e m kraak schreef op zaterdag, 5 februari 2005, 17:13:
(in reactie op ...)
>> je wel moet doen is het volgende : je legt paraplu tegen zijn
>> nek en hij gaat weglopen en proberen van die paraplu weg te
>> komen , zolang hij niet stilstaat en ontspant houd je de paraplu
>> tegen zijn nek ! zelf blijf je heel rustig en ontspannen en
>> absoluut NIET je paard gerustsstellen want dan zeg je eigenlijk
>> tegen hem dat het iets eng is ! je doet gewoon of er is niets
>> aan de hand en laat hem maar wat wegspringen zolang je de
>> paraplu maar tegen zijn lichaam houdt
(schreef Egon dus)
> Buiten dat ik het wonderlijk acrobatisch knap van je vindt (wel
> eens in het echt geprobeerd?), geef je hier een schoolvoorbeeld
> van hoe
desensibilisering nmm NIET moet.
> Ik zeg nu niet "niet KAN", want het befaamde "sacking-out" is
> ook een vorm van
desensibiliseren, doch leidt tot geleerde
> hulpeloosheid, onverschilligheid en overgave aan. Dat is iets
> heel anders dan een positief leerproces.
>
> Ook met hoe Frans het opgeschreven heeft op
>
http://www.paardnatuurlijk.nl/weetjes/desens.htm > ben ik het grondig oneens!
****************
Hier wou'k graag even op reageren!
Sinds ik met die koetstraining bezig ben met m'n Toroppie, moet ik echt eerlijk zeggen (constateren) dat clickeren bij hem beter werkt dan
desensibiliseren.
Met
desensibiliseren bereik je weliswaar dat je paard het toelaat en dat het hem uiteindelijk niets meer zal interesseren. Maar dat is dan ook alles. Je leert hem a.h.w. om op bevel niet meer bang te zijn. Dat is me eigenlijk nooit bevallen aan het
Parelli systeem. Echt
desensibiliseren op die manier deed ik dus ook nooit zo uitgesproken. Ik gebruikte eigenlijk meer onze vertrouwensband, en daarbij ook wel de fases van
Parelli maar verder niet. Dat werkte overigens voor ons wel heel goed en het heeft ook altijd onze band versterkt.
Nu werk ik met clickeren om hem minder bang te maken. En het effect DAARVAN is, dat hij nieuwsgierig wordt naar iets nieuws. Je ziet hem denken "en als ik dat nou es aanraak?". Of ... "als ik er nu eens met m'n hoef op klop?". Hij loopt er nu ZELF op af en kijkt wat hij er mee kan doen.
Ik vind dat zelf dus veeeeeel prettiger werken om een van nature angstig, en afstandelijk paard minder angstig te maken. Het werkt echt goed en hij wordt er op een heel positieve manier dapperder van.
Ik hou het erin dus!
Warboel
