Ik vind het wel leuk om te rijden , maar....
Douane?hoe ver rijden?papieren paard?,en ja , ikkeikkeikke , wil er niet financieel bij inschieten...Gaat mij dus puur om de kosten die gemaakt worden , hoef er niets aan te verdienen.
Laat me maar even weten , oke?!

Gr Esther
Stokpaardjes zijn op stal gezette idealen.

Ans Jondral schreef op woensdag 5 januari 2011, 19:04:


Je neemt me de worrden uit de mond, maar euhhh 'het lot' heeft nou eenmaal anders beslist en nu kan er echt géééééén meer bij. Anders had ik het zeker wel overwogen. Had je nou in augustus toch maar niets tegen me gezegd hé, zul je nu wel denken?!
Het lot heeft nu eenmaal geen beginnerspaard voorzien voor ons, wel allemaal "gevoeligere typetjes" die hier onmiddellijk thuis blijken te komen. Tja ... en ik heb niet liever, weet ik ondertussen ook al.

Ik moet eerlijk zeggen dat ik me rot geschrokken ben van de heftigheid van dit topic, ookal is het wat ouder en ik ging het lezen omdat ik zelf een blind paard als verzorg paard heb gehad.

het verbaasd me dat mensen zo hard schreeuwen over dingen zonder dat ze daar zelf ervaring mee hebben, natuurlijk met alle goede bedoelingen, maar waarom op deze heftige niet tolererende manier.

de genoemde verhalen van paarden die zich doodlopen in het verkeer en zich vol op een vrachtwagen storten en over auto's lopen waren overigens ziende paarden die in die situatie gebracht waren door hun zo liefdevolle eigenaren die hun in een situatie gedwongen heeft terwijl ze daar nog niet aan toe waren.
om deze horor verhalen aan te halen als voorbeeld vind ik echt niet kunnen.
hoe vaak lopen ziende paarden inderdaad niet door een omheining en komen zo op een snelweg of in een kanaal terecht.
de voorbeelden zijn eindeloos.

mijn ervaring is van mijn verzorgpony's sunnyboy en Roxane, moeder en zoon, allebei op een manege gewerkt hun hele leven lang en overgebleven bij de eigenaar van die manege.
ze stonden op een redelijk weiland naast de snelweg tussen soesterberg en amersfoort.
met z'n tweeen.
op sunnyboy kon je nog wel rijden en dat deed ik dus, dan stond de merrie gewoon even alleen. ze hadden gewoon draad met paaltjes en ze hebben hun allerlaatste pensioen dagen in Soest doorgebracht in het paarden rusthuis, ik geloof dat Roxane toen een ander vriendje heeft gevonden in een oude shetlander die haar begeleide.

kennissen van ons hebben een oud schaap (hele slimme dieren zijn dat) een van die schapen die heeft een belletje om zijn nek en dat blinde schaap weet dus altijd waar de andere drie uithangen.

ik ga niemand zeggen dat het niet fout kan gaan , net zoals het bij ziende paarden geen garantie geeft dat het het altijd goed zal gaan.
blinde paniek heet niet voor niets blinde paniek.

ik zit ineens te bedenken dat(ik ben vergeten hoe oud ze is) mischien een waardevolle aanwinst is voor een verstandelijke en lichamelijke gehandicapten manege, aangezien ze je blindelings vertrouwd met het wandelen(er gaan altijd twee begeleiders mee tijdens de wandeling een voor de persoon die er op zit en de ander om het paard te geleiden, het is maar een idee : )