Dorien66 schreef op donderdag, 17 februari 2005, 11:46:
>
> Beste Egon,
>
> Het feit dat ik iemand raad geef over het behandelen van een
> wond zegt helemaal NIETS over hoe ik denk over de oorzaak van
> die wond.
Heb je gelijk in.
> Natuurlijk kan ik altijd gaan preken over die oorzaak, maar help
> ik daar het paard mee? Nee, want iemand zal dan veel eerder mijn
> email overslaan omdat hij/zij niet op een preek zit te wachten
> en daarmee is het paard in ieder geval niet gebaat.
> Daarbij zou het best wel eens kunnen dat ik in tijdnood zit, in
> ieder geval het paard in kwestie nu even wil helpen en later
> terug wil komen om het hoe en waarom van deze wond.
>
> M.a.w. JIJ bedenkt hier ter plekke wat mijn mening is over
> castratie en daar baal IK enorm van.
Sorry, dat heb ik niet voor je willen bedenken. Maar je ziet toch zelf ook hoe de tendens over dit onderwerp (weer) is, zelfs op "paardnatuurlijk"?
De non-argumenten vliegen al weer om de oren, van "zo is het nu eenmaal" tot "ik ben niet rijk genoeg".
Ik vind castratie, zonder klinische noodzaak maar slechts als opportuun-culturele normaliteit, zware dierenmishandeling. Te erger omdat er in geval van paarden er met een klein beetje nadenken andere modellen voor het oprapen liggen.
Groeten, Egon
Warboel
