Met spellings corectie, zelfde inhoud:
Piet schreef op maandag, 31 januari 2005, 20:18:
>>>> De manier van doordrukken aan het
>>>> leidtouw is volgens de methode van Bill Dorrance, waarbij ik
>>>> Ulla, na het vragen aan een strak touw, zover doortrek dat ze
>>>> wel een stap moet zetten in mijn richting. En dat direct
>>>> belonen.
> Ik denk dat meelezende mensen en daar schrijven we toch
> ook voor, om iedereen de kans te geven van iedereen te
> leren, het meer waarderen als je een samenvatting geeft
> van wat er in het Dorrance boek beschreven staat, dan te
> verwijzen van pagina zoveel naar pagina zoveel.
Ja Piet je kunt een pagina verwijzing verwachten als je schrijft dat het geen Bill Dorrance methode is :) Mijn korte weergave ervan vind ik duidelijk genoeg en als er vragen over komen zie ik wel weer he. Laten we er niet moeilijk over doen, ik heb dat ook wel eens dat ik snel reageer en iets schrijf wat achteraf gezien niet klopt .. geen punt beste man. Mijn sympathie voor jou kan niet stuk hoor :)
> Voor de goede orde, mijn training is uitgebreider dan
> clickertraining. Dat feit is niet zo belangrijk omdat
> veel zaken onder de noemer clickertraining gevat worden.
> Clickeren zie ik als een paraplu die uitstekend boven elke
> vorm van training gehouden kan worden.
Clicker training daar kunnen we op vele manieren over praten. Ik hou ervan geen strakke definities te hanteren, dat laat ik aan anderen over die dat veel beter kunnen als ik. Dat wat je graag wilt zien (het positieve) communiceren en belonen, dat is voor mij al clicker training. Ook al pas ik het toe, met veel meer spelregels en nauwkeurigheid, iedereen die het positieve duidelijk maakt en beloont tijdens training en rijden is voor mij al werkzaam met het principe van CT. En het stapje zetten naar meer professionaliteit dat kan ik iedereen aan raden. Inge Teblick haar Nederlands talige boek over positief grondwerk is net af/uit en een aanrader. En de 2 Engelse boeken van Alexandra Kurland natuurlijk.
Clicker training heeft ook zijn beperking, het houd op bij going with your horse. Die 2 samen dat zou wat kunnen worden
En going with my horse is voor mij een belangrijker vorm van training. Hoe kun je immers een paard iets communiceren en belonen als het doet wat het zelf graag wil? In die eigen handeling is alles een eenheid en is er geen klein klikmoment wat je zou willen aanwijzen en belonen. Je kunt alleen maar meegaan met je paard, meegaan in die eenheid, zonder afleiding van lik-beloon, gewoon verder gaan. Het paard is zichzelf aan het trainen op dat moment, en neemt jou daar in mee. Als jij met hem mee gaat.
Het heeft ook met motivatie te maken De beste motivatie om iets te doen, is het plezier in de handeling zelf. En pas daarna komt gemotiveerd worden door een beloning. En wat betreft het communicatieve deel ... samen vallen met mijn paard, is zoveel rijker dan "Klik dát doe je goed".
Begrijp me goed, niets ten nadele van CT of welke andere vorm van training dan ook. Ik geef hier "voor het eerst" woorden aan iets heel basaals wat we allemaal met onze paarden meemaken. Going with legt daar een vergrootglas op, en wat ik zie is slechts een glimp van wat er mogelijk is.
Michiel
Warboel
