Hans van Keeken schreef op dinsdag, 8 februari 2005, 10:38:


Hoi Hans,

Ik vind het bijna ontroerend hoe overtuigd jij bent van de waterdichtheid (binnen de drafwereld)...
Al eens bedacht dat jouw paarden gewoon in een andere tak van sport ingezet zouden kunnen worden? Ze hoeven niet gejat te worden voor de drafsport, toch?
Of wat dacht je van de volgende mogelijkheid: een paar paarden uit een wei vissen, op een vrachtwagen naar Italie te zetten en daar te laten slachten t.b.v. salami o.i.d.? Dat levert tenminste geld op, en heb niet de illusie dat ze in Italie gaan traceren waar de bewuste paarden vandaan komen. Ook aan de grens wordt je niet tegengehouden met dank aan onze open-grenzen-regeling binnen de EU.

Ik blijf stug bij mijn standpunt dat het chippen in ieder geval niet voldoet ter voorkoming van diefstal.
Overigens voldoet m.i. geen enkel identificatiemiddel totdat overheden bedenken dat er beter en meer gecontroleerd moet worden bij slachthuizen en grensovergangen. En het gaat juist NIET om de wedstrijdpaarden, dat is een te kleine groep binnen onze enorme paardenstapel.

Met vriendelijke groeten,
Dorien Nannings
www.invisio.nl/antichip

Piet schreef op dinsdag, 8 februari 2005, 9:58:


Ik kan het jammergenoeg niet meteen gaan uitproberen, maar probeer mentale plaatjes te maken!

Die uitgestrekte armen: is dat om je eigen ruimte aan te geven? M.a.w. het paard moet afstand houden?
Als je dan beloont, mag hij dan wel binnen jouw cirkel komen? En stuur je hem daarna meteen weer weg door hem iets achteruit te zetten?

Ik zie - in mijn geval - meteen een 'conflict' : Pauli vindt niets fijner dan gezellig tegen je aan te gaan staan. Het liefst zo dat ze met haar schouder tegen je aan leunt. Wegsturen is voor haar dan 'de band verbreken'.
Overigens behoorlijk lastig soms, vooral als je haar op de weg aan de hand leidt..

Ik kan haar heel makkelijk terugzetten hoor, ik hoef m'n hand maar op haar borst te leggen zonder te drukken en ze gaat al een bescheiden stapje naar achter. Maar stapt bij de eerste gelegenheid die ze ziet, meteen weer terug om lekker te leunen.
Zet ik haar een paar keer achter elkaar terug, wordt ze nerveus en onzeker.. het liefst ging ze nog op schoot...

Wat nu???

Marianne

Dorien66 schreef op dinsdag, 8 februari 2005, 11:38:


... nou dan heeft Hans wel geluk, een goed getrainde draver is erg 'spierig' en dat is niet interessant voor de worst.
Ik denk ook niet dat Hans bedoelde dat je diefstal kunt voorkómen, het wordt echter wel een stuk lastiger gemaakt als de controles sluitend zouden zijn. Net zoals sloten op je deur misschien verstandiger zijn dan de deur openlaten.

Hoe het ook zij, ik ben behoorlijk tégen chippen, vooreerst uit de overweging dat het de 'integriteit' van het dier schendt. Het is nog niet zo lang geleden dat mensen ook van nummers en sterren werden voorzien - we hebben nog een lange weg te gaan als we op dezelfde morele en ethische gronden dat voor dieren nét zo zouden afwijzen.
Ik hoop op een sterkere lobby.

Marianne