

Ik zal dus wel veulenbrok bijvoeren. Maar geen bergen, en als bijvoer, niet als hoofdvoer. Dat zal voor mij gras, hooi etc blijven.
Groet, Pien

Ik schreef hier eerder:


Heb op dit forum geen reactie gekregen (ook niet echt verwacht) en heb dus wat bekappers zelf aangeschreven. Van een aantal (nog) geen reactie gehad, en van een aantal wel. Eentje schreef:
"Let wel, het betreft hier een veterinaire ingreep en het is aan de veearts om hier over te beslissen en niet aan de hoefsmid of hoefverzorger (ik bedoel die horen hier eigenlijk te handelen in opdracht van de veearts) omdat het een breuk is."

En hier zit natuurlijk wel wat in. Het gaat er in principe over dit paard weer zo snel mogelijk van die breuk af te helpen, evt. met ijzers/kunststof. Maar dan de nazorg, daar kun je weer wel wat mee met natuurlijk bekappen icm eventueel hoefschoenen.

Ben nu druk "aan het mailen" met bepaalde personen en ik denk dat ook dit paard zeker weer zonder ijzers komt te staan.

Maar ben er wel achter gekomen dat je niet altijd "zonder hulpmiddelen" een bepaald hoefprobleem kunt oplossen, zeker niet als het een "intern" hoefprobleem is als hoefzweer, breuk, oid.

Groeten,
Ingrid

"Sinds 2003 rij ik met
hoefschoenen en hou ik de
hoeven zelf bij"

HannahFroukje schreef

Ja, en hoeveel paarden hebben vrijuit de beschikking over kruiden ed.?
Wij schrokken wel een beetje toen wij een paar maanden geleden een perenboom hadden omgehaald en deze als knaagmateriaal in de wei hadden laten liggen: De paarden konden er maar geen genoeg van krijgen. Het was hun de moeite van het door-de-modder-waden waard!

En we denken er zelfs over een veld brandnetels te laten staan want na afmaaien was het zo op, afgelopen zomer.... Dat zegt toch ook wel wat hoor.


Ik wel. En zeker in de winter! En nog meer met een opgroeiend veulen, een drachtige merrie, een paard dat hard moet werken of geen schuilstal heeft.


Mee eens. Als je dan toch zo natuurlijk wilt bezig zijn, 'gooi' ze dan in een begrazingsproject.
Dan wel zeg ik : Alleen hooi bijvoeren is voldoende. De rest zoeken ze wel bij elkaar, dat is dan immers ook voorhanden.

Hoe natuurlijk zijn onze gecultiveerde omheinde weides nog?
Groet, Pien

deze prachtige half paard- half mens- foto vind ik zeer fascinerend.
Er is echter een facet aan dat in mijn ogen de harmonie van dit beeld verstoort. Dat is de lach van de mens. Met een vriendelijke, nauwelijks waarneembare glimlach zou deze gezamelijke paard-mens-blik naar mijn idee winnen aan diepte en rust. Is dat niet te realiseren?
Maar het blijft een mooie foto.

Moniek

e m kraak schreef op zondag, 20 februari 2005, 3:28:


Ook ik tast in het duister Egon...


Nee, natuurlijk niet of eigenlijk nou ja, whatever...

Het is wel heel toevallig dat jij nou juist nu hierover begint:


Dit artikel plofte dus gisteren op mijn deurmat (bij wijze van spreken want die heb ik niet).

Het enige wat ik zeker weet is dat het paardenpaspoort het enige is dat daadwerkelijk door de EU is opgelegd, alles daaromheen is ieder land voor zich (o.a. chippen in NL dus).
En omdat Den Haag gewoonweg helemaal niet weet hoe de 'paardenwereld' in elkaar steekt en functioneert (namelijk niet) hebben ze zonder morren het paardenpaspoort geaccepteerd.
Als er een fatsoenlijke organisatie zou zijn die onze belangen echt goed zou willen behartigen dan had die Den Haag kunnen uitleggen dat het paardenpaspoort een onhaalbare kaart is en daarmee alleen maar weggegooid geld. Niet alleen voor de eigenaren, maar ook voor de gemeenschap in zijn algemeenheid.
De KNHS doet net alsof zij heel paardenhoudend Nederland vertegenwoordigd, niets is minder waar! Zij vertegenwoordigen maximaal 100.000 paarden, dus 1/4 of 1/5 van de totale paardenstapel. Daarbij is 50% van hun leden alleen maar sport-geinteresseerd en die zal het allemaal aan de reet roesten. Die overige 50% (de recreanten eerder vertegenwoordigd door de SRR <-- heette dat zo?) is voor de KNHS helemaal niet interessant, alleen maar voor de pingping. Want het mag toch duidelijk zijn dat de KNHS er financieel ineens veel beter voorstaat?

DUH!!!! Ambtenaren, koninkrijkjes en ivoren torens, breek me de bek niet open. Ik stop anders krijg ik een rothumeur

Met vriendelijke groeten,
Dorien Nannings
www.invisio.nl/antichip

Kuchen jullie paarden ook regelmatig nu?

De onze doen het niet bij inspanning, ze zijn ook absoluut niet ziek, ook geen conditieverlies of zwaar ademen ofzo.
Wij denken dat het door het hooi komt.
We hebben nu ander hooi, veel groener, en dat dompelen we niet meer.

Hoe is dat bij jullie?

Groet, Pien

Isapaardje schreef op zondag, 20 februari 2005, 13:29:


Het zijn diezelfde vee-artsen die zeggen dat paarden die de harde weg opgaan ijzers onder moeten hebben dus wat een vee-arts zegt maakt op mij niet veel indruk. Het is ook de vee-arts die zegt dat stalrust onontbeerlijk is wanneer een paard ziek is.....
Ik vind een vee-arts goed om bevallingen te doen en infectieziekten te bestrijden, voor de rest denken ze mij over het algemeen veel te traditioneel.


Wat doet een ijzer nu aan een breuk? Het enige wat het mij lijkt te doen is de hoef inklemmen en de bloeddoorstroming afknellen....
Kan me meer voorstellen bij gips of een andere vorm van fixeren van de breuk zelf.


Veel van de problemen ontstaan nog steeds door ijzers.
En een hoefzweer bestrijd je nog altijd het beste door natuurlijk te bakappen. Holly had er 4 toen ze ijzers onder had.
Maand nadat ze natuurlijk bekapt was , was alles over, nooit geen last meer van gehad.
Groet, Pien