Ik heb hier 3 stenen , de rooie rocky , de himalaya , en een seleniumblok.
Alle 3 vooral op basis van Natrium , maar er is er maar een duidelijk favoriet; seleniumblok.
Ik kan me niet voorstellen dat die anders smaakt , ik proef geen verschil. Ze zijn gewoon zout.
De rooie rocky en seleniumblok zijn beide even groot , tegelijkertijd neergezet , dus het verschil is wel duidelijk te zien.

Gr Esther
Stokpaardjes zijn op stal gezette idealen.

van lennep schreef op dinsdag 11 januari 2011, 11:42:


Hallo, Esther,
Een seleniumblok ken ik niet. Kun je daar wat meer over vertellen?
Monique

van lennep schreef op dinsdag 11 januari 2011, 11:42:


Is een seleniumblok zo'n wit geval? Zit hier meer selenium in ofzoiets? Ik ken de naam niet en aangezien mijn paarden een seleniumtekort hadden (bloedonderzoek wees dit uit) werd ik even getriggerd door de naam.
Groet, tineke

van lennep schreef op dinsdag 11 januari 2011, 11:42:


Ik merk dat de paarden, liever nog dan aan de zoutsteen te likken, aan de wortels van de bomen gaan likken... of wat er daar op die plek zoal te vinden is...ze maken er een holletje..
De ijslander wou (verboden plek) in het bos ook altijd naar een bepaald plekje..mossig..likken, terwijl zij weinig of geen interesse heeft voor het zoutblok...
Zal daar ook wel iets zouterigs zijn...

Zo heeft de ijslander voorkeur voor blaadjes van braamstruiken en de Hafling-ster vreet netels.

Myriam

Myriam schreef op dinsdag 11 januari 2011, 13:03:


Jeetje Myr... mag die IJslander van je niet langdurig in Portugal logeren?
Die kan ik jarenlang voorzien van eten!
Wij snoeien ons wezenloos...

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.